Nu kan ik even rustig bloggen!

C, ons buurjongetje en vriendje kwam een potje schaken met L. en omdat ik net op dat moment bedacht dat ik vandaag pannenkoeken zou gaan bakken, werden zijn broertje en zus ook gelijk maar opgehaald. Er staat hier een hele doos met appels in de keuken, dus vroeg ik of ze appelpannenkoeken lustten. Jazeker lustten ze dat en kaaspannenkoeken zijn ook altijd zo lekker!

Zo gezegd, zo gedaan, er kon gekozen worden voor een appel-, een kaas- of een naturel pannenkoek.

Waren die even gauw op!
Maak ik even een foto, gaat er hier links onderin iets te veel uit de fles met stroop!

Na het eten heb ik ze gauw allemaal naar huis gestuurd! Het was een gezellige drukte en het werd nog maar steeds gezelliger en drukker!

Gauw even die boel afwassen. Toen de dames weer terug waren, hebben ze allemaal geholpen.

Nog even een verhaaltje voorlezen uit 'Barones van Stippeltje' en 'S, doe eens even net alsof je slaapt?!'

Koffie zetten

En inschenken

Nu kan ik even rustig bloggen!

O praise the Name

Wat een mooi lied is dit!

Vooral het refrein kan ik wel blijven zingen.

Zing je mee?

Ze waren er klaar mee!

Vreselijk opgelaten voelde ik me, de hele weg al. Vanaf het moment dat m'n vrienden ieder een punt van m'n vertrouwde matras pakte en me meedroegen door de straat, dwars over het marktplein, recht op een mensenmassa af. Eerlijk gezegd denk ik niet dat het alleen liefde was wat hen er toe dreef me bij Jezus te brengen. Ze waren er ook wel een beetje klaar mee, mijn klaagzangen dag in dag uit aan te moeten horen. Nee, ik was alles behalve een makkelijke patiënt, ik wist dat en het knaagde aan me, maar het lukte me niet om het anders te doen.
Zoals ik al zei, opgelaten voelde ik me al, maar daar kwam ook nog wroeging bij, toen ze zo op dat dak bezig waren om er een gat in te maken. Ik was mijn emoties niet langer meester en tranen rolde over mijn wangen; wat haalden ze in Gods naam allemaal overhoop, letterlijk en figuurlijk!
Terwijl ze me lieten zakken snoerde een snik mijn keel net zo dicht als ik mijn ogen hield. Het bleef maar stil... Tot ik uiteindelijk mijn ogen open deed, toen klonk die vriendelijke stem: 'Je zonden zijn je vergeven!' De snik baande zich een weg naar buiten en voor het eerst in mijn leven voelde ik me vrij!

Leef je in in de verlamde man, en beschrijf zijn verhaal alsof je het zelf meemaakt. Zo luidde de opdracht van gisteren in 'Onderweg naar Pasen'.

Over een schrijfworkshop, blijdschap en babyvoeding

'Jezus kwam niet alleen om te lijden. Hij kwam om leven te brengen, en blijdschap en overvloed.'*

De opdracht was om op een steen het woord 'blijdschap' te schrijven en de steen in een letterbak te leggen. Maar bij gebrek aan stenen én aan een letterbak, heb ik het woord op een knijper geschreven en gebruik ik het maar gewoon voor aan de waslijn. Wie weet hoeveel woorden er nog bij me opkomen om op knijpers te schrijven en hoe 'de was ophangen' uitloopt tot een enorme bemoediging!

Vrijdag was ik een dagje in Amsterdam voor een schrijfworkshop van uitgeverij Ark Media. Het was heerlijk om daar te zijn. We kregen bruikbare tips en leuke uitdagingen. Een klein voorbeeldje was een verhaal/gedicht schrijven aan de hand van een foto. Een plaatje van een landschap kan heel mooi zijn, maar wanneer daar een mens bij komt, zit er gelijk een verhaal aan vast. 

De volgende ochtend zat ik op een bankje uit te rusten van m'n rondje hardlopen en maakte ik deze twee foto's ter illustratie:

In de besloten facebookgroep van Ark Media (welkom als schrijven je passie is!) kwamen toen de volgende gedichtjes bij deze foto:

1. Ik ben hier net
   liever ben ik nog wat stil
   kijk ik rond
   liever onopvallend
   misschien zeg ik wat verkeerd of lach je me uit
   heb ik niet wat ik denk dat ik zou kunnen hebben
   ik laat wat ik heb nog verborgen in mijn tas en emmer,
   ik loop zachtjes door
   
   
2. kom loop hier
   rustig door mijn beeld
   verras me met je lidle-tas
   en emmer vol geheimen
   
   je houdt mijn beeld
   in evenwicht
   je werpt je schaduw
   achteruit
   
   wat haal jij uit
   de onderstroom
   of draag jij terug
   naar zee

Tot slot nog een mooi foto, die ik zondag voorzichtig in de kerk heb gemaakt:

Terwijl onze voorganger zijn gemeente voedde, werd er ook een baby gevoed door haar moeder.

In deze dienst gaf ook een jonge man een kort getuigenis, hij had twee keer de Alpha cursus gevolgd. De eerste keer om het christelijk geloof compleet belachelijk te maken en 'gaten te schieten in de Bijbel'. Dat lukte niet zo goed. De tweede keer deed hij mee met alvast de overtuiging dat er een God was. Een paar weken geleden heeft hij zijn leven aan Jezus gegeven en was ook deze dienst als een nieuwgeboren kind, zeer 'begerig naar de redelijke onvervalste melk', zodat hij daardoor zal groeien! 

*Uit: 'Onderweg naar Pasen' van Corien Oranje en Mariska Vos

Op zoek naar een engel

Heel even ben ik alleen thuis en dat half uurtje neem ik even waar om het volgende stukje uit 'Onderweg naar Pasen' te lezen. Al gauw zit ik niet meer aan tafel, maar op m'n knieën áchter de bank, al graaiend in de speelgoeddoos op zoek naar m'n engeltje! Het is al heel wat dat ik weet dat hij daar in moet zitten. Een poosje geleden had ik 't nog in m'n handen en dacht er over om het weg te gooien, maar kon het toch niet over m'n hart verkrijgen. Met nog veel meer vrouwen haakten we ooit het ene exemplaar na het andere voor de kerstdienst. Dat ik het nog een keer rond Pasen nodig zou hebben, had ik niet gedacht!

En daar ligt het dan, helemaal op de bodem! Ik leg 'm voorzichtig in de glazen stolp. Eigenlijk was het de bedoeling om twee veertjes aan elkaar vast te maken en deze in de stolp te doen, maar ik heb geen veertjes in huis, wel een engeltje. En dat is waar het om gaat vandaag.
Rond de geboorte van Jezus zijn er veel boodschappers uit de hemel, die van zich laten horen. In het verhaal van vandaag, krijgt Jozef een boodschap: 'Sta op en vlucht met het kind en zijn moeder naar Egypte!' (Mat. 2:13). Zo ontkwam Jezus aan de wreedheid van Herodes.

Ook vandaag zijn er nog engelen die in dienst van God staan en de 'heiligen' dienen en beschermen. Er zijn mooie verhalen over. Vandaag en de komende tijd zal ik dit engeltje elke dag zien en zal het me herinneren aan de hulp die God geeft! Als het tenminste niet weer op onvoorziene wijze in de speelgoedbak terecht komt!

Een vraag beantwoorden

'Hij komt tot het Zijne' is de titel van het eerste stukje uit het boek 'Onderweg naar Pasen'.
Daarin gaat het over God, de schepping en het plan wat werd uitgedacht. Maar niet alleen uitgedacht, ook uitgewerkt! God werd een embryo, een baby, een peuter, een man!

De vraag die er bij gesteld wordt is:

Zou jij Hem herkend hebben? Op welk moment?

Elke dag van deze lijdenstijd (behalve de zondag) zal ik proberen iets te delen uit dit mooie boekje. Het helpt me zelf om er echt bewust mee bezig te zijn, het niet even te lezen en dan weer weg te leggen en verder te gaan met waar ik was gebleven. Vandaag probeer ik antwoord te geven op deze vraag.

Zou ik Hem herkend hebben...
Ik vind het niet heel erg moeilijk om me in bepaalde gebeurtenissen uit Jezus' leven in te leven, maar wel vind ik het lastig om te zeggen, hoe ik daar nou écht op gereageerd zou hebben, of ik zou beseffen dat het Jezus was, de Zoon van God en hoe mijn reactie zou zijn.
Maar aan de andere kant, laat ik het niet moeilijker maken dan het is. Ik denk namelijk dat ik Hem wél herkend zou hebben, omdat ik Hem ook nu herken... Ik herken Hem in hoe Hij werkt in de levens van mensen om me heen, maar ook in mijn eigen leven.
Maar eerlijk gezegd, ik denk dat ik Hem veel vaker zou kunnen zien en horen... dat was ook echt mijn gebed vanochtend. Dat ik Hem herken in het leven van alledag. Hem niet voorbij loop of laat praten...

Op welk moment zou ik Hem herkend hebben?
Misschien heel menselijk, maar ik denk dat ik Hem (misschien wel onbewust) herkend zou hebben als ik in Zijn ogen keek.

Aan de andere kant, denk ik dat ik flink in de war zou zijn geweest op het moment dat ik Hem zou zien lijden aan het kruis...eerlijk gezegd, denk ik dat ik daar niet eens zou durven staan!

Zou jij Hem herkend hebben denk je?

Het laatste restje angst...

Deze week kwam het er eindelijk van. Het laatste restje angst schoof ik moedig aan de kant en daar gingen we dan! Zelf op de fiets, 'niet te dicht langs de auto's!!', 'Nu komt iemand je voorbij, blijf rechts fietsen!', 'STOPPEN!!!'. Dat laatste was bij een groot kruispunt, waar ze uiteindelijk netjes nét voor de weg stopte... Wat was ze blij en trots dat ze zelf mocht fietsen! Misschien morgen ook wel als we naar de kerk gaan, dan misschien maar eens met papa!

Mar was fijn haar huiswerk voor geschiedenis aan het maken (of was het aardrijkskunde?). Het moest er in ieder geval 'oud' uit zien en met wat koffie erover en dan op laten drogen had het al heel wat geleken. Maar het moest net een beetje 'ouder', dat lukte ook, al ging het allemaal iets sneller dan ze dacht. Nu moest ze het laatste stukje nog wel overnieuw schrijven...

En dit zijn toch echt van die geluksmomentjes! Ze (voor degene die het niet weten, m'n oppaskindje van 10 mnd) had net haar pap op en viel daarna al gauw bij me in slaap!

Zoals beloofd een link naar iets meer over het boekje 'Onderweg naar Pasen'!

Weggeefchallenge en 40 dagen

Tja...heb ik me weer iets op de hals gehaald, om een 'weggeefchallenge' aan te gaan in februari.
Deze ga ik echter niet elke dag op mijn blog posten, maar zo vaak mogelijk op deze facebookpagina! Stel je er niet teveel van voor, ik heb in januari het hele huis flink opgeruimd, het weggeven zal dus vooral in de niet-materiele dingen zitten. Wat ik zelf misschien wel leuker vind. En om het nog leuker te maken, zal ik er ook elke keer bij schrijven wat ik die dag ontvangen heb!

40 dagen tijd

De 40 dagen voor Pasen beginnen dit jaar op 10 februari. Gaan jullie daar nog iets mee doen? Ga je vasten? Ga je er over bloggen? Ik heb twee tips voor als je nog niets hebt!

1. Onderweg naar Pasen

Dit mooie boekje heb ik gekregen om een recensie over te schrijven. Die gaat er komen deze week, ik houd jullie op de hoogte. Maar ik wil het ook hier alvast even noemen. Ik ben er heel blij mee en ook al heb ik het nu al bijna een keer helemaal gelezen, ik ga er zeker mee aan de slag! Eigenlijk alles zit er in, een mooi stukje, iets wat je kunt doen om het te visualiseren. Je kunt het met kinderen doen, maar het is zeker geschikt voor volwassenen!!

2. Dit kwam ik op facebook tegen. Elke dag een paar minuten schrijven in de 40 dagen voor Pasen om stil te staan bij het lijden, sterven en de opstanding van Jezus. Klik op het plaatje, dan kun je dit ook volgen op fb als dit je aanspreekt. Het lijkt me een mooie manier om echt even stil te zijn en je gedachten erover te laten gaan.