Al een poos zat ik te broeden op een vrouwenochtend en vanochtend was het dan zover. Ik zal er een verslagje van schrijven, misschien vindt je het een leuk idee om ook eens te doen!
Er kwamen 8 vrouwen met in totaal 6 kinderen. De groep werd in 3 kleine groepjes gesplitst. 1 groep bleef bij de kinderen, lekker met ze spelen, boekje voorlezen enz. Ik denk niet dat ze aandacht tekort zijn gekomen deze ochtend, ik vind het belangrijk dat de kids het ook naar hun zin hebben!
Pinterest
Groepje 2 zat aan tafel met een hompje brooddeeg en zij maakten daar iets van wat met het thema te maken had. Het thema was:
Huishouden van Jan Steen
vs
Huishouden van genade
Daarbij kon je ook Titus 2 als inspiratiebron gebruiken. Daar staan een paar prachtige dingen in. Bijv. dat Jezus Zijn leven heeft gegeven om ons te reinigen van onze zonden, ons Zijn volk te maken, die vol ijver is om het goede te doen! Dat vond ikzelf denk ik wat het meest er uit springt. Het is genade dat we wéten wat het goede is en we worden door genade in staat gesteld om het ook uit te voeren.
Pinterest
De derde groep ging met mij mee een rondje door het huis. Zo heb je elkaar even apart, zonder afleiding, en is er tijd om iets te delen. Ik neem jullie ook even mee door ons huis heen, jullie mogen er zelf een voorstelling bij maken, maar ik druk je op het hart dat het hier een verre van perfecte huishouding is, en bovendien was het maandagochtend!
De bovenste verdieping, daar is een jongenskamer, we praatten wat over Titus 2 en ik vond het leuk om de herinneringen die ik in die kamers heb te vertellen. Dan is het wel een rommeltje, maar God is er ook en dat maakt zo´n verschil! De herinnering die ik in de eerste kamer had, was dat ik jaren geleden, toen we nog maar net in onze gemeente lid waren, ontzettend veel nieuwe dingen over het leven met God leerde. Dit wilde ik zó graag aan onze kinderen doorgeven, ik was er zo enthousiast over en ervan overtuigd dat ze dat moesten weten. Onze oudste twee jongens sliepen toen in een stapelbed en als ik ze naar bed bracht, dan las ik een stukje, we baden samen en vaak kwamen dan de vragen en we hebben héél veel gepraat in die tijd. Ze waren toen zo´n 8 - 9 jaar.
De tweede jongenskamer, het kleinste kamertje van het huis voor de grootste jongen... maar ook hier een mooie herinnering. Onze oudste werd bij wijze van spreken als drummer geboren, zat in onze oude ´orgelkerk´ mee te trommelen met het orgel waarmee de psalmen werden begeleidt. Toen hij ouder werd wilde hij graag dat ik op zijn kamer kwam meespelen met de gitaar. We hebben heel wat samen gespeeld en gezongen. Ik herinner me ook dat ik in die tijd heel vaak moe was, nog 4 jongere kinderen onder hem, en ik deed het ook vaak niet als hij het vroeg. Maar de keren dat ik wel deed, zijn nu een mooie herinnering!
De derde kamer op de bovenste verdieping, het zijn echt maar kleine, rommelige kamertjes, die doet me denken aan de tijd dat we voor langer dan een half jaar iemand in huis hadden. De eerste gast is uiteindelijk mijn zwager geworden, de tweede was een jonge vrouw, waar we geen contact meer mee hebben. Maar het openstellen van je huis voor mensen die dat nodig hebben heeft nog altijd mijn hart en heeft ons soms best wel moeite gekost, maar ons ook enorm verrijkt en gezegend!
We gaan een verdieping lager. Een flinke meidenkamer, een hoog wasrek, soms staan er twee.
Pinterest
En hoewel het een rommelige kamer is, vind ik het hier niet zo heel erg, want er wordt vaak en leuk in gespeeld! Het enige nadeel van deze kamer is dat het aan de straatkant ligt en er ´s nachts nog wel eens een ruzie of een gevecht is. De kinderen zijn soms bang om te gaan slapen, uit angst dat ze door zoiets wakker gemaakt worden. Hier heb ik in een groepje gebed voor gevraagd en dat was zo goed!!
We lopen verder naar onze slaapkamer, de kamer die het meest af is (moet ik me daar nu schuldig over voelen of niet vroeg ik me af...). Hier staat een oud schrijfbureautje, nog van mijn oma, waar ik nog altijd blij mee ben. Ik zie haar nog voor me, hoe ze er aan zit te schrijven. En omdat ik zelf van schrijven houd, vind ik het erg leuk om dit van haar geerfd te hebben.
Ik vertel dat ik zo graag zou willen dat als ik 40 ben, ik het huishouden écht onder controle heb. Het is al heel wat dat ik het nu leuk begin te vinden, de waarde ervan begin in te zien... maar we zijn er nog niet. En als het dan eenmaal zover is, zou ik anderen daar ook bij willen helpen!
De badkamer, lekker schoon en opgeruimd! Ik vertel dat ik elke ochtend en elke avond een was in de wasmachine doe, op deze manier houd ik het goed bij, wat erg belangrijk is. En ook standaard elke ochtend neem ik even de tijd voor de spiegel, ik ben helemaal niet zo ijdel en m´n dochters lachen me uit als ze zien wat voor miniscuul klein beetje mascara ik op doe, maar toch, het idee... Ik voel me dan fris en krijg zin om aan de slag te gaan! Ik vertelde ook dat er teveel kilo´s zijn blijven hangen na de laatste zwangerschap. En toen ik eind vorig jaar zag dat de wijzer van de weegschaal nog verder de verkeerde kant op neigde, vond ik het genoeg geweest. Dit jaar wil ik weer naar m´n oude gewicht en tot nu toe lijkt het goed te gaan, hoewel onze weegschaal niet de meest betrouwbare is, maar de schommelingen gaan toch duidelijk de goede kant op!
In de gang staat een trapleer, die ik naar beneden haalde om de kerstspullen uit de kast te halen. Die zijn inmiddels opgeruimd, maar de ladder blijft daar maar staan... maar dat is na deze ochtend ook weer voorbij, hij staat weer netjes op z´n plek!
Een andere valkuil, dat zijn spullen op de trap! Ik leg alles wat van de kinderen of van mezelf of van de was, op de trap in de hoop dat iedereen z´n eigen dingen ziet liggen en mee naar boven neemt. Ik betwijfel of dat eerste al gebeurt, van het tweede weet ik zeker dat het niet gebeurt. Totdat iemand in huis het zo zat is en zorgt dat iedereen z´n eigen spullen van de trap haalt. Nu kreeg ik een leuke tip om een mandje op te hangen, die je mee naar boven en naar beneden kunt nemen!
Zo, we zijn weer beneden!
Pinterest
Wat ik ook op ieders hart heb gedrukt (hoop ik) is dat wanneer je niet de tijd neemt om te ontvangen, je ook niets hebt om te geven, om uit te delen. Inmiddels heb ik mezelf een beetje leren kennen en weet ik dat ik ook echt tijd alleen nodig heb en genoeg slaap. Die neem ik dan ook, anders word ik shagrijnig en kan ik niet veel hebben.
Als iedereen naar huis gaat geef ik ze een envelop mee naar huis met een zelfgehaakt hartje eraan. In de envelop zit een A4tje met een paar mooie quotes uit verschillende boeken. Iets waar ik zelf altijd heel veel inspiratie uit haal en gemotiveerd van raak.
In een volgende blog zal ik deze quotes ook aan jullie geven!
