Wat me op dit moment bezig houd is het komende weekend. Onze oudste dochter hoopt dan 14 jaar te worden. En ze wil het uitgebreid vieren met veel visite enzo. Ik houd ook van mensen over de vloer, alleen ben ik niet zo goed in alles goed voorbereiden. We zijn hier niet zo heel goed in 'feestvieren'. En dan weet ik heus wel dat je slingers en ballonnen op kan hangen, lekkere taarten, hapjes, drankjes maken en mensen uitnodigen. Het is meer dat ik bedoel dat je ook echt de perfecte stemming hebt op het perfecte moment. Misschien toch nog iets teveel stress op het moment dat de visite binnendruppelt...
Nog even terug naar vandaag. Onze oudste zoon komt terug van bivak en moet dan gelijk weggebracht worden voor een hemelvaartsweekendje weg met de jeugd, precies in de spits. Andere zoon is van de week naar de dokter geweest, blijkt een paar losse werveltjes in z'n rug te hebben, wat niet gevaarlijk, maar wel verrekte pijnlijk is. Moet ik straks nog even mee naar de dokter om een verwijsbrief voor de fysio te halen, maar vind het niet fijn om m'n dochter van 9 met haar vriendinnetje hier alleen te laten. Andere dochters zijn nog niet thuis. Misschien maar even wachten tot één van hen thuis is. Maar nu herinner ik me dat de oudste dochter nog naar een verjaardag zou gaan vanmiddag.
Als ik niet oppas raak ik nog gestrest!
En wat ik me deze week ook heb voorgenomen is dat ik écht wil leren om te leven uit genade. Zo kan ik bijv. al die dingen vandaag als stressfactoren zien, maar als ik het zie als de goede werken die God al van te voren voor me heeft voorbereid, dan krijgt het ineens een heel andere kleur! Als ik het zo zie, dan vind ik het makkelijker om erop te vertrouwen dat ik er alles voor ontvang wat ik nodig heb om het allemaal met een rustig en blij gemoed te doen.
Genade ontvangen en zo doorgeven aan de mensen om je heen... wat mij betreft éxtra gezellig!