´Villa Rosa´ van Nicky Pellegrino

Met de zomer in aantocht kreeg ik ineens zin om een ontspannende roman te lezen. En misschien wel meer dan 1. Ergens in een tijdschrift gaven mensen tips en ´Villa Rosa´ was er daar één van. Het klonk voor mij veelbelovend: 'Een mooi boek over vriendschap, gelardeerd met de heerlijkste culinaire beschrijvingen.' En dat allemaal in Londense en Italiaanse sferen. Nou, dat is niets teveel gezegd en dat vond ik er ook zo leuk aan!
De schrijfster kreeg eens een afwijzing op haar sollicitatie met de volgende inspirerende woorden:

Je tijd is beperkt, verspil die dus niet door het leven van iemand anders te leiden. Laat je niet insluiten door een dogma; dat is leven met de uitkomst van het denken van iemand anders. Laat je innerlijke stem niet overstemmen door de mening van iemand anders. En het belangrijkste: heb de moed om je hart en je intuïtie te volgen, want zij weten eigenlijk al wat jij echt wilt worden. De rest is onbelangrijk.

Vervolgens begon ze zichzelf allemaal vragen te stellen en langzaam maar zeker kreeg het verhaal van Babette en Alice steeds meer vorm en taal.
Het is vrij luchtig en beslist geen zware kost!

Echter één minpuntje, misschien ben ik de enige die daar moeilijk over doe... maar het gemak waarmee hoofdpersonen van de ene partner naar de andere gaan vind ik niet prettig. Er wordt niet ingegaan op de impact die dat heeft op je hart en leven. Ik heb daar behoorlijk moeite mee... in het 'echt' keuren we het af, maar moet het dan allemaal maar wel kunnen in een boek dat je leest? Of doe ik nu te ingewikkeld? Ik kan me zomaar voorstellen dat als je tientallen van dergelijke romans leest, je eigen fantasie een loopje met je gaat nemen. Nogmaals, misschien neem ik dit te serieus, maar ik zie en hoor om me heen van zoveel huwelijken die op een scheiding uitlopen. Dit kan er, naar mijn mening, geen goed aan doen.

Om toch nog even positief te eindigen, de schrijfster besteedt veel aandacht aan het bereiden van maaltijden en moestuinieren van de hoofdpersonen. Dat vind ik zo leuk, dan krijg ik zelf ook zin om lekker aan de slag te gaan!
Nog iets heel moois, Babette is al een oude vrouw en haar man gaat aan het begin van het boek erg achteruit. Hij zegt helemaal niets meer en zit maar in zijn stoel. Later pakt hij wel weer wat tuinwerkzaamheden op, maar helemaal de oude wordt hij niet meer. In het begin is Babette daar boos over en blijft gewoon haar ding doen. Maar later zoekt ze naar manieren om haar man te bereiken en liefde te geven, door extra lekker voor hem te koken, zoals ze dat vroeger zo vaak deed. En wat geniet hij daarvan. Dat was vertederend!

Een citaat:

Toen ze klaar was met haar werk in de tuin liep Babetta terug naar haar eigen huis. Daar moest ze de vloeren nog dweilen en de paden vegen. Maar eerst wilde ze iets lekkers klaarmaken voor Nunzio. Ze liep al dagen rond met dat idee. Ze had een paar oude hennen geslacht die allang geen eieren meer legden en hun botten pruttelden al uren in een kookpot op het fornuis. Toen ze met een houten lepel een beetje bouillon opschepte en die proefde, vroeg ze zich af of mensen net zo waren als bouillon: na verloop van tijd kwam de smaak van hun karakter vrij en werd sterker (...). Babetta had besloten haar man gerechten voor te zetten waar hij troost uit kon putten of die hem in elk geval plezier zouden doen. (...) Uitgebreid koken leek overdreven als ze maar met z'n tweeën waren. En Nunzio leek het niet uit te maken wat ze hem voorzette. Maar nu wilde Babetta iets bijzonders bereiden, een maaltijd om van te genieten en aan terug te denken... Ze wilde haar man met smaken uit zijn verleden proberen te herinneren aan de man die hij was geweest.

Maar goed... het boek is al uit en de zomervakantie is nog niet eens begonnen. Ik ben op zoek naar nog meer boeken dus. Hebben jullie tips?

Afscheid van de dirigent

Voor het eerst een filmpje!

Zaterdag hadden we (opnieuw) een afscheidsavond. Deze keer van de dirigent van het koor en zijn vrouw. Het koor gaf een laatste uitvoering en daar heb ik ontzettend van genoten! Met het laatste lied mochten alle oud-leden ook nog eens meezingen en zongen we 'Soon and very soon'. Zelf heb ik ook nog een poosje op het koor gezeten en mocht dus ook meezingen. Dat was eigenlijk best wel fijn, als een goed afscheid. We hopen ontzettend dat er een nieuwe dirigent komt. Voor het koor zelf, maar ook voor onze gemeente. Het is zo mooi als we met elkaar zingen en je hoort het koor er dan meerstemmig bovenuit klinken. Daar houd ik wel van.

Hier een heel klein stukje van deze avond, dan kun je een beetje meeproeven. 

Dit is een Afrikaans lied, maar stukken uit 'The Messiah' werden ook gezongen. En dat maakt het ook echt een koor waar ik een beetje trots op ben, ze zingen van alles, echt internationaal, zo zal het in de hemel ook wel een beetje gaan klinken.

Nog even geduld:

Soon and very soon we will going to see the King!

Een trampoline

De tuin is zo´n heerlijk plekje, ik kan het wel blijven zeggen! Vrijdagavond aten we er weer met nog een paar andere gezinnen. De kids hadden het zo naar hun zin! Hier zitten S en haar vriendinnetje in de zandbak te spelen.

En de grote meiden waren aan het chillen op het grasveldje.

En de ´sugarsnaps´ zijn zo goed gegroeid, dat we er af en toe van snoepen. Ik denk niet dat ze ooit in de pan terecht komen, Zo zijn ze gewoon het lekkerst!

We hebben al een poosje een trampoline in de tuin liggen. Gisteren heeft K in het tuintje een megagat gegraven, zodat we hem daar neer kunnen zetten. We maakten er een gezellig dagje van en hebben daar lekker friet gegeten met watermeloen als toetje.

Ze konden eigenlijk niet wachten tot ze er op konden springen.

Ik dacht eigenlijk dat S wel zo moe zou zijn dat ze heel snel in slaap zou vallen ´s avonds, 

maar dat was deze keer niet zo.

Wij geven het niet op!

Wat doe ik in vredesnaam hier binnen aan de keukentafel als de zon zo heerlijk schijnt?!

Nou, toch nog even blogje schrijven.

Dinsdagavond ging ik (weer) naar een gebedsavond in het Koerdenhuis.

We kregen verhalen te horen en foto's te zien over een reis naar het Midden Oosten.

Een reis, niet in de eerste plaats om het Evangelie te delen met de mensen daar.

Maar om er te zijn, om uit te delen.

Hoewel je er op het nieuws niet zo veel meer over hoort,

is de situatie nog onveranderd gebleven, misschien nog wel schrijnender geworden.

Zo ontzettend veel vrouwen en kinderen, die in onbeschermde huizen bij elkaar wonen. 

Vrijwel gaan mannen meer, die zijn ontvoerd, vermoord.

Vrouwen die huilen en maar liever niet meer willen leven.

Kinderen die traumatische ervaringen hebben opgelopen.

In een vluchtelingenkamp in Syrië.
Het plaatje vond ik op Pinterest.

Hij ontmoette een jongen van 16 jaar, zijn moeder was onthoofd. 

Alleen zijn nichtje van een paar maanden oud had hij bij zich.

'Wat kan ik voor je doen? Wat heb je nodig?'

Hij vroeg niet om geld, kleren of schoenen...

'Het enige wat ik nodig heb, is een beetje eten! En wat melk voor mijn nichtje...'

Samen hebben ze toen boodschappen gedaan en pakketjes gemaakt 

en heeft hij mee geholpen met uitdelen.

Ik zag het op de foto.

Op deze avonden bidden we niet alleen voor de vluchtelingen en voor het land, maar ook voor de IS.

Iemand zag op facebook de volgende tekst in het Arabisch voorbij komen:

Wij geven het niet op, IS!!

Wij blijven voor jullie bidden!!

De strijd gaat nog door.

Hoelang nog God?

Vaak zoekt ze een plekje in huis waar de zon schijnt 

en kan daar zomaar een poosje stil zijn.

Zo zoek ik ook wel eens een plekje in huis,

waar ik alleen met God kan zijn.

En kan daar zomaar een poosje stil zijn.

Wasdag?

Je zou bijna denken dat het maandag wasdag was. Maar niks hoor! Daar doe ik even niet aan. Zo gauw ik aangekleed ben, vouw ik zo veel als maar mogelijk is even op en ruim het gelijk in de kasten.

En wat overblijft is een strijkje, waar ik m´n strijkijzer niet voor op ga warmen. Dat komt later deze week. De was die nu in de droger zit en in de wasmachine komt ook later op de dag wel weer.

Ergens achter in m´n kledingkast haal ik de doos met ´de doek´ tevoorschijn. Die gaat vandaag ook in de was. Morgen krijg ik voor het eerst ons oppaskindje van nog geen 3 maanden. Heb er zo´n zin in! Zo´n klein hummeltje in de draagdoek...

Maar het is nu nog vandaag en daar heb ik m´n handen vol aan! Vrienden van ons verhuizen zaterdag naar Canada en komen vanavond voor het laatst bij ons eten. Ik wilde er echt iets bijzonders van maken. En het wordt: Boeuf Bourguignon! Uit mijn meest favoriete film 'Julie & Julia'. 

Voila, nu staat het lekker in de oven te sudderen...
Ik heb ook een superlekker toetje gemaakt!

Die staat in de koelkast.

Hoe het met m'n dieet gaat?

Nou, daar ben ik mee gestopt.

Ik ken de principes nu en wil het gewoon in m'n eigen leven toepassen.

Tot nu toe ben ik bijna 6 kg afgevallen. Nog 4 te gaan dus:)

S vind het de laatste tijd moeilijk om zelf lekker te gaan spelen. 

Dan kun je het beste maar even mee doen.

We tennissen vaak op het schoolplein tegenover ons huis.

En de 'zomerchallenge' is begonnen. Elke week minstens 1 keer per week buiten eten!

Vorige week in de tuin waar we een stuk moestuin hebben. Dat was heel leuk en gezellig!

Beetje jammer wel

Een dagje vrij

Dinsdag had L een dag vrij. Ik wilde er iets gezelligs van maken en lekker met haar en S op pad gaan. Maar S schoof de nacht daarvoor om 2 uur naast me in bed en was een warm kacheltje, ze had hoofdpijn en buikpijn, echt ziek. We konden dus niet weg, beetje jammer wel. Maar terwijl S aan het begin van de middag lekker lag te slapen.

zette L alle spullen klaar

voor een heerlijke appeltaart.

Het zag er goed uit!

Chinese overburen

Ze zijn nog steeds aan het verbouwen, er is veel te doen. Meestal zijn hun kinderen niet mee, maar af en toe is N (ook 3) er en komt dan door de tuin (we hebben de schutting los gemaakt en een stukje open gezet) en gaat gezellig met S. spelen.

Wat doen we nog meer?

R en Mar spelen nog wel eens een spelletje. Dat vind ik zo gezellig als ik ondertussen aan het koken ben!

We gaan niet zo heel vaak meer, maar toch nog wel regelmatig naar de bieb. Ik heb een nieuw boek gehaald dat ik deze zomer wil lezen: Villa Rosa. Ik las de tip in 'Puur Zomer'. 

Gisteren haalden we weer een ijsje bij de Hema en gingen buiten op ons vertrouwde plekje zitten. Waar iedereen zomaar even zit, een straatmuzikant op de gitaar tokkelt en allerlei mensen voorbij lopen. Wij zaten lekker in het zonnetje, maar S vond het te warm en ging liever 'in het donker' zitten:)

We gaan nog regelmatig naar de tuin. Er bloeien al bloemetjes aan de 'sugarsnaps'plantjes. Binnenkort ga ik experimenteren met krieltjes, die lagen in de keukenla wortel te schieten, eens kijken of ze daar verder mee gaan als ik ze in de grond stop.

Na het tuintje is S vaak zo vies dat ik haar gauw in bad stop!

<

Dromen...

Gisteren deed ik, samen met een vriendin, mee aan de 'zomerwandeldag' van Eva.

Heel leuk was het om 'Eve' daar in levende lijve tegen te komen.

Al bij de parkeerplaats herkenden we elkaar.

Toch wel gek om zomaar te vragen of het ook echt die vrouw is die ik dacht.

Maar ze was het en het was heel leuk!!

Het thema was 'dromen'.

Nou, die hebben we allebei genoeg, maar hoe zullen ze ooit uitkomen?

Daar lijkt nog heel wat voor te moeten gebeuren.

Als het dromen zijn die door God gegeven zijn, dan zal het zeker goed komen.

Komt het niet van Hem, dan hoeft het voor mij ook niet (meer).

We genoten van de prachtige natuur

Voordat we vertrokken kregen we korte toespraak van, ik denk Marlies Medema.

Ze vertelde zoiets moois, dat ik dat ook graag aan jullie wil vertellen.

Ze was eens op vakantie en liep toen tegen een rotsblok aan, die helemaal door tweeën was gespleten.

Dat kwam door de wortels van ...dat ben ik even kwijt, een plant of een boom...

Zo komen ook wij rotsblokken in ons leven tegen,

Maar, zo vertelde ze, als we geworteld zijn in Jezus Christus,

dan zullen zelfs de rotsblokken in ons leven gebroken worden door Zijn kracht.

We kregen een boekje mee met vragen en teksten.

We deden het niet volgens het boekje,

maar pikte er af en toe wel een vraag uit.

We namen ook de tijd om te genieten van een mooi uitzicht en van de meegebrachte lunch.

Al wandelend dachten we ook na over een 'zomerchallenge'.

Daar heb ik zin in.

Ik heb er al een paar verzonnen.

Misschien doe ik ze allemaal of kies er 2 uit.

- 1 dag in de week een jurk of rok dragen:)

- 1 dag in de week buiten eten

- 5 dagen in de week een foto maken met het thema 'zomer'

- 1 dag in de week tussen 5.00 en 6.00 uur uit bed

Hebben jullie nog leuke ideeën?

Er is ook een leuke 'thuisblijfblog'!

Die lees ik graag, want (Jippie!) wij blijven dit jaar ook thuis;-)

Vanochtend las ik deze mooie blog, die wil ik ook nog even doorgeven!

Over het leven, dat om te janken zo mooi is!

Een fietstas vol

L vind DIY helemaal geweldig en knutselt wat af. Zelfs op een warme zomerse dag kan ze met veel enthousiasme een sneeuwpop maken van een oude sok!

En als ik zeg dat we naar het moestuintje gaan, stopt ze haar fietstas vol met spullen zodat ze daar lekker aan een picknicktafel aan de slag kan:

Al het onkruid tussen de bonen weggehaald, nu zijn het weer mooie paadjes!

Gisteravond hebben we lente-ui, wortels en Chinese kool gezaaid.

En natuurlijk gezorgd dat ze genoeg te drinken hebben.

Maar ook in onze eigen tuin heb ik wat potten neergezet met spinazie en bonen.

Vandaag heb ik een plantje frambozen gekocht en in het kleine richeltje aarde wat onze tuin rijk is geplant. Ben heel benieuwd hoe dat gaat. Frambozen vind ik heerlijk!

Alle potten op een rij.

De moestuin is dit jaar voor het laatst geopend. De school die er naast staat wil de grond gebruiken om uit te breiden. Heel jammer. Maar eigenlijk wil ik het liefst gewoon een moestuin in onze tuin. Misschien komt het er volgend jaar dan van.

We eten bijna elke (warme) dag wel een ijsje, zelf gemaakt of zelf gekocht.

Met een schuursponsje

Genietmoment

Als de zon lekker schijnt neem ik me altijd voor in ieder geval even in de tuin te gaan zitten. Het lukte van de week een paar keer, maar wel op het laatste nippertje. Om een uur of half 5 is er achterin de tuin nog een klein beetje zon. Eigenlijk perfect, het is dan niet meer zo heet en met een bakje koffie en een boek geniet ik van het moment.

Van de week zagen we ineens een muisje lopen in de tuin. Of het was een heel tam beestje of één die bijna dood was... ik denk het laatste. Ik kon hem zelfs even aaien. Dat deed ik niet met m'n handen, maar met een schuursponsje!

Het tuintje

Afgelopen week heb ik heel wat uurtjes in ons moestuintje gewerkt. De pompoenpitten zitten nu eindelijk in de grond. Er is heel wat onkruid gewied, maar nog niet alles. Er is nog veel te doen, maar dat geeft niet, ik wil echt dat er nog meer gezaaid gaat worden.

Maar laat ik ook vooral deze prachtige eerste oogst niet vergeten te vermelden:
Een flinke uit de kluiten gewassen radijs!

Eerlijk gezegd houd ik niet zo van radijs en heb ik 'm in de grond laten zitten:)

Toen ik hard aan het werk was, kwam er een tuinvrijwilliger naar me toe met de vraag of ik straks alsjeblieft twee kroppen andijvie mee kon nemen, er waren er veel te veel. Dat werd een lekkere stamppot.

Nederlandse les

De eerste twee Nederlandse lessen zitten erop! En leuk dat ik het vind! De eerste ochtend kwamen er geen 5 vrouwen, maar 1. Dat vond ik niet zo heel erg, want ik denk dat mijn voorkeur zowiezo naar 

1 op 1 uitgaat. Gisterenavond ging ik met m'n meiden naar m'n Iraanse vriendin toe. Ze had ons uitgenodigd voor het eten. Het was heerlijk en gezellig. Terwijl we daar aten belde haar dochter uit Iran. Ze heeft haar al anderhalf jaar niet gezien en mist haar zo!

Na het eten gaf ik haar haar tweede les, ze leert ontzettend snel!

Toen dat klaar was kreeg ik een heerlijke warme drank. Het brand zo'n beetje door heel je keel... Ik had het zelf al een paar keer geprobeerd te maken, maar deze was zoals het was bedoeld en ontzettend lekker. Hier is het recept:

1 liter gekookt water

flink stuk gember

1 citroen

honing naar smaak

De gember schillen en raspen.

In een filterzakje doen en in het water leggen.

De citroen er in schijfjes bij leggen, of uitpersen mag ook.

Dat minstens twee uur laten trekken.

Het is ook prima als het twee dagen staat!

Wanneer je het wilt drinken, verwarm je zoveel als je wilt.

en doet er 1 of 2 theelepels honing bij.

Jum!

Dit staat al vanaf vanochtend op het fornuis, voor vanavond! Echt lekker op een 'koude' dag als deze.

Schrijfsels

De stukjes voor Ezechiël waar ik voor een opdracht mee bezig was, daar ben ik mee gestopt. Ik kwam niet verder dan tot hoofdstuk 10. Ik heb maar eerlijk toegegeven dat dit iets te ver boven m'n pet ging. Het kostte me ontzettend veel denkwerk en tijd voordat ik iets op papier had. En dat geeft op zich niet, maar met zulke dingen moet ik gewoon alleen zijn en dat ben ik hiervoor te weinig. Gelukkig was het geen probleem, het was toch al extra werk wat ik had gedaan, de stukjes die ik eigenlijk moest schrijven zijn al langer klaar.

Zegeningen van onze pelgrimstocht

We zouden Jezus zien!

Andere lichten verbleken

die we jarenlang graag zagen.

De zegeningen van onze pelgrimstocht verdwijnen;

We betreuren het niet,

want we gaan naar U.

Uit 'Hartstocht en Reinheid' van Elisabeth Elliot

Genieten en Zorgen

Wat geniet ik van deze woensdag! De hele ochtend gezellig wat gekeuveld met S. Koekjes gebakken, voorlezen, koffie drinken, S in bad, ik de was doen. Meestal ga ik op woensdagochtend bij iemand op visite, maar ik kwam er gisteren ineens achter dat ik geen afspraak had gemaakt deze keer. En ook vanmiddag waren we gewoon thuis. Speelgoed uitgezocht, boodschappen gedaan, zelfs nog even op de bank liggen slapen. Heb ook alle wol die ik heb uitgezocht, dan krijg ik vanzelf zin om iets leuks te gaan haken, maar wil ook m´n deken eindelijk eens afkrijgen. 

Dadels ontpitten voor de havermout-banaan-dadel-koekjes.

En dwars door het genieten heen, zijn er genoeg dingen die me bezig houden en me heel erg aan het hart gaan. Daar kun je niet altijd over bloggen. Dan zou het zomaar kunnen lijken of alles altijd maar goed en gezellig is. Maar dat is het niet. Ik zeg weleens, het is maar zo´n klein stukje van jezelf waarover je blogt, je leven, je wereld, je hart is zoveel groter dan die paar letters op het web. Het kan zo makkelijk een vertekend beeld geven. 

En toch... 

dwars door dat hart wat soms zo verdrietig kan zijn, zoveel zegeningen die geteld kunnen worden:

• M vierde haar 15de verjaardag maandag!
• En hoopt zondag belijdenis te doen.
• Ik heb ontzettend veel zin in de taallessen die ik ga geven.
• En ik zie er ook naar uit dat ons oppaskindje twee dagen in de week komt.
• Ben zo dankbaar voor een goede gezondheid.
• Een huis waar ik me thuis voel.
• Samen met S pannenkoeken gebakken, ik de grote pan en zij de kleine.
• Een bosje veldbloemen op tafel
• Een man die het ietsje minder druk krijgt binnenkort.
• Fijne vriendinnen
• Een Vader die voor me zorgt
• enz. enz. enz.

Een prachtige struik in bloei.
En die bloei duurt maar anderhalve week in een heel jaar.
Wat zegt dat over onze Schepper?!!
Ik kan je niet vertellen hoe deze heet.