De wind waait...

Pinterest

Van de week las ik een prachtige tekst uit Hooglied. Toen ik het las, dacht ik: Dié neem ik mee als jaartekst van 2014, dit word mijn gebed elke nieuwe ochtend. Alleen... ik hád al een thema bedacht voor het nieuwe jaar en kon ik zo gauw de verbinding niet maken. Voordat ik je de tekst laat lezen, eerst een ander stukje dat ik vandaag las. Ik ben verrast over hoe deze twee nu samen komen. Ik wil in 2014 graag groeien in discipline en zelfbeheersing. Nu las ik een voorbeeld over wat ik dan zélf doe, maar hoe onmisbaar Gods werk daar doorheen is. Het komt uit het boek 'Het leven waar je naar verlangd' en is geschreven door John Ortberg.

Pinterest

Er is een verschil tussen het besturen van een motorboot en van een zeilboot. Een motorboot kunnen we helemaal alleen besturen. We kunnen de tank vullen en de motor starten. Wij hebben alles onder controle. Maar een zeilboot is een ander verhaal. Wij kunnen de zeilen hijsen en het roer bewegen, maar we zijn volledig afhankelijk van de wind. De wind doet het werk. Als de wind niet waait, wat soms het geval is, dobberen we alleen maar op het water, hoezeer we ons ook inspannen. Onze taak is datgene te doen wat nodig is om de wind te vangen.
Geestelijke verandering werkt net zo. We kunnen er op een verbeten wijze naar streven, maar we kunnen haar niet in werking zetten of uitschakelen. Wij kunnen onszelf, door middel van bepaalde handelingen, ervoor openstellen, maar we kunnen haar niet besturen. Wij kunnen er ook niet de eer van krijgen.
Het is niet onze taak eerste taak om uit te rekenen hoeveel Bijbelteksten we lezen of hoe lang we bidden. Onze taak is dat wij gelegenheden creëren voor God om in ons te werken. Wat er dan gebeurt, is Zijn zaak. Wij hijsen eenvoudig de zeilen. 'De wind blaast waarheen hij wil...

Tot slot de tekst die me zo aansprak. Hooglied 4: 16. 

Steek op, noordenwind, kom, zuidenwind,

en blaas over mijn tuin, 

zodat de geuren zich verspreiden!

Laat mijn lief in zijn tuin komen

en er genieten van de kostelijke vruchten!

Pinterest

Feest!

Vandaag is ze jarig en als ik vraag:

Ben je twee? 

dan zegt ze:

Nee!

We zitten er gelijk goed in!:)

Vandaag hebben we het niet echt gevierd, 

nog geen slingers opgehangen 

en geen cadeau gegeven. 

Morgen is de grote dag! 

Ik ga zo nog gauw de slingers tevoorschijn halen.

Het cadeau-keukentje wordt nu in elkaar gezet.

Vandaag een worteltaart en een notentaart gemaakt voor de visite.

Morgenvroeg nog gauw de laatste boodschappen in huis halen.

We zijn er bijna klaar voor!

Er komt visite,

's ochtends allemaal peutertjes met hun mama's

en 's middags familie.

Naast de gebruikelijke weemoed voel ik me vooral dankbaar!

Dankbaar dat dit meisje erbij gekomen is!

Kerst in Irak?

Het is eerste kerstdag.
De dienst is bijna voorbij.
Dan wordt er nog een mededeling gedaan,
iets wat ze zojuist gehoord hebben.
Dat er in Zuid-Irak in een kerk een bom ontploft is.
Er zijn doden gevallen.
We worden er stil van.
Voor me zit een man uit Irak.
Wat gaat er door hem heen?
Een paar stoelen verderop zit m'n vriendin, ook uit Irak.
Na de dienst loop ik naar haar toe en zeg er iets over.
Haar woorden raken me.

'Ja, het ís erg, maar we vieren vandaag kerstfeest!

Maar zij... zij vieren het nu in de hemel! 

Waar is een betere plek om kerst te vieren?!'

Christenen tijdens een kerstmis in een kerk in Bagdad

Ik wil niet moeilijk doen!

 Wat kan mijn hoofd vol gedachten zitten. Soms kan ik zo over één ding door blijven denken, dat ik er niet goed van wordt! Dan probeer ik afleiding te vinden door met iets anders bezig te zijn. Of het kan zijn dat ik vol gedachten over wat er gaat gebeuren, er moet zoveel geregeld en gedaan worden, hoe krijg ik het ooit voor elkaar en ik raak niet uitgedacht! Of ik maakme écht zorgen, zo, dat ik niet kan slapen, heel vervelend en vooral heel vermoeiend, letterlijk en figuurlijk! 

Ik lijk dan een beetje op deze man, die zóveel met zich meesjouwt!

Hoewel hij het beter heeft geregeld, door het niet in zijn hoofd mee te zeulen,

maar achterop zijn fiets...

Pinterest

Van de week dacht ik echt: 'wat stelt mijn gedachtenwereld eigenlijk voor?' Een groot deel van wat ik doe en de manier waarop ik het doe wordt er door bepaald! Terwijl het 'maar gedachten zijn'. Als ik nu bang ben voor iets, terwijl dat helemaal niet reëel is en ik wéét dat het een gedachte is die niet op waarheid berust, waarom laat ik me er dan door leiden? Zou ik niet wat meer aandacht moeten geven aan wat ik allemaal denk en wat ik daardoor allemaal doe?

Pinterest

Toen las ik dit prachtige vers in Prediker, 

het was alsof het ook gelijk op de tafel van mijn hart werd geschreven:

'Ten slotte heb ik alleen dit gevonden:

Naar Gods bedoeling is het leven eenvoudig,

maar de mens haalt zich van alles in het hoofd!'

Wat herken ik mezelf hierin!
En wat heerlijk dat het hier zwart op wit staat,

dat God het leven eenvoudig heeft bedoelt.

Ook dit moment,

deze dag,

deze vakantie.

Eenvoudig kerst vieren.

Eenvoudig het oude jaar in Zijn handen leggen

en eenvoudig een nieuw jaar met God, de Maker van alles, beginnen.

Niks geen moeilijk gedoe in mijn hoofd en gedachten,

maar de vrede van God in mijn hart, 

die alle verstand te boven gaat!

Deze tekst was als een koele hand op mijn vermoeide hoofd vol gedachten...

Pinterest

Ik wil niet moeilijk doen!

Het christen-kerst-dilemma

Vorige week las ik deze blog. Ik neem de foto en een klein stukje uit deze blog over om maar gelijk tot de kern door te dringen:

'Ik keek van de foto naar onze boom, 

en ineens vond ik 'm minder mooi. 

Nadat ik de computer even later had afgesloten, 

bladerde ik door de net bezorgde supermarktfolders 

en zag de kerstartikelen, kerstrecepten, kersttaarten 

en tal van foto’s van salades en opgemaakte schalen vlees. 

Met de beelden van armoede nog op mijn netvlies, 

riepen de reclames eerder een gevoel van misselijkheid dan mijn eetlust op, 

en vol afkeer pakte ik alle folders bij elkaar en mikte ze bij het oud papier. 

Daarna keek ik opnieuw naar de boom… 

en begreep ineens niet meer waarom ik zoveel geld aan andere versiering had uitgegeven, 

terwijl er op zolder een grote doos vol lampjes en ballen staat.

Hoeveel mensen, 

ver weg of heel dichtbij, 

had ik van dat geld eten of medicijnen kunnen geven?'

Wie worstelt hier niet mee?
Een poos terug luisterde ik naar deze 'zendingsspecial' van Tiemen Westerduin. Het heeft me heel veel gedaan, iets in me wakker gemaakt, er is een roep in mijn hart waar ik, als deze van God blijkt te zijn, ik antwoord aan wil geven... Maar vooral, vooral aan het eind kon ik mijn tranen niet meer binnen houden. Dan wordt je getroost en aangemoedigd door de vraag: 'Wat moet ik doen???' te beantwoorden met: 'Het ís al gedaan!'

Ik wil écht leven!

Niet leven om mijn schuldgevoelens weg te werken. 

Een leven zonder schuldgevoelens over de keuzen die ik maak. 

Met een grote verwachting van wat God gaat doen in en door mijn leven. 

Leven als burger in het Koninkrijk van God.

Leven in een relatie van liefde met mijn hemelse Bruidegom!

Vertrouwend dat Hij mensen en situaties op mijn pad brengt 

waardoor ik Zijn liefde kan doorgeven!

En dat doet Hij!

Een poos terug liep er 's avonds
een dronken man bij ons in de straat, 

half naakt,
in de kou, 

we mochten hem een (oude) broek geven.

Een paar dagen geleden zag ik een vrouw
bij de vuilcontainers bij ons voor de deur, 

niet om er iets in te doen,
maar om er iets uit te halen, 

ik mocht haar een brood geven
(een brood dat we zélf gekregen hadden).

Ik heb er nog veel in te leren,

maar,

laat ze maar komen, 

laat ze maar precies, toevallig door onze straat lopen...

En God... laat ze er straks alstublieft bij zijn, als we zingen:

Salvation belongs to our God!

Papa, we vinden U lief!

Gratis cursus: 'Slim met geld'

We hadden gisteren iets te vieren en gingen uit eten. Toen lag er tussen de sla, komkommer, fetakaas en tomaat een sliertje van dit:

Ik dácht dat het een bijzonder blaadje sla was en deed het zo in één hap in m'n mond. Ik wilde dat ik dat niet had gedaan, ik wilde het uitspugen, maar de eerste paar tellen was ik verdoofd en proefde een glibberig, ontzéttend zout iets... Weten jullie wat het is? Ik heb het gevraagd, maar benieuwd of jullie het weten. Ik had het nog niet eerder gegeten. Wel eens in huis gehad, maar het over de datum laten komen, weleens recepten tegengekomen waar het als ingrediënt stond, maar nog nooit geprobeerd. En dat laatste zal er na gisterenavond ook niet van komen. Iedereen die het wel lust, gewoon lekker blijven eten hoor! Misschien heeft het aan de manier van klaarmaken gelegen?

Dat was dat, ik moest er even over bloggen. En nog wat. 's Middags waren we naar de stad gegaan met onze jongste spruit. Om de metro te halen moest ik het laatste stuk van de roltrap de buggy optillen en hard naar boven rennen. Achteraf gezien kon het erger aflopen, dan wat er gebeurde. De deuren van de metro sloten zich, ik buig me over m'n dochter en roep verschrikt: 'De aap!!!' Wég! 

Dit is 'm, alleen niet die wij hebben, deze vond ik op Pinterest.

Ik wilde terug, maar dat deden we niet. Deze aap is niet zomaar een aap, maar door mijn moeder gebreid! Het enige dat ik nog kon bedenken was een sms'je sturen naar m'n oudste dochter, die vroeg uit zou zijn en vragen of zij nog even wilde kijken of  'Jakobus' ergens tussen school en de metro lag. Toen ik haar later belde kwam het verlossende woord: 'Ja, hij lag onderaan de roltrap op een soort muurtje!' Dat liep goed af.

Nu nog iets, misschien een leuke tip voor iemand die hier ook iets mee wil doen. Ik ga 'studeren aan het Libelle Academy'! De cursus heet 'slim met geld'. Vroeger ging mijn moeder altijd over het geld. Nu doet mijn man dat, ik heb weleens een poging gedaan om daar wat slimmer in te worden, niet algeheel teleurstellend, maar ik wil het gewoon eens goed onder de knie krijgen! En, het leuke is, dat deze cursus nu gratis is. Volgens mij ben ik al heel goed op weg!;-)

Tot slot: We hebben allemaal zin in de kerstvakantie!! 

40 tips om er vandaag echt voor je kind te zijn!

Een paar leuke, praktische tips om echt aanwezig te zijn als moeder voor je kinderen. Ik kwam ze tegen op deze weblog. Het is in het engels, maar het is niet heel ingewikkeld. 

Zit er iets voor je tussen deze woensdagmiddag?
Ik vind nr. 13 wel wat! Hoewel je met een ziek kind niet zo heel veel uit de voeten kunt, wil ik er voor de anderen toch ook gewoon zijn. Misschien kan dat door ze zelf wat meer verantwoordelijkheid te geven. Dat vind ik niet altijd makkelijk of soms zelfs ronduit lastig! Omdat het niet zo gaat zoals ik het zou doen? 

En als het niet lukt... dan schakel ik over op nr. 14, zouden die twee expres zo dicht bij elkaar staan;)
Fijne dag allemaal!

40 Ways to Be Present in Your Child’s Day

1. Sing “This Little Piggie Went to Market” as you put on your child’s socks.
2. Make eye contact when your child asks you a question.
3. Use different voices when reading a bedtime story.
4. Play horsey ride.
5. Take a deep breath and say a prayer thanking God for “right now.”
6. Get on the floor and invite your child to join you.
7. Create a gratitude journal with your kids and add to it through the day.
8. Put down your smart phone. Set it aside and pick it up and check it once and hour.
9. Write things you appreciate about your kids on post-it notes and repeat these things often.
10. Add a sprinkling of love to your child’s lunch. Ask, “What is one thing I can do to show my child I love him/her during this meal?”
11. Ignore the dishes, the laundry, the vacuuming for the first hour of the day and start the day off with your child.
12. Teach your child a finger play you knew as a child.
13. Find ways to say “Yes” rather than “No.”
14. Start again if a moment’s not going right. Call out, “Do over!”
15. Reflect on what your child is doing at that moment. “You are standing on one leg. You are jumping up and down.” Don’t feel you have to praise for no reason … kids just enjoy the focused attention.
16. Teach your child a simple chore.
17. Slow down. Take twice as long as you plan on doing something, and do it with your child.
18. Tell your child about an experience you had when you were his/her age.
19. Soak in your child’s stories. Ask for more details.
20. Ask your child what he/she would like to do for ten minutes. Set a timer and have fun.
21. Go into the yard and see what type of creatures you can find.
22. Play Simon Says.
23. Tell your child than you are so thankful he/she is part of your family.
24. In your mind trade places. How does your child see you in that moment? How do you want your child to see you?
25. Call a friend or family member with your child, just to say, “Hi.”
26. Exercise together!
27. Bring out your photo album and share a special memory.
28. Offer a hug.
29. Host a family meeting and highlight things your family can look forward to and things your family is doing right.
30. Catch your child doing something right.
31. Ask your child to help you with whatever your working on.
32. Go on a lunch date.
33. See how high you can count as a team.
34. Visit the library.
35. Tell your child about the first week after they were born.
36. Tell your child the meaning of her name.
37. Memorize a Bible verse together.
38. Turn off the Television
39. Forgive yourself. Don’t let your mind wander to the past and all the ways you’ve messed up as a parent. Give that to God.
40. If you find yourself thinking/worrying about the future file that away for later when your kids are in bed. Better yet, give that to God, too!

Haken en huishouden

Na een ochtend goed bezig geweest te zijn in huis, pak ik m'n haaknaald er maar weer eens bij. Het idee is dat dit een deken van flink formaat gaat worden. Het gaat niet zo heel snel, maar ik vind dat niet zo erg. Nu heb ik niet de onrust van een nieuw te verzinnen projekt en nieuw te kopen wol, ik denk dat ik hier zeker de winter wel mee doorkom!

            

Ik wil nog iets kwijt over m'n huishouden vanochtend. Een poos terug blogde ik over time-management, een leuke, efficiente manier om je dag in te delen en alle gebieden aandacht te geven. Toch ben ik er gewoon de persoon niet voor om dagen- en weken- of zelfs maandenlang op dezelfde manier te werken.
Dan pak ik deze methode aan, dan werp ik me weer terug op een ooit gebruikt schema, dan stort ik me weer in de Huishoudcoach. En er zijn ook dagen dat ik niet veel uitvoer.
De huishoudcoach, daar heb ik nog niet over geblogd! Ik pikte er een tip uit om een stopwatch te gebruiken en je bijv. voor 15 minuten op een kastje te storten. Dat deed ik vrijdag en wat een plezier nu dat kastje, waar ik al wekenlang tegenaan zit te hikken, in een kwartier door een ringetje te halen is!
Zo heb ik vandaag al m'n werkgebieden op het bord gezet en er een tijd bij bepaald. Een half uur woonkamer betekent dat ik een half uur in onze woonkamer bezig ben. En nétjes dat het nu is!

Vandaag heb ik een peuter extra in huis om op te passen, heel gezellig! Als de meiden straks uit school komen gaan we (kaneel)koekjes bakken en ik denk dat er nog gespeeld gaat worden in het huisje wat één van onze dochters van de sint kreeg. Een huis om zelf in te kleuren! Daar moesten natuurlijk ook lichtjes in.

Moraal van het verhaal... Ik kijk per dag wat me die dag het beste helpt om de dingen te doen die nodig zijn. Dat kan het programma van 'remember the milk', of het schema van een Benedictijns timemanagement. Of ik gebruik één van de vele tips uit 'de Huishoudcoach'. Misschien dat ik daar een andere keer nog eens uitgebreider over blog, want het is een fijn boek om mee te werken!

Het lijkt een beetje een overvoldagje te zijn vandaag. Maar dat is uit te leggen. Gisteren schreef ik al een stuk en vandaag de andere helft. Dat is zo leuk met bloggen, dat kan allemaal;-)

Hij wist het! Hij weet het!

Gisteren kreeg ik de tijd om in gebed bezig te zijn met een paar verzen uit Sefanja 3. met name vers 17 zorgde ervoor dat ik er ook daarna nog lang in gedachten mee bezig bleef.

De Heer, uw God, is binnen uw muren
Een reddende Held
Hij zal zich verheugen in vreugde om u
en Zijn liefde stilzwijgend laten blijken,
Hij juicht uit vreugde over u.

Een glimpje van Gods heerlijkheid en licht breekt door mijn pas gezeemde ramen en schijnt helder in mijn gezicht.
Want als God dit zegt:

• Dan lijkt Hij wel heel zeker van Zijn zaak! Er lijkt geen spoor van twijfel of overweging dat het ook anders kan gaan. Geen gedachte die denkt: 'Ik heb dat nu wel gezegd, maar er nog eens goed over nagedacht en Ik doe het maar niet, het zou me toch teveel kosten...'
  Niets daarvan! Wij met onze hele machtige menselijke wereldgeschiedenis, we kunnen Gods pen die daar dwars doorheen Zijn geschiedenis schrijft niet tegenhouden, niet dwarsbomen, niet veranderen.
• Dan is Hij ook wel heel Zelfverzekerd. Ik bedoel, wij mensen kunnen soms maar moeilijk kiezen en gaan dan vaak alsnog twijfelen over de keuze die we gemaakt hebben. God heeft nog een oneindig aantal keuzemogelijkheden meer dan wij. Maar er is opnieuw weer geen sprake van onzekerheid en twijfel en gedachten als 'Is dit wel het beste? Zal het zo uitpakken als ik heb bedacht?'
  Nee, God is zeer zeker van Zijn zaak, Hij gelooft in wie Hij is, wat Hij kan en wat Hij doet!
• Dan is Hij niet bang voor het lijden, de zonden voor de dood! Ik zeg niet dat het Hem niets doet, dat Hij gevoelloos is of over onze pijn heen walst, integendeel! Hij weet als geen ander wat lijden is en Hij weet als geen ander hoe Zijn lijden ten goede gekeerd zal worden. Daarom schuwt hij de macht en de vernederende krachten van de hel absoluut niet.
  God kent Zijn kracht, Halleluja!
  En heel beslist klinken Zijn woorden:
  'Ik bouw Mijn kerk
  en de poorten van de hel
  zullen haar niet overweldigen!'

pinterest

Als ik dit allemaal bedenk, dan klinken de oproepen in dit stukje me niet zo heel vreemd in de oren. Ik zou wel wat zekerder van mijn God kunnen zijn!

• Jubel!
• Juich!
• De Heer heeft je vonnis weggedaan!
• Je vijanden weggejaagd!
• Hij is binnen je muren!
• Je hebt geen kwaad meer te vrezen!
• Wees niet meer bang!
• Laat je handen niet verslappen!
• De Heer, je God is binnen je muren een reddende Held!
• Degene die kreupel zijn zal Ik redden!
• wie uiteen zijn gejaagd samenbrengen!
• zij die over heel de aarde veracht werden breng ik eer en roem!
• Ik breng je terug!
• Ik herstel je in je vroegere staat!

Pinterest

En terwijl God Zijn van liefde en vreugde overvloeiende hart in deze woorden uitstort, verheugd Hij zich met een eeuwige vreugde en jubel over ons!

Waarom? Omdat er een dag komt dat we zullen begrijpen waarom! En de vreugdekreten en jubelzangen van een ontelbare menigte zullen zich verenigen met die machtige, mooie stem van onze Schepper.
We zullen samen lachen!
Hij vol vreugde over ons

en wij vol vreugde over Hem!

Het klinkt alsof Hij bijna niet kan wachten, vol van verlangen als een Bruidegom kan zijn naar Zijn bruid! Maar terwijl Hij deze woorden vastlegt, zal het nog eeuwen duren voor Hij zelf als mens 

naar deze aarde zal komen! 

Hij wíst het! 

Hij wéét het! 

Pinterest

Een beetje ruimte voor mijn moederhart gevraagd!

Gisteren zag ik dit (hieronder) filmpje. 

Het is van de opleiding die onze oudste zoon doet. 

Hij is goed te herkennen in z'n blauwe pakkie, temidden van allemaal groene! 

Toen ik van een afstandje zat te kijken, 

kreeg ik het gevoel dat ik moest huilen, 

ik deed het niet.

Het was hetzelfde gevoel dat ik heb als al die tieners bij ons in de kerk

op het podium staan.

Allemaal nog zo jong,

zo enthousiast,

zo vol energie en dromen...

Hoe zal hun leven gaan?

Zou deze jongen écht in de frontlinie gaan staan?
Zal hij zich inzetten tegen onrecht?

Na afgebeuld te worden tijdens een opleiding?

Gisterenavond kwam onze andere zoon pas om kwart over 11 uit z'n werk.
En weer diezelfde brok in m'n keel.

Kan het niet iets minder?
Iets rustiger?
Iets zachter?

Ik vind psalm 118 zo mooi, die las ik afgelopen week.

'Vanuit mijn beklemming riep ik: 'HEER',

en het antwoord van de HEER gaf mij ruimte.

De HEER staat bij mij, de HEER is mijn helper!'

Meestal schrijf ik over onze dochters, zij zijn vaak bij me.

Nu eens over onze jongens! 

Meestal zeg ik dat het moeilijker is om de meiden los te laten.

Maar dat zegt niet dat het niet moeilijk is om jongens los te laten!

Jaarthema 2014

Een nieuw jaar zit er aan te komen! Ik heb nog niet heel vaak met 'jaarthema's' gewerkt, een enkele keer, maar dat kwam eigenlijk spontaan, doordat dat thema gewoon elke keer weer voorbij kwam het hele jaar door. Nu dringt zich de laatste weken een ander thema aan me op, één waar ik zelf ook niet zo gauw voor zou kiezen, maar waar ik toch wel gemotiveerd voor ben, nl:

Discipline en zelfbeheersing!

Zo, dat is er uit!
Ik rúik bij dit thema de valkuil waar ik dreig in te tuimelen als ik niet gauw zorg voor een plan. Want het gevaar ligt op de loer dat ik mezelf op 1 januari een ijzere (of beter: ijzige) discipline opleg, waar ... (ja, noem eens iemand met zo'n ijzige discipline) nog geen brood van lust! Ik zie mezelf alweer van een ijzige steilte afrollen, omdat er na hooguit twee weken nog geen restje van wat ik ooit aan discipline bezat, over is!

Dat moet dus anders.
Hebben jullie weleens gewerkt met een jaarthema?
Welk thema heb je voor het afgelopen jaar gekozen en heb je al een nieuwe voor 2014 (en welke is dat?)
Hoe pakte je dat aan en hoe ga je dat aanpakken?

Ik heb besloten me er vooral in te verdiepen door de boekenkeus die ik maak, door hier en daar kleine aanpassingen in mijn dagelijkse leven in te voeren, door er biddend mee bezig te zijn, door er met anderen over te praten. Ik hoop dat hierdoor mijn denken over discipline en zelfbeheersing wordt vernieuwd en dat dat stevig genoeg zal zijn voor een verandering in bepaalde gedragspatronen.
Dat is het plan, dat is het idee, dat is het!

Voor ik deze blog beëindig, een prachtige quote die ik tegenkwam in de 'Evaplanner', die ik me heel gedisciplineerd elke dag voor wil houden!

I will hold myself to a standard of grace,

not perfection. 

En vanavond zetten we een klein kerstboompje neer,
ooit gekregen van een tante, 

met gekleurde lampjes en glimmende kerstballen;)

Fijn weekend! 

Ik moet me er toe zetten!

O, die gekke sint heeft me de afgelopen jaren heel wat stress bezorgd! Elke jaar weer ál die surprises, soms moesten we er wel 8 maken;(. De afgelopen twee jaar heb ik zelfs iemand uit onze gemeente gevraagd te komen helpen, heel gezellig was dat! Maar nu is het anders! Nu zijn de kinderen groot genoeg en kunnen zelf al hele leuke dingen verzinnen en maken! En eigenlijk, merk ik ook elk jaar nét te laat, vind ik het ook best heel leuk om er mee bezig te zijn... als ik eenmaal bezig ben!

Op de gok af dat mijn dochters niet op mijn weblog kijken, vanochtend heb ik mijn jongste dochter naar een vriendin gebracht en ben hiermee aan de slag gegaan. Helemaal verbaasd was ik dat ik om 11.00 uur al klaar was! Het idee heb ik van een pinterestplaatje, dit is mijn eigen versie, niet perfect, maar ik vind 'm toch leuk genoeg om trots op te zijn;) Vooral die voetjes vind ik grappig, daar ga ik nog rode teennageltjes op verven!

Spring ik even met een grote sprong over op een ander onderwerp. Het stond me ineens heel erg tegen, dat onze bijna 2-jarige binnen 3 weken helemaal op de hoogte is van wie sinterklaas en zwarte piet zijn, maar nog steeds niet door heeft wie Jezus is! Ik zie allemaal ideeën langskomen op weblogs en op Pinterest over de adventstijd en het begon behoorlijk te kriebelen. Het leek me leuk daar iets mee te gaan doen. Vooral voor de jongste zei ik, maar ook de andere meiden vinden het leuk om te knutselen en bezig te zijn. Ik heb een slinger gemaakt van 24 wc-rolletjes en daar de dagen op gezet... pardon, ik niet, m'n dochters! In elk rolletje stop ik een briefje met wat we die dag gaan doen. Er staat ook voor elke dag een Bijbelgedeelte die we aan tafel lezen. Deze heb ik uit een facebookgroep afgeleidt van 'goodmorninggirls', waar we met elkaar ook naar het kerstfeest toe leven. 

Ik vind het zo gezellig staan, al die leuke, gekleurde bakjes!

Maaaar... Het eindresultaat is dan wel heel leuk en gezellig, het samen bezig zijn is dat lang niet altijd! Ik hoop zo dat dat in de loop der dagen gaat veranderen. Ik laat het dan ook heel makkelijk  aan hun over en ga iets anders doen en moet me er toe zetten om er bij te gaan zitten en de gezelligheidsgraad wat op temperatuur te houden. We blijven oefenen!

Gisteren hebben ze deze slinger gemaakt, met de namen die Jezus zijn gegeven. Het is nog niet helemaal klaar, vanmiddag gaan we 'm afmaken en hangen we 'm voor het raam.

En tussen al het gekibbel door deed ik erg m'n best om een zinnig gesprek op gang te krijgen door te vragen welke naam zij het mooist vonden. Zelf had ik er ook één: 

Decemberstop

In de maand december neem ik op deze weblog een blogpauze. 

In januari ga ik er weer mee verder.

Wil je toch iets lezen, kijk dan op deze weblog!

Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van de blogs 

en wens jullie allemaal een maand met overvloedige zegen!

Pinterest

Decemberstop

In de maand december neem ik op deze weblog een blogpauze. 

In januari ga ik er weer mee verder.

Wil je toch iets lezen, kijk dan op deze weblog!

Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van de blogs 

en wens jullie allemaal een maand met overvloedige zegen!

pinterest

Oren dicht...

'Mam, ik kom het nog even zeggen: ik lig met m'n vingers in mijn oren! Dus als er iets is, weet u dat ik u niet hoor!'

Oren dicht...

Voor het onweer dat dichtbij wel heel hard klinkt

Voor het lawaai van een feestje bij de buren, de harde muziek

Voor de harde knallen van het vuurwerk tot diep in de nacht

Voor de jeugd die tot laat in de avond voetbalt 

en plezier maakt op het plein tegenover ons huis

Voor schreeuwende mensen die ruzie maken op straat 

midden in de nacht tot de politie erbij komt

Voor de sirene van de brandweer 

waarvan de kazerne zich op hoorafstand bevindt

Voor een helikopter die tergend lang op één plek blijft hangen, 

op zoek naar wat? naar wie?

En als het dan eindelijk stil geworden is...

Voor gedachten die maar blijven komen en gaan

Voor het harde kloppen van een angstig hart

Met vallen en opstaan leer ik het mezelf en onze kinderen:

"In vrede ga ik liggen en slaap terstond

U alleen HEER, laat mij leven,

ongestoord, vol vertrouwen"
Psalm 4: 9

'Van beproeving tot heerlijkheid' van Bob Sorge

Na al die blogs over waaromvragen enzo... vond ik nog een heleboel citaten uit het boekje 'Van beproeving tot heerlijkheid' van Bob Sorge, een boek dat ingaat op het Bijbelboek Job. Er staan bemoedigende dingen tussen, zeker de moeite waard om eens rustig door te lezen.

Job was een onberispelijk en Godvrezend man, die niets zondigs deed waarmee hij de rampen die zijn leven troffen, verdiende.

Het is mogelijk om alles goed te doen en nog steeds grote ellende en ontreddering te ondergaan. Ps. 34: 20: 'Talrijk zijn de rampen van de rechtvaardige, maar uit die alle redt hem de Heere.'

De allerverschrikkelijkste rampen kwamen neer op de meest rechtvaardige man op aarde.
Op deze en ook nog op andere manieren is Job een duidelijk profetisch type van Christus zelf.

Psalm 88 is uniek ten opzichte van alle ander psalmen; Er klinkt geen geluid van lofprijzing, dankzegging of hoop in deze psalm. Hij begint met een schreeuw van pijn, is gevuld met een schreeuw van pijn en eindigt met een schreeuw van pijn. De Heilige Geest gaf ons Psalm 88 om te bevestigen dat er een legale plaats is in de processen van God, waarin een mens alleen maar pijn voelt, alleen maar duisternis voelt, en alleen maar tranen en vragen heeft.

Job werd uit zijn lijden opgericht tot een bediening van voorbede van zijn vrienden.
Jezus ook.
'Daarom kan Hij ook volkomen behouden wie door Hem tot God gaan, daar Hij altijd leeft om voor hen te pleiten.' Hebr. 7: 25

Soms, als wij met onze rampspoed naar Christus gaan, verandert Hij op een wonderbaarlijke wijze onze tragedies in overwinning. In andere gevallen is het Zijn bedoeling dat onze pijn ons tot een intense geestelijke zoektocht brengt, totdat wij in staat zijn een goddelijk doel in onze ellende te ontdekken. Dit hartstochtelijke najagen van God zal meer vrucht in uw leven voortbrengen dan wanneer uw nood onmiddelijk gelenigd was.

Het wereldwijde Evangelie van Jezus Christus verklaart, dat Hij een doel heeft voor uw leven, ongeacht uw gebrokenheid.
Romeinen 8: 28
God is bij machte het grootste lijden in uw leven ten goede te laten meewerken, zolang u maar uw liefde op Hem richt.
U zult uw omstandigheden zien in het licht van Zijn 'voornemen' dat vaak erg verschilt van ons doel.

Wijsheid wordt niet gevonden of ontdekt op initiatief van de mens, maar op initiatief van God aan de mens geschonken.

God weet hoe Hij ons wanhopig naar Hem moet maken. Hij weet hoe Hij een schreeuw diep in onze ziel moet plaatsen. Hij plaatst die schreeuw daar met de bedoeling hem te beantwoorden.

Met elke vraag die God aan Job stelde, bracht God niet alleen Jobs vragen tot bedaren, Hij openbaarde Zichzelf in Zijn almachtige soevereiniteit. Het hart van Job had wanhopig naar dit moment gehunkerd en nu was het eindelijk gekomen.

Als satan vraagt of hij u mag ziften en de Vader toestemming geeft, let dan op de volgende waarheden:

• De Vader bepaalt de grenzen van hoe ver satan mag gaan in zijn aanvallen.
• Jezus bidt voor u 'dat uw geloof niet zou bezwijken'.
• God heeft er een doel mee. Het is satans bedoeling dat u boos wordt op God, dat u in verwarring raakt, dat u ontmoedigd wordt tot op het punt van opgeven. Maar het is Gods doel dat u volhardt en er doorheen komt, dat u in het proces veranderd wordt, en dat u na afloop 'uw broeders versterkt'

Wat een prachtige streng gouden dagen!

Bijna een jaar lang zijn we met een facebookgroep bezig geweest met het boek 'Een vrouw naar Gods hart' van Elizabeth George. Elke twee weken lazen we een hoofdstuk en nu zijn we bij het laatste aangekomen.
Maar zover ben ik nog niet. Gisteren las ik iets moois.

Vier vrouwen werden geïnterviewd over hoe zij dachten over de 'gouden jaren', die periode van hun leven, na de middelbare leeftijd. Volgens de schrijfster een periode die 'traditioneel gezien gekenmerkt wordt door wijsheid, tevredenheid en betekenisvolle 'vrije tijd'.

De vrouw van 31 jaar  zegt: 'Ik heb nog zo veel te doen voor die tijd dat ik betwijfel of ik ooit zover kom.'

De vrouw van 44 jaar zegt: 'Nog twintig jaar te gaan. Ik hoop maar dat we dat redden!'

De vrouw van 53 jaar zegt: 'Soms denk ik dat onze gouden jaren nooit komen. Onze dochter is vorig jaar gescheiden en woont nu weer bij ons met haar kindje...'

De vrouw van 63 jaar zegt: 'Wij zouden onderhand zover moeten zijn. Wij dachten dat we genoeg gespaard hadden om te kunnen genieten van een onbezorgde oude dag, maar dat is niet het geval.'

Iemand die deze dingen las schreef aan de schrijfster:

O, Elizabeth - als we elke dag toch eens zouden beschouwen alsof alleen die dag onze 'gouden dag' was - wat een prachtige streng van gouden dagen, die samen gouden jaren vormen, zouden we dan aan onze Here kunnen teruggeven!

Daar heb je 'm weer!

Ik vindt de God van de bijbel alles behalve moreel volmaakt. Hij is een heethoofd en maakt tegenstrijdig regels en beslissingen. Hij vermoord terwijl hij de verbod maakt om niet te vermoorden. Hij keurt slavernij goed, veroorloofd buit inhalen vanuit oorlogen, veroorloofd en maakt zelf kinderen en babies dood, zegt zelf dat hij zijn schepselen maakt voor goed of kwaad en rekent ze dan ook erop. Het ergste van alles is dat hij een God van mensen offers is, hij smakt naar bloed, zodanig zo dat hij zijn eigen zoon naar het slachtbank leid. Ik kan niet aan iets ergers denken dan dat. :-|

Daar heb je 'm weer! Nee, ik bedoel niet de schrijver van deze reaktie op mijn blog, ik bedoel de vraag die erachter ligt. De vraag waar ieder mens op z'n tijd mee worstelt, christen of niet.

Waarom?

Waarom verbergt God zich?

Waarom zwijgt Hij?

Waarom grijpt Hij niet in?

Deze drie vragen vormen een rode draad in het boek 'teleurgesteld in God' van Philip Yancey, die ik iedereen aan zou willen raden te lezen, of je nu gelooft of niet! Ik heb er veel van geleerd, maar straks daar meer over.

Deze reaktie van iemand die me na aan het hart ligt doet wat met me. Was ik voorheen altijd een beetje huiverig voor deze confrontatie, bang dat mijn geloof toch niet zo stevig zou zijn als ik hoopte, ik merk dat het nu iets heel anders bij me los maakt. Gisteren reed ik in de auto, ik zei: 'God, denken mensen écht zó over U? Terwijl Uw hart vol liefde naar hen uit gaat? Het zijn leugens en ik weet precies bij wie ze vandaan komen!' Ik was boos, maar ook verdrietig. Ik wilde Hem wel verdedigen!

Maar er was meer: 'God, vergeef het hem, Hij heeft U na een jarenlange zoektocht niet gevonden, niet echt gezien Wie U bent. Wees geduldig met hem, spreek in zijn hart en leven, laat zien wie U bent!' Ik wilde hem verdedigen!

Helaas is het in dit geval zo dat het geen vragen meer zijn. Ze zijn omgeslagen in een conclusie: De God van de Bijbel is alles behalve moreel volmaakt! In deze God geloof ik niet! Er is geen God!

Dat ik toch op deze manier een reactie terug mag plaatsen, daar ben ik hem dankbaar voor!

Natuurlijk heb ook ik geen antwoorden en komen dezelfde vragen boven na een ramp in de Filipijnen of na een moord hier om de hoek of als blijkt dat iemand in deze plaats al 10 jaar dood in haar huis ligt...

Mede dankzij het boek dat ik net noemde, heb ik nu een paar punten waar ik me aan vast houd. Die wil ik hier noemen.

1. Er gebeurt helemaal niets zonder dat God daar toestemming voor geeft! Dit kun je met name in het eerste hoofdstuk van Job lezen, maar Jezus Zelf bevestigd dit in de Bergrede: Er valt nog geen musje van het dak zonder de wil van Mijn Vader! Ondanks het feit dat dit misschien alleen maar meer vragen oproept, geeft het me rust. God is goed en laat niet zomaar dingen toe, er zit een plan achter en wel één die mijn gedachten en plannen vèr te boven gaan. Hoe ik er op reageer en hoe ik ermee omga lijkt van belang te zijn. Ik ben als mens zo beperkt in wat ik zie en ervaar en weet... God is dat niet! Durf ik het aan om in het duister te tasten? Om me vast te houden aan Iemand die ik niet zie?

2. Job spreekt zijn hart eerlijk uit en dat lijkt soms erg onbetamelijk. Toch kan God het van hem hebben. God lijkt de oprechtheid, rauw en onopgesmukt van iemand meer te waarderen, dan een hart vol vragen en twijfels en een mond vol vroom gepraat! 

3. Uiteindelijk geeft God geen antwoord aan Job, maar stelt Hij een wedervraag. Maar het belangrijkste is: God spréékt! En nog vóór dat er ook maar één verandering komt in de situatie van Job, verandert zijn houding, zijn hart, zijn spreken en bidt hij zelfs voor zijn vrienden! Nogmaals, er was nog helemaal niéts veranderd!! Alleen één ding: God had gesproken, God had zich laten zien! Ik geloof dat Hij dat nog steeds wil doen. Ik weet niet hoelang het bij Job duurde.

4. Na dit laatste gesprek met Job komt er een keer in zijn leven, alles wordt hem veelvuldig teruggegeven. Dit is iets wat uiteindelijk bij elk kind van God zal gebeuren, maar het leven leert ons dat het lang niet altijd in dit leven is. En ook bij Job heeft het niet die diepe, blijvende bevrediging gegeven, aan het eind van zijn leven is hij zijn dagen zat, het is genoeg. 

Dit helpt mij om over de grenzen van de dood heen te kijken, op dat wat ons te wachten staat, waarvan gezegd wordt: Het lijden van deze tegenwoordige tijd, staat in geen verhouding met de heerlijkheid die ons te wachten staat! 

Ik kom nu op dat wat het ergste genoemd word in de reactie:

Het ergste van alles is dat hij een God van mensen offers is, hij smakt naar bloed, zodanig zo dat hij zijn eigen zoon naar het slachtbank leid. Ik kan niet aan iets ergers denken dan dat.

Daar bleef het niet bij! Jezus stond na drie dagen op uit de dood!
Het lijkt een principe te zijn in het geestelijke en natuurlijke leven, ook in de natuur zien we het elk jaar gebeuren. De dood heeft níet het laatste woord. Ik kan niet aan iets beters denken dan aan dit!!

Nogmaals, dit zijn geen antwoorden, ik deel alleen wat mijn houvast is mijn leven hier op aarde.  

Nogmaals, ik ben dankbaar voor je eerlijkheid en je openheid, dat maakt je een mooi mens! 

Tot slot:

Ik ben eerlijk gezegd geschrokken van wat mensen die zich atheïst noemen en God en het leven van Jezus op aarde zo belachelijk maken! Ongetwijfeld hebben mensen die zich christen noemen hieraan bijgedragen. Maar ik hoop zo dat het gesprek open en eerlijk kan blijven tussen deze twee! Daarom wil ik vragen als je wilt reageren doe het zonder vooroordeel en uit liefde!

Nu écht tot slot... gewoon nog een lied dat ik heel mooi vind. Hopelijk niet teveel van het goede, maar ik wilde gewoon wel dat iedereen dit met zijn of haar hart kon zingen!

Timemanagement

Timemanagement!Vroeger peinsde ik er niet over me over zulke onderwerpen te buigen. Ook niet over 'speedcleaning' of 'verhalen vertellen', maar sinds ik me bewust ben van het feit dat ik als moeder/ huisvrouw een scala aan mogelijkheden heb om me in onderwerpen te verdiepen en daar in de praktijk mijn voordeel mee te doen, ben ik niet meer te stoppen!

Dit keer heb ik het boekje 'Een volle agenda, maar nooit te druk' in handen van Denise Hulst. Over Benedictijns timemanagement. Hoewel het een boekje is wat vooral geschreven is voor mensen die betaald werk hebben, haal ik er toch een paar leuke tips uit.

Eergisteren las ik het volgende, ik heb het ietsje aangepast:

De dagorde binnen een abdij kent een tijd voor God, een tijd voor de ander, een tijd voor jezelf, een tijd voor studie en een tijd voor werk. Dat betekent dat je je geen zorgen hoeft te maken over de vraag of er wel een juiste balans is tussen al deze verschillende activiteiten. Je hoeft je ook geen zorgen te maken over de vraag wanneer je aan bepaalde taken toekomt, omdat dat verankerd ligt in de dagorde. Dat je je daardoor geen (of in ieder geval een stuk minder) zorgen maakt, komt omdat je onderbewuste het makkelijker vindt om deze zorgen lost te laten op het moment dat taken een plek hebben gekregen in de tijd. En dat is precies het heilzame effect dat de moderne mens kan ervaren bij het invoeren van een vast dagritme, met een bewust begin en een bewust einde.

En zo probeer ik nu de dag van te voren in te delen en kan het er ongeveer zo uitzien:

Tijd voor God: 13.00- 14.00
Tijd voor elkaar: 15.00- 18.00, 20.00- 21.00
Tijd voor jezelf: 11.00- 12.00,  21.00- 22.00
Tijd voor studie: 14.00- 15.00
Tijd voor werk: 8.00- 11.00, 18.00- 20.00

Ik heb al gemerkt dat sommige dingen elkaar kunnen overlappen. Als we tijd voor elkaar hebben, gebeurt het wel dat we gezellig op de bank koffie drinken of aan het praten zijn, maar ondertussen pak ik ook m'n haakwerk erbij. Als ik met het huishouden bezig ben, heeft m'n dochtertje ook wel aandacht nodig, daar neem ik ook de tijd voor, maar ga dan weer verder met het werk.

Wat hier ook benadrukt wordt is dat je een duidelijke tijd van beginnen hebt voor een onderdeel, maar ook van stoppen. Als je ergens mee bezig bent, dan zorg je dat je daar met al je aandacht bij bent, maar ook zorg je ervoor dat je op tijd afrondt, spullen weer opbergt en je klaar maakt voor het volgende.

Ik vind het prima werken, hoef me nu niet meer af te vragen wanneer ik nou 'even tussendoor' een blogje kan schrijven of een hoofdstuk kan lezen. Daar heb ik tijd voor vrij gemaakt. En ook de kids weten waar ze aan toe zijn. Op woensdagmiddag ben ik een uurtje even ergens anders mee bezig, je mag best dingen vragen, maar probeer er even mee te wachten. De andere kant is dat ik er ook écht helemaal ben als het tijd is voor 'elkaar'!

Als ik de dag indeel denk ik na over waar ik behoefte aan heb, 

zodat ik genoeg energie en tijd over houd voor later op de dag.

Ik heb nog 10 minuutjes 'werktijd', waar ik het bloggen in onder breng.
Vandaag heb ik een ander schema dan het voorbeeld dat ik gaf.

Maak er een mooie dag van!

Aan het einde van de wereld gestrand

Pinterest

'Ik meen, dat het D.E. Hoste was, die zei het moeilijker te vinden leiding van de Heer te krijgen, naarmate hij ouder werd. Naar mijn mening bedoelt hij daarmee, dat de leiding minder eenvoudig wordt. God verwacht van ons, dat wij ons geestelijk onderscheidingsvermogen tot ontwikkeling  brengen en Hij leidt door een bepaalde geestelijke druk op ons uit te oefenen, door het suizen van een zachte koelte, door iets, dat zo teder en ontastbaar is, dat wij het gemakkelijk kunnen misverstaan, wanneer wij niet zorgvuldig afgestemd zijn op Zijn Geest, bij wijze van spreken. Hiertoe moeten wij in onze dagelijkse wandel met de Heer dicht bij Hem blijven, dan heeft Hij in zekere zin vat op ons, op een zodanige wijze als Hem niet mogelijk zou zijn, wanneer Hij ons telkens wanneer wij daarom vroegen, van een Bijbelvers voorzag!
Wanneer het niet meer is dan het suizen van een zachte koelte, dat ons leidt, is het voor satan niet moeilijk ons in verwarring te brengen door te maken, dat wij ons gaan afvragen of wij het wel goed gehoord hebben. het is goed eenmaal aanvaarde leiding nooit in twijfel te trekken.
En toch, hoe geduldig is onze Meester! Zelfs dan laat Hij ons niet in de steek!'

Dit stukje wil ik delen nav het 11de hfd uit 'In de arena' van Isobel Kuhn. 

Soms lees je iets en terwijl je het leest lijkt je hart of je geest het te beamen: 'ja, het ís zo, ik herken dit!'

Maar wat ben ik ook blij met dat laatste zinnetje! 

God weet wat Hij van Zijn maaksel kan verwachten. 

Hij buigt zich elke keer weer vol geduld en liefde over ons. 

In dat geloof hoef je geen plaats te geven aan schuld, angst of schaamte, 

maar mag je plaats geven aan de verheerlijking van Gods naam! 

Waar ik mee bezig ben vandaag

Terwijl de helft van ons gezin naar de intocht van Sinterklaas gaat kijken met lege plastic tasjes die hopelijk vol terug komen met kruid- en pepernoten, zit ik hier knus met een kopje soep achter de pc. Vorige jaren namen ze geen tasjes mee, het staat zo 'hebberig', maar zaten hun jaszakken helemaal vol en konden ze ze amper kwijt. Bij dat achter de computer zitten blijft het natuurlijk niet. Ik ga het huis zo even gezellig maken (lees: alle overtollige kapstokartikelen opruimen en de was strijken en vouwen... 'gezellig maken' klinkt een stuk vriendelijker!)

Maar eerst ga ik met zoonlief boodschappen doen. We hebben hier nog steeds als regel, dat als je een cijfer van 9 of hoger hebt, je in het weekend een taart mag bakken. Fijn als dat een keer gebeurt;) Monchoutaart staat op het programma vandaag.

Dan nog even een boek bij de bieb halen. Heb ik me de vorige keer verdiept in het vertellen van verhalen. Nu is het 'speedcleanen' aan de beurt. Ben heel benieuwd, hopelijk staan er wat bruikbare tips bij. In dat geval zal ik er zeker nog een blog aan wagen!

Dit weekend wil ik ook weer even een flink stuk doorhaken aan de babydeken, het is al bijna af, terwijl ik eigenlijk tot maart de tijd heb... Maar mijn handen jeuken om iets te gaan maken uit het boek 'haken en meer' dat ik laatst van m'n ouders gekregen heb. Zoveel leuke dingen kom je tegen!

Ik ben een beetje aan het nadenken over hoe ik in 2014 ga bloggen. Zowiezo neem ik de maand december een flinke blogpauze. Voordat die maand aanbreekt wil ik op m'n andere weblogs nog iets plaatsen en afronden. Alleen op deze blog zal er af en toe een blogje komen, omdat ik het gewoon heel leuk vind om te doen. Verder ga ik een lijstje bijhouden van de boeken die ik in 2014 lees, die kun je dan ergens aan de kantlijn vinden. Ben benieuwd wat het nieuwe jaar me wat dat betreft gaat brengen. Soms denk ik dat ik alle boeken al zo'n beetje gelezen heb, maar ik kom toch elke keer weer mooie tegen. Misschien maak ik ook wel zo'n lijstje met films of tv-programma's, ik denk het wel.

Tot slot. Gisterenavond ben ik met 2 vriendinnen na 2 jaar weer begonnen met bidden voor vervolgde christenen. Het is zo bijzonder, zo goed ook, om even uit je eigen (veilige) wereldje te stappen en aan deze broers en zussen te denken. Je bidt voor hen, maar wordt daardoor zelf gezegend!

Het is een beetje een raar blogje geworden met wel heel uiteenlopende onderwerpen. 

Toch is het leven vaak ook zo.

Fijne dag verder!