dinsdag 31 maart 2015

'Laat je niet ontmoedigen' van David Wilkerson

Zomaar om dat het een beetje anders liep dan ik dacht, kreeg ik dit boekje in handen. Ik besloot het maar te lezen, de titel sprak me wel aan.


Het is een heel fijn boekje om te lezen, het moedigt je enorm aan om op God te blijven vertrouwen en alles van Hem te blijven verwachten. Het begint eigenlijk met een nadrukkelijke aanmoediging om als vrouw of man je geluk niet te laten afhangen van je partner of van je kinderen, maar om je geluk en je vreugde alleen in God te vinden. Alleen als je daarin (en in alles!) volkomen afhankelijk bent van God, kun je aan gezonde relaties werken.


Een paar citaten:

'Wat een bevrijding als je geloof alleen op Jezus is gericht en niet op de resultaten!'
'Onze sterfelijke lichamen zijn als een eierschaal. Die schaal dient slechts om de steeds groeiende, steeds vernieuwende levenskracht te huisvesten. De schaal is onbelangrijk vergeleken bij het eeuwig leven dat het bevat. Iedere ware christen zit vol eeuwig leven, als een voortdurend groeiend zaad in een sterfelijk lichaam. Er is een steeds groeiend, zich ontwikkelend proces. Eens zal het uitbreken uit de schaal, om een nieuwe levensvorm te vinden. Dit glorieuze leven van God van binnen oefent een druk op de schaal uit en op het moment dat het opstandingsleven volwassen is geworden, breekt de schaal open. De tijdelijke banden zijn verbroken en als een pasgeboren kuiken wordt de ziel bevrijd uit de eierschaal - van de gevangenis. Prijst de Heer! De dood is slechts het breken van die uiterlijke schaal. Op het moment waarop de Heer zegt dat die schaal zijn doel heeft bereikt, komt er een plotselinge stroom van eeuwig leven in de ziel en God opent de schaal, zodat de nieuwe schepping tot volle ontplooiing komt. Zoals het leven zelf de schaal verlaat, nadat het zijn doel heeft vervuld, zo moeten Gods kinderen hun oude vergankelijke lichamen verlaten. Lichamen die uit het stof voortkwamen, keren weer tot stof. Wie denkt er nu aan om een pasgeboren kuikentje terug te duwen in de gebroken schaal?'
De inhoud van het boekje doet me eigenlijk denken aan een lied dat we vaak in de kerk zingen:



vrijdag 27 maart 2015

Boodschappen

Heerlijke zoete aardbeien

De laatste maanden heb ik een lekker ritme wat betreft m'n boodschappen. Maar ook besteed ik veel meer tijd aan de maaltijden. Op vrijdag ga ik met een stapel kookboeken op de bank zitten. Die kookboeken heb ik in de loop der jaren zelf gekocht of gekregen, anderen heb ik geleend van vriendinnen en weer anderen uit de bibliotheek. Maar ook blaadjes als Allerhande of van Coop zijn favoriet.


Dan zoek ik recepten uit voor elke dag van de volgende week. Meestal kom ik ook wel 1 of 2 lekkere baksels tegen die ik uit wil proberen. Dat zorgt voor een hele lange boodschappenlijst!


Voorheen ging ik elke dag naar de Dirk, die zit hier op de hoek. De Aldi zit iets verder weg en de Liddl zit ook iets verder weg, de andere kant op. Verder hebben we nog een Nettomarkt en een Albert Heijn. Toen ik hoorde dat de Dirk een paar weken zou gaan sluiten vanwege een verbouwing, vond ik het niet nodig om daar op te wachten en ging twee keer in de week op de fiets naar de Aldi. Al gauw vroeg ik manlief me even op te halen met de auto, de tassen waren zo zwaar. Toen kwam ik er achter, dat je er een uur gratis kunt parkeren en nu ga ik elke zaterdagochtend (soms vrijdag) boodschappen doen voor de hele week. Helaas hebben ze meestal niet alles wat op m'n lijstje staat, dus ga ik ook nog even naar een van de andere winkels. Op woensdag haal ik dan nog wat laatste dingen als brood en melk.

5 Vegetable Tops That You Should Never Throw Out — Tips from The Kitchn | The Kitchn

De koelkast puilt na zo'n ochtend uit van alle groenten die erin zitten, momenten waarop ik me rijk voel!

Nog een paar voordelen om op deze manier boodschappen te doen:
  • Het is een stuk voordeliger
  • We eten veel gevarieerder
  • We eten veel minder vlees
  • We eten veel meer vis


dinsdag 24 maart 2015

Zo rauw, zo vers, zo intens

Chai | Community Post: 20 Persian Foods To Blow Your Taste Buds Away - No Persian meal is complete without Iran’s golden tea and a few sugar cubes.

Voor me zit een vrouw uit Iran. De tranen stromen over haar wangen als ze verteld hoe ze letterlijk man, kinderen, huis en land achter heeft moeten laten omdat zij Jezus heeft leren kennen en Hem wil volgen. Tranen van heimwee, verdriet, eenzaamheid, angst... en toch is teruggaan voor haar geen optie. Niet omdat haar gezin haar niet terug wil, maar omdat zij dan Jezus zal moeten achterlaten. Het duurt niet zo heel lang of ik huil met haar mee.

.

Met volle kracht drong het opnieuw tot me door: Jezus is alles waard! Het levende bewijs zit voor me!
Hoeveel liefde van Jezus heeft ze ontvangen dat ze definitief afscheid nam van alles wat haar zó lief is?! Wat een krachtig getuigenis gaf ze van de onbeschrijflijke kracht van de Heilige Geest in haart hart, zonder die woorden te gebruiken. We bidden voor haar, voor haar familie, dat zij ook Jezus leren kennen... en gaan weer naar huis.

Window in abandoned Greystone Park Psychiatric Hospital, Parsippany-Troy Hills, New Jersey.  Photo © Jeff McMullin.

Het raakt me intens. Zomaar een vrouw ergens in een stadje, die hier eenzaam en verdrietig zit te zijn om het verlies dat nog zo rauw, zo vers, zo intens is. Door haar tranen heen schittert de hoop:
'eerst moet ik voor mezelf zorgen, dan zal ik iets voor anderen kunnen doen!'

Mulu Caves | 姆鲁洞 | Malaysia

maandag 23 maart 2015

De glorie van God

Gisterenavond zat ik op de bank naast m'n zoon van 16 en hij liet me deze toespraak luisteren.
We hebben er samen naar gekeken en geluisterd. 
Het gaat over de 'glorie van God' en ik vind het heel mooi.
Daarom deel ik het hier. 
Ik denk dat het veel jongeren ook zal aanspreken.


zondag 22 maart 2015

De prijs is te hoog!

Santorini, Greece

De laatste tijd hoor ik of lees ik het volgende best wel vaak:
'Al zou je de enige mens zijn, dan nog zou God Zijn Zoon voor jou gegeven hebben'.
Daarmee wordt aangegeven hoe waardevol je als mens bent voor God.
a girl and her lamb

In de tekst die op het plaatje staat wordt het echter omgedraaid en staan niet wij als mens centraal, maar de hoge prijs die onze Verlosser heeft betaald. Eigenlijk zegt God hier: 
'Het is me niet genoeg als alleen het volk Israël gered wordt, de prijs is te hoog! Ik zal alle heidenvolken erbij insluiten tot aan het einde der aarde'.
Dit vind ik zo mooi, juist als we in deze tijd denken aan het lijden en sterven van Jezus.
And I, when I am lifted up from the earth, will draw all people to myself. John 12:32

Maar ook het eerste gedeelte vind ik bijzonder. Het is Jesaja die dit zegt en zo beleefd, maar ook Jezus Zelf. Dat Hij dat zo ervoer: 
'Tevergeefs heb ik mij afgemat, voor niets en vruchteloos mijn kracht verbruikt'.
Daarmee laat Hij zien hoe dichtbij Hij is gekomen, hoe Hij ook hier mee geworsteld heeft en naast ons staat. Daar word ik stil van.

woensdag 18 maart 2015

Ik voel me er thuis

Even wat foto's!
Mar heeft al een tijdje haar geld op gespaard en er een eenwieler van gekocht.
Ze heeft er al eerder een gehad, maar die is te klein geworden.
Vanmiddag was ik boven en S ging even naar beneden.
Ze zwaaide haar zus even uit en heeft toen de deur niet goed dichtgedaan.
Het duurde best lang voordat we dat door hadden en de eenwieler stond in het halletje.
Gelukkig stond hij er nog steeds!


Wat een heerlijk weer was het gisteren, toen het zonnetje scheen. Als ik dan naar het winkelcentrum moet met S, kopen we vaak een ijsje van 50ct bij de Hema (75ct met snoepjes:). Dan zoeken we een plekje buiten, waar altijd wel iemand aan het gitaar spelen is en waar meer mensen van allerlei rangen en standen zitten of staan. Vaak om even een peuk te roken. Dan zitten we op het stoeprandje en voel ik me helemaal thuis. En S ook, er komen vaak een paar duiven bij, waar we dan wat voor laten liggen.



L speelt heel vaak buiten. Met de kinderen van m'n vriendin gaan ze dan op het pleintje voetballen. Deze keer zaten we er gezellig bij te kletsen. Geen straf met dat weer! Het hoofd van het meisje dat naast S zit hierboven en het hoofd van L d'r vriendinnetje hieronder lijken hetzelfde, maar het is toch iemand anders.


In een week tijd zat de boom vol bloesem op het achterplein waar ik overblijf. Prachtige witte bloemetjes die het schoolplein opvrolijken!


En de vogels hebben het ook weer druk. Tegenover ons is een school, waar ze vaak in de roosters hun nestjes maken. Ze zijn dan druk in de weer en vliegen af en aan. Zo leuk om naar te kijken. Vorig jaar zat er een duif vast, gelukkig kwam iemand om het beestje te bevrijden.


Vandaag heb ik toch zo'n heerlijke salade gemaakt: selderijsalade! Er zitten kappertjes in, die heb ik nooit eerder op. Het is een frisse salade met veel zuur en zout, echt heerlijk, vooral met friet erbij!:)




maandag 16 maart 2015

Miss Beauty (5)

Miss Beauty zou zo graag mooi kunnen willen bidden. 
Met goede volzinnen haar hart uit kunnen storten, 
zonder daar al te lang over na te hoeven denken. 
Niet persé voor het mooi, 
maar om het allemaal helder voor zichzelf te hebben. 
Orde in haar hoofd en in haar hart. 

Praying

Maar vaak is bidden een worsteling voor me. Ik kom niet uit m'n woorden, haspel maar wat, krijg het niet op een rijtje, neem soms genoegen met een zucht, soms met een traan. Vooral als ik alleen ben. En helemaal als ik in bed lig. Zachtjes fluister ik de naam van Jezus om niet lang daarna in slaap te vallen.


Als ik iemand beloof om voor een situatie te bidden, denk ik er vaak achteraan 'maar verwacht er maar niet te veel van, ik weet echt niet hoe...' Wat zou ik graag écht in de bres willen springen voor de mensen die me lief zijn en gebed nodig hebben voor hun leven en hun werk. Wat zou ik graag willen geloven dat mijn gebed er toe doet!

Jill MacSweeney is strongly independent but she learns to open up a bit more. The death of her father is still hard on her though.

Nu heb ik een heel klein schrijfboekje erbij gepakt. En elke avond voor ik mijn ogen dicht doe, schrijf ik daar een paar zinnen in. Zo recht, puur uit mijn hart. Die paar zinnen helpen me om daarna even mijn hart uit te storten en nog wat dingen te bespreken. Om bij God te komen, zoals ik ben. En ik ben God zo dankbaar, dat Hij juist op die gebeden antwoord, meestal door het stukje dat aan de beurt is om te lezen! Soms lees ik dan letterlijk de woorden die ik zelf gebruikt had. 

Gedichten schrijven?

Dat bemoedigt me heel erg.
M'n gebedsleven is op deze manier een geloofsuitdaging geworden.
Om niet op mijn gebed te vertrouwen.
Maar alleen op mijn God.
Ik las het ergens en wil het nooit vergeten:
De kracht van het gebed ligt niet bij degene die bid,
de kracht van het gebed ligt bij God.







zondag 15 maart 2015

'Bij U schuil ik' van C.H. Spurgeon

father-child-hands
'Een aantal maanden geleden werd ik zozeer gekweld door de pijn, dat ik het niet meer kon verdragen, zonder het uit te schreeuwen. Ik verzocht iedereen weg te gaan en mij alleen te laten. Tot God kon ik niet anders meer uitbrengen dan alleen dit: ´U bent mijn Vader en ik ben Uw kind, en U als een Vader bent liefderijk en vol van genade. Ik zou het niet kunnen verdragen om mijn kind zo te zien lijden zoals U mij nu laat lijden. Ik zou doen wat ik zou kunnen om hem te helpen, ik zou mijn armen onder hem houden om hem te dragen. Is het Uw wil om Uw aangezicht voor mij te verbergen, mijn Vader? Wilt U nog steeds Uw zware hand op mij leggen en mij niet een teken geven van Uw bescherming?' Ik sprak tot de Heere, zoals Luther zou hebben gedaan, en ik pleitte heel ernstig op Zijn Vaderschap. 'Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de Heere over die Hem vrezen.' Als Hij een Vader is, laat Hij dan zien dat Hij een Vader is - op deze wijze pleitte ik, en ik waagde het erop te zeggen tot hen die terugkwamen om voor mij te zorgen: 'Ik zal vanaf dit moment niet meer zo'n pijn hebben, omdat God mijn gebed verhoord heeft.' Ik dank God voor deze zeer smartelijke ervaring, maar ook dat die folterende pijn niet meer is teruggekeerd. Het geloof heeft gezegevierd door zich vast te klampen aan de God zoals Hij Zichzelf heeft geopenbaard.'
Vader/zoon moment

Ik heb een klein boekje in mijn handen. Een boekje van Spurgeon, ook wel de 'prins der predikers' genoemd. Het heet: 'Bij U schuil ik'. Ik ben verrast als ik in het voorwoord deze boven- en onderstaande citaten lees.
Voor zijn 35ste openbaarden zich de eerste reumatische klachten en in toenemende mate kreeg hij aanvallen van hevige pijn. Er werden maatregelen genomen om Spurgeons taak te verlichten. (...) Deze hulp kon echter niet voorkomen dat Spurgeon een lichamelijke en psychische inzinking kreeg. Dat gebeurde in 1879. Hij werd gedwongen vijf maanden rust te nemen en kon voor een tijd niet meer preken. 
Father son picture ideas

Wat zou het menselijk gezien begrijpelijk geweest zijn als Spurgeon helemaal gestopt was met preken. Maar juist door zijn eigen ervaring met het lijden, kon hij als geen ander mensen troosten en bemoedigen tot ver na zijn dood. Het is weer hetzelfde prachtige principe als bij Ruth, waar ik een poosje terug over blogde. Ook Spurgeon vond genade in de ogen van God, niet omdat hij zo'n geweldig prediker was en zo'n doorzetter ondanks de pijn die hij leed. Maar omdat hij met al zijn pijn en gebrokenheid schuilde bij God. Dát was de plek waar God hem genade, ondersteuning, troost, bemoediging en Vaderlijke liefde, zorg en aandacht gaf, die hij door mocht geven aan velen.



zaterdag 14 maart 2015

Miss Beauty (4)

'Uw ogen zullen de Koning aanschouwen in Zijn schoonheid.'
(Jes. 33:17)
'Zomaar' een tekst die ik tegenkom terwijl ik in m'n Bijbel lees. Jesaja staat vol met prachtige beloften, dat is me nog nooit eerder zo opgevallen. De schoonheid waar het in deze tekst over gaat, torent hoog uit boven al het andere wat ik kan noemen in een blogserie over schoonheid. Het raakt het hart van m'n christen-zijn zo diep, dat ik er een gevoel van heimwee, van diep verlangen naar kan hebben. De Koning zien! Zelfs nu ik er over schrijf, gebeurt er iets van binnen, die vaste zekerheid dat dat gaat gebeuren...het voelt alsof dat mijn enige levensdoel is. Zo lang ik Hem niet met mijn ogen zie, zal ik Hem najagen door prachtige glimpjes op te vangen van Zijn liefde en schoonheid hier op aarde.

A picture is worth a thousand words...


Zomaar een krabbel

Vandaag ging ik met Mar hardlopen. Ik had echt geen zin, als ik het haar niet beloofd had, dan was ik niet gegaan. Maar zoals altijd is het dan toch weer lekker om toch te gaan. L ging ook mee op de fiets. Onderweg kwamen we langs een 'verhalenhuis', iemand tipte ons om daar eens naar binnen te gaan. In de tweede wereldoorlog was er op de bovenverdieping een schuilplaats voor Joden. Het viel een beetje tegen, maar het huis zelf was mooi. En de trap ook:)


Nu lekker op de bank met de laptop op schoot wat schrijven.
Straks maak ik een gebakken rijstchotel met pikant vlees


Een recept uit het boodschappenblaadje van COOP.


Van de week zat S lekker naast me te zingen! 
Met haar bril op z'n kop en d'r boekje ook ondersteboven.




dinsdag 10 maart 2015

Miss Beauty (3)



We maakten een prachtige wandeling in de Rhoonse grienden.
Het eerste wat ik zei toen we er waren: 
'Wat is dit heerlijk!!'


En dat meende ik!
Ondanks het feit dat ik me helemaal niet fit voelde.
Het was weer echt zo'n typische dipdag van de maand!


Ik wilde een bloempje plukken, 
maar trok hem gelijk met wortel en al eruit.


De meiden waren leuk bezig met takken en een stuk touw.
En ik liet een paar tranen bij m'n lief,
omdat ik me over een paar dingen nogal onzeker voelde.


Wat was het goed om met elkaar te praten.
elkaar te bemoedigen.
Geen muren ertussen.
Gewoon zoals het hoort.


Over schoonheid gesproken.
Als ik in zo'n dipdag zit,
kan ik zo gauw in de verdediging schieten.
Deze keer deed ik dat niet en stelde me kwetsbaar op.
De warme liefde van mijn man deed me goed.


En we maakte plezier door verrassende, grappige dingen, 
zoals een uitgeholde boom.


De tijd vloog om.
Een mooie herinnering blijft over.




vrijdag 6 maart 2015

Miss Beauty (2)

Een vrouw wil mooi maken en mooi zijn, 
van binnen en van buiten. 
En ze is nooit mooier 
dan wanneer zij haar rust 
gevonden heeft bij God.

(John & Stasi Eldredge)


Zelf ben ik nooit zo heel veel bezig geweest met hoe ik er uit zag. Ik had het liefst een trainingspak aan. Jurken en rokken waren niet aan mij besteedt. Ik zat op een reformatorische school, waar je geen broek mocht dragen. Ik ging er heen in een broek, kleedde me om in de wc met nog een paar meiden, heel gezellig altijd! 
En zodra de school afgelopen was wist ik niet hoe snel ik me weer om moest kleden.
De laatste jaren komt daar een beetje verandering in. Ik loop nog steeds het liefst in een broek, maar heb van de zomer toch met m'n schoonzus in Zeeland twee leuke jurkjes gekocht. En bovendien schoenen met een leuke hak. Het gebeurt nog steeds vaker niet dan wel, maar er zijn ochtenden dat ik wat langer voor de spiegel sta en bezig ben met mascara en een lekker crèmetje op m'n gezicht smeer. Maar ja, ik doe het zo minimaal dat alleen ikzelf het zie. Ik zou er graag nog wat kilo's af willen hebben. Daarom ben ik al een jaar lang aan het hard lopen. Er is wat af, maar nog lang niet genoeg. Inmiddels heb ik zoveel plezier in het hardlopen, dat ik het niet meer doe om af te vallen. Ik voel me veel fitter en de energie stroomt de rest van de dag door m'n aderen, als ik 's ochtends begin met een rondje van 5 km.
Toch is er altijd iets van 'daar gaat het toch niet om' aanwezig en voel ik me een soort van schuldig als ik er in mijn ogen teveel geld aan uitgeef of te veel aandacht en tijd aan besteedt.
Het citaat boven aan deze blog vind ik erg mooi. 
Het helpt me over de streep om dat schuldgevoel van me af te gooien 
en om toe te geven aan het verlangen om mooi te maken en mooi te zijn 
en rust te vinden bij God. 
Ik hoop het echt van Hem te leren. 
Hoe Hij het ziet is de enige manier waarop ik het ook wil zien.

.
Schoonheid is onze meest directe ervaring van het eeuwige. Denk aan een grandioze zonsondergang of de zee in het ochtendgloren. Herinner je het slot van een schitterend verhaal. Dit zou je iedere dag wel willen beleven, je probeert het wanhopig vast te houden. Schoonheid kan zo intens zijn, dat het verlangen ernaar pijn doet. Een verlangen waarnaar? Naar het leven zoals het bedoeld was. Schoonheid herinnert ons aan een hof van Eden die we nooit hebben gekend, maar op één of andere manier beseffen we dat ons hart daarvoor gemaakt is. Schoonheid spreekt van het komende hemelrijk, wanneer alles mooi zal zijn. Ze houdt ons verlangen naar de eeuwigheid levend. Schoonheid zegt: 'Ietd schitterend roept je. En als er iets schitterends is, dan komt het uit een schitterende bron. Welke grote bron van goedheid kan ooit zoiets hebben gemaakt? Welke gulle gever kan ons zoiets moois hebben geschonken om naar te kijken? Schoonheid trekt ons naar God toe.
 (Uit 'De fascinerende vrouw')

Thomas Farkas | Dancing is about expressing indescribable things and how the shadow becomes your friend. 







donderdag 5 maart 2015

Miss Beauty (1)

Een vrouw wil mooi maken en mooi zijn, 
van binnen en van buiten. 
En ze is nooit mooier 
dan wanneer zij haar rust 
gevonden heeft bij God.

(John & Stasi Eldredge)

morning.

Miss Beauty,
Zo zou ik mezelf niet noemen.
Zowel aan mijn innerlijk als aan mijn uiterlijk valt nog wel wat te 'knutselen'.
Als moeder van vier dochters ontkom ik er niet aan wat meer aandacht aan 'schoonheid' te geven.
Wat een kostbaar geschenk van onze hemelse Vader (die vier dochters bedoel ik, maar schoonheid is dat zeker ook!). Ik houd ontzettend veel van ze en wil graag een heel stuk met ze meelopen op de weg naar volwassenheid.
Soms ben je je daar ineens weer van bewust. Meestal als het niet zo lekker loopt:(
Ik heb een paar stappen gezet:
Gisteren heb ik een mooi 'meiden van nu'-dagboekje gekocht en vandaag ben ik naar een 'beautywinkel' (voordeelshop) geweest en heb een beautykit samengesteld. Wat zit erin?
- maskertjes
- vaseline
- wat make-up
- hand/bodycreme
- nagellak
- elastiekjes en haarspeldjes
- scheerschuim (al die haren ook...)
- voetencreme
- haarmousse
Lippenstift ben ik vergeten!
Nog nooit heb ik zoveel geld in één keer voor zulke dingen uitgegeven! Een paar dingetjes had ik al en als ze willen mogen ze het zelf aanvullen.

'Op zoek naar schoonheid'
Van dit thema maak ik een serie en ik noem het 'Miss Beauty'.
Alle blogs die hierover gaan vindt je onder het label 'Miss Beauty' en 'schoonheid'.

Na wat getut met m'n jongste in de badkamer, vond ik 'het' in de tuin. Vol liefde pakte ze een wormpje en zei:
'Ik vind 't zoo schattig! Kom maar, ik zorg wel voor je, je hoeft niet bang te zijn!'


dinsdag 3 maart 2015

Kopje zwarte koffie

Deze foto is op 8 juni 1972 gemaakt tijdens de Vietnamoorlog. Kim Phuc (1963) was 9 jaar oud toen er een napalmaanval was op haar woonplaats Trang Bang. Kim Phuc vatte vlam en rende weg, terwijl ze haar brandende kleren uittrok. Daardoor kwam ze naakt op de foto.


Misschien ken je haar verhaal al lang. Misschien heb ik het ook wel ooit eerder gezien of gehoord, maar ik wist het niet meer. En nu gaf m'n vriendin een blad van de ASN Bank (!!) Waar haar verhaal in staat. Is dat niet bijzonder?! Lees maar mee wat Kim zegt:
'Ik herinner me goed dat ik voor het eerst in de Bijbel las dat je mensen die je leed hebben aangedaan, moet vergeven. En hoe moeilijk ik dat vond. Ik heb veel gebeden. Ik ging mijn zegeningen tellen in plaats van me nog langer af te vragen waarom dit mij was overkomen en waarom ik dit moest overleven. Ik stelde mijn hart voor als een kopje zwarte koffie. Alles was negatief. Elke dag probeerde ik er een klein beetje uit te gieten. Het kopje leek zich steeds opnieuw te vullen, maar langzaam werd het leeg. God heeft me geholpen het opnieuw te vullen, maar nu met liefde, vrede, begrip, geduld en vergevingsgezindheid. Nu leef ik zonder haat, dat is de hemel op aarde. Het was hard werken, maar het is gelukt.
Het laatste wat zij zegt is:
Kijk opnieuw naar die wereldberoemde foto en zie niet langer een meisje dat het uitschreeuwt van de pijn, maar een meisje dat schreeuwt om vrede.'
Dat wilde ik toch even delen!