zondag 24 november 2013

Daar heb je 'm weer!

Ik vindt de God van de bijbel alles behalve moreel volmaakt. Hij is een heethoofd en maakt tegenstrijdig regels en beslissingen. Hij vermoord terwijl hij de verbod maakt om niet te vermoorden. Hij keurt slavernij goed, veroorloofd buit inhalen vanuit oorlogen, veroorloofd en maakt zelf kinderen en babies dood, zegt zelf dat hij zijn schepselen maakt voor goed of kwaad en rekent ze dan ook erop. Het ergste van alles is dat hij een God van mensen offers is, hij smakt naar bloed, zodanig zo dat hij zijn eigen zoon naar het slachtbank leid. Ik kan niet aan iets ergers denken dan dat. :-|
Daar heb je 'm weer! Nee, ik bedoel niet de schrijver van deze reaktie op mijn blog, ik bedoel de vraag die erachter ligt. De vraag waar ieder mens op z'n tijd mee worstelt, christen of niet.
Waarom?
Waarom verbergt God zich?
Waarom zwijgt Hij?
Waarom grijpt Hij niet in?

Deze drie vragen vormen een rode draad in het boek 'teleurgesteld in God' van Philip Yancey, die ik iedereen aan zou willen raden te lezen, of je nu gelooft of niet! Ik heb er veel van geleerd, maar straks daar meer over.

Deze reaktie van iemand die me na aan het hart ligt doet wat met me. Was ik voorheen altijd een beetje huiverig voor deze confrontatie, bang dat mijn geloof toch niet zo stevig zou zijn als ik hoopte, ik merk dat het nu iets heel anders bij me los maakt. Gisteren reed ik in de auto, ik zei: 'God, denken mensen écht zó over U? Terwijl Uw hart vol liefde naar hen uit gaat? Het zijn leugens en ik weet precies bij wie ze vandaan komen!' Ik was boos, maar ook verdrietig. Ik wilde Hem wel verdedigen!
Maar er was meer: 'God, vergeef het hem, Hij heeft U na een jarenlange zoektocht niet gevonden, niet echt gezien Wie U bent. Wees geduldig met hem, spreek in zijn hart en leven, laat zien wie U bent!' Ik wilde hem verdedigen!

Helaas is het in dit geval zo dat het geen vragen meer zijn. Ze zijn omgeslagen in een conclusie: De God van de Bijbel is alles behalve moreel volmaakt! In deze God geloof ik niet! Er is geen God!

Dat ik toch op deze manier een reactie terug mag plaatsen, daar ben ik hem dankbaar voor!

Natuurlijk heb ook ik geen antwoorden en komen dezelfde vragen boven na een ramp in de Filipijnen of na een moord hier om de hoek of als blijkt dat iemand in deze plaats al 10 jaar dood in haar huis ligt...
Mede dankzij het boek dat ik net noemde, heb ik nu een paar punten waar ik me aan vast houd. Die wil ik hier noemen.

1. Er gebeurt helemaal niets zonder dat God daar toestemming voor geeft! Dit kun je met name in het eerste hoofdstuk van Job lezen, maar Jezus Zelf bevestigd dit in de Bergrede: Er valt nog geen musje van het dak zonder de wil van Mijn Vader! Ondanks het feit dat dit misschien alleen maar meer vragen oproept, geeft het me rust. God is goed en laat niet zomaar dingen toe, er zit een plan achter en wel één die mijn gedachten en plannen vèr te boven gaan. Hoe ik er op reageer en hoe ik ermee omga lijkt van belang te zijn. Ik ben als mens zo beperkt in wat ik zie en ervaar en weet... God is dat niet! Durf ik het aan om in het duister te tasten? Om me vast te houden aan Iemand die ik niet zie?

2. Job spreekt zijn hart eerlijk uit en dat lijkt soms erg onbetamelijk. Toch kan God het van hem hebben. God lijkt de oprechtheid, rauw en onopgesmukt van iemand meer te waarderen, dan een hart vol vragen en twijfels en een mond vol vroom gepraat! 

3. Uiteindelijk geeft God geen antwoord aan Job, maar stelt Hij een wedervraag. Maar het belangrijkste is: God spréékt! En nog vóór dat er ook maar één verandering komt in de situatie van Job, verandert zijn houding, zijn hart, zijn spreken en bidt hij zelfs voor zijn vrienden! Nogmaals, er was nog helemaal niéts veranderd!! Alleen één ding: God had gesproken, God had zich laten zien! Ik geloof dat Hij dat nog steeds wil doen. Ik weet niet hoelang het bij Job duurde.

4. Na dit laatste gesprek met Job komt er een keer in zijn leven, alles wordt hem veelvuldig teruggegeven. Dit is iets wat uiteindelijk bij elk kind van God zal gebeuren, maar het leven leert ons dat het lang niet altijd in dit leven is. En ook bij Job heeft het niet die diepe, blijvende bevrediging gegeven, aan het eind van zijn leven is hij zijn dagen zat, het is genoeg. 
Dit helpt mij om over de grenzen van de dood heen te kijken, op dat wat ons te wachten staat, waarvan gezegd wordt: Het lijden van deze tegenwoordige tijd, staat in geen verhouding met de heerlijkheid die ons te wachten staat! 
Ik kom nu op dat wat het ergste genoemd word in de reactie:
Het ergste van alles is dat hij een God van mensen offers is, hij smakt naar bloed, zodanig zo dat hij zijn eigen zoon naar het slachtbank leid. Ik kan niet aan iets ergers denken dan dat.
Daar bleef het niet bij! Jezus stond na drie dagen op uit de dood!
Het lijkt een principe te zijn in het geestelijke en natuurlijke leven, ook in de natuur zien we het elk jaar gebeuren. De dood heeft níet het laatste woord. Ik kan niet aan iets beters denken dan aan dit!!



Nogmaals, dit zijn geen antwoorden, ik deel alleen wat mijn houvast is mijn leven hier op aarde.  
Nogmaals, ik ben dankbaar voor je eerlijkheid en je openheid, dat maakt je een mooi mens! 

Tot slot:
Ik ben eerlijk gezegd geschrokken van wat mensen die zich atheïst noemen en God en het leven van Jezus op aarde zo belachelijk maken! Ongetwijfeld hebben mensen die zich christen noemen hieraan bijgedragen. Maar ik hoop zo dat het gesprek open en eerlijk kan blijven tussen deze twee! Daarom wil ik vragen als je wilt reageren doe het zonder vooroordeel en uit liefde!

Nu écht tot slot... gewoon nog een lied dat ik heel mooi vind. Hopelijk niet teveel van het goede, maar ik wilde gewoon wel dat iedereen dit met zijn of haar hart kon zingen!

16 opmerkingen:

  1. Mooi blog, Lieneke. Het boek van Yancey behoort tot mijn favorieten. Heb er ooit 10 van weg gegeven, toen ik nog geld had ;-)
    De vraag die gesteld wordt is natuurlijk de universele. En laten we eerlijk zijn, al het lijden is ook onbegrijpelijk; een groot contrast met de God die wij de God van Liefde noemen.
    Het gaat erom of we over het randje van dit korte leven kunnen kijken meen ik. Dus niet om dit leven, maar om het eeuwige. Dat is maar moeilijk te begrijpen voor mensen die enkel in het hier en nu leven...
    "There are far, far better things ahead than any we leave behind." ~CS Lewis

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Allereerst Lien wil ik duidelijk maken dat ik in alle gevallen, hoe ik dan ook mag overkomen, met volle respect (en liefde) reageer. Ik heb namelijk ook volle respect voor jou en Karel en dan ook jullie gezin. Dat kan niet anders, ik heb jullie van dichtbij mee gemaakt en heb jullie hart leren kennen en zo ook gezien dat ik ook veel gemeen heb met hoe jullie tegen het wereld aankijk. Maar zo ie zo heb ik respect voor mijn medemens, en ervaar ik een gevoel van broeder/zusterschap met wie dat dan ook mag zijn! Lijkt het wel op enige moment dat ik niet respectvol ben dan is het niet oneerbiedigheid naar jouw of enige andere gelovige, maar een oneerbiedigheid voor het geloof zelf. Immers kan ik moeilijk op iemand neer kijken die gelooft aangezien ik ook zelf geloofde en ook goed snap wat het betekent voor een mens.

    Heel mijn leven (net als veel andere mensen) ben ik op zoek geweest naar het zin van het leven. Waarom ben ik hier / wat is het doel van het leven. Toen ik 10 - 13 was zocht ik het in de wetenschap(dat klein beetje die ik mocht proeven), 13 - 18 in de occult, 19 - 20 in de bijbel(leven in en door christus, het woord), 20 - 21 was ik even de zogeheten weg kwijt(twijfels), en 21 - 34 weer in de bijbel(leven in en door christus, het woord).

    Toen ik bij het brandpunt aan kwam schoffelen had ik een oprechte verlangen om god te leren kennen. Ik wou zijn liefde ervaren, ik wou leren wie die was. Ik wou een relatie met hem. Ik wou vergeving voor alle rottigheid en tekortkomingen in mijn leven en meer dan dat mijn leven omdraaien en echt leren leven, het echte leven samen met god in zijn liefde en vrijheid die alleen toegankelijk zo zijn door zijn zoon, wie voor mij gestorven zou zijn om mij tekortkomingen tegemoet te komen en de geschenk van eeuwige leven te geven en toegankelijkheid naar god te geven. Wat is er dan gebeurd...

    In het laatste dagen van mijn geloof was ik een fundamentalist. Immers geloof ik dat alle gelovigen fundamentalist moeten zijn en een grote drang moeten hebben om de waarheid uit de bron van hun religie te spitsen. Het kan toch ook niet anders want anders komen er allemaal verzinselen bij komen kijken, d.w.z., mensen verzinnen dan wat ze willen en dat is volgens mij niet de bedoeling. Als je christen ben, dan hang je aan de leer van de bijbel, anders ben je geen christen. Als je moslim ben, dan hang je aan de leer van de koran, anders ben je geen moslim.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De reden dat ik fundamentalist werd ging gepaard met het verzoenen van het wetenschap met het geloof en het uitdragen van het "ware leer" vanuit "de woord van god". Als de bijbel waar is dan moet het ook niet tegenstrijdig zijn met wat waarneembaar is (laat maar staan wat niet waarneembaar is). Ik geloofde stellig dat de bijbel de waarheid was en daarom ook de waarheid moest spreken. Echter werd deze het vitale slag, de meer dat ik mij verdiepte in de bijbel de meer dat ik tegenstrijdige dingen tegenkwam, de meer dat ik gruwelijke daden tegenkwam die door god zelf werd uitgedragen. Echter blijf ik toen volhouden dat de god die ik aanbad en die zo liefdevol was niet in staat was deze dingen teweeg te brengen. God is toch de barmhartige god en die is ook geen god van verwarring. Er moest toch iets zijn die ik niet begrijp in de bijbel, de woord van god. Mijn verstand is toch te klein om de dingen van god te begrijpen. God is toch veel groter dan mij en ik zien dan ook alleen de dingen van deze leven maar moet vooruit kijken naar de dingen die in de leven die hierna komt (verder dan mijn neus kijken, zoals de meneer hierboven kortzichtig beweert mensen die niet in een god gelooft niet doen) en moet geloof en hoop houden, bidden, verdiepen in het woord van god.

    Maar zo kwamen er nog meer dingen bij. De meer dat ik me verdiep in de wetenschap (vooral sterrenkunde) de meer dat ik begon in te zien dat de waarheid niet te verzoenen was met de bijbel, de waarheid begon zich te ontvreemde van de bijbel. ..als genises al helemaal niet klopt, hoeveel moet ik dan nog geloven van de boek die ik ooit prijsde als het enige echte waarheid. Als mijn geweten me aansprak en verdriet deed voorkomen als ik dacht aan al die kinderen die god vermoorde en al de regels omtrent reinheid (het verjagen van mensen uit de maatschappij) het ontdoening van de rechten van een vrouw, de totale dierlijke behandeling van vrouwen en kinderen, dat ze mee werden genomen vanuit andere volken waar "god zijn volk" massaal alle mannen deed afslachten, de vraag van god aan abraham om zijn kind te doen slachten als zogeheten afspiegelen van jezus (hoe gevoelloos ben je dan om zo'n spelletje met iemand te spelen) en het eisen dat je zoon zijn bloed moet vloeien zodat jou wraak word vergoed of zodat er aan jou eigen eisen worden voldaan en het totale onsamenhangend filosofie, regelgeving en handelingen in de bijbel. Laten we niet eens beginnen over de vele manieren dat de bijbel kan worden uitgelegd, zoveel verwarring zoveel meningen, zoveel misbruik van macht in het zwakheid van de mens!

    Wij kunnen deze dingen zien als de leugens van de duivel of we kunnen ze direct oog in oog aankijken en durven aannemen wat ze betekenen. Het ervaring dat ik een hele grote deel van mijn leven heb verspild aan het dienen van een god die niet eens bestaat en die moreel arm is is een grote teleurstelling voor mijzelf. Daarin tegen heb ik het gevoel alsof ik nooit heb geleefd, en de mysterie van het leven ervaar ik 10x meer dan iemand die al zijn leven niet in god heeft geloofd.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoe ik het nu zien, voor mijn zelf, is het zo:
    De mens wil een verklaring voor waarom hij/zij hier is, waarom er een bewustzijn is. De mens wil een verklaring voor waarom er dood en onrecht in het leven is. De mens wil veiligheid en verborgenheid ervaren en de dood is de grote olifant in de kamer als het hierbij aankomt. Ik kan mij voorstellen dat toen mensen bewust werden en het vraag van het ontstaan van het leven en het idee van het dood begon te prikkelen dat er antwoorden moesten komen, de mens kon moeilijk door het leven zonder een doel te hebben, er moest toch antwoorden zijn en zo zijn er dus religies ontstaan die door het geschiedenis heen ideeën van elkaar overnam en zo doende een briljante verklaring voor het leven, dood, leden en bestaan wist te beschrijven. Heel het gedachte van een hogere macht is nu bij ons ingebakken, het is onderdeel van ons evolutie geweest, wij hadden het nodig om de mysterie rondom ons bestaan te verklaren. We zijn nu instaat deze mysterie te accepteren zonder religie, so what, we weten niet wie we zijn, we weten niet waarvandaan alles is ontstaan, dat kan een beangstigende gedachte zijn, maar, het kan ook het grootste ervaring van bewondering zijn, het mysterie van wat het is dat we zijn en waar we ons in bevinden en het drijf om te ontdekken. Ontroerend vindt ik het.

    Nogmaals, ik bedoel hier geen oneerbiedigheid te tonen, maar ik vindt dat de mens eerlijk moet zijn tegen zichzelf. Als ik terug kijk op mijn leven zijn er zoveel ideeën die ik heb geweven om mijn geloof drijvend te houden. Ik zag de hand van god waar er gewoon liefdevolle mensen waren en omstandigheden die ik zelf creëerde en opzocht. De mens kan zichzelf alles wijs maken, hij/zij moet alleen een goede reden en drijfveer voor hebben. Zo zijn er in de middel eeuwen veel vrouwen als heks aangezien en verbrand, de mens moest een verklaring voor al de ziektes en bar levens omstandigheden die zich deed voorkomen. Zo denkt de moslim dat hij weet ik hoeveel vrouwelijke maagden krijgt van alla in paradiso voor een jihadistische aanslag. Zo denkt de christen (ten onrecht want de bijbel zegt dit niet eens) dat zijn geliefden na hun dood in de hemel zijn bij god. Allemaal troost, winst en verklaring.

    Nee , ik wil de waarheid!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Waarom zou de evolutie iets maken wat wij niet nodig hebben? Door evolutie worden schepselen juist aangepast aan veranderende omstandigheden, zodat ze 'aangepast' worden daarvoor? Waarom evolueert er dan iets wat juist negatief voor dat schepsel is zoals jij verteld?
      Ik geloof trouwens niet dat alles wat wij nu zien ontstaan is uit het niets. En 'geloven' dat de wetenschap alles kan verklaren.....vroeger was de aarde plat.....het beste medicijn was aderlaten.....Wetenschap veranderd met de tijd. Voor mij is God de enige constante factor. En een betrouwbare factor. En dat kan ik door eigen ervaring in volle overtuiging zeggen.

      Verwijderen
    2. Dat is is hem juist harry, dat is wat ik van de wetenschap respecteert. We veronderstellen niet dat we al alles weten , we zijn op zoek naar de waarheid. En toch zijn er nu al heel veel dingen die we wel weten. Ze zijn antoonbaar , herhaalbaar en wiskundig te beschrijven. Ik wil niet een verzonnen waarheid die mij troost geeft in de onwetenheid van deze leven, de dood en de betekenis van helaal. Ik berust me in de mystetie van dat wat is(ik,jij,het heelal en alles die we niet kunnen waarnemen op dit moment) en put motivatie hieruit om de ontdekkingsruis te nemen om het heelal zijn mysterie te verkennen.

      Evolutie was een van de dingen waar ik niet veel van afwist toen ik van de geloof afstapten en ik twijfelde ook of het waar was. Maar hoe meer ik er over lees en bestudeer hoe meer ik er achter kom dat er wel degelijke grote bewijs voor is. Het is dus waarschijnlijk niet zo gek dat zelfs het paus heeft gezzegd dat de scheppingsverhaal niet klopt en dat evolutie wel klopt.

      Verwijderen
    3. Beste Wernher, Ik begrijp je..
      Maar stel hè, stèl dat je middels "de wetenschap" het antwoord krijgt om ALLE vragen. Er zijn geen vragen meer over het heelal en het leven. ALLES OPGELOST.

      Wat dan? ...

      Verwijderen
    4. Richard Feynmann beschrijft het best hoe ik er over denk : http://www.youtube.com/watch?v=dwCma2_X3_I

      Als we alles te weten komen, en ik heb zelf zeer sterke twijfels of dat kan, hoe zullen we dan weten dat we alles weten?

      Verwijderen
    5. Het gaat (mij) niet om de acceptatie van twijfel en vragen waar Richard Feynmann op toespitst.
      Persoonlijk maakt het me niet uit al blijf ik mijn leven lang vragen hebben. Want in Jezus, heb ik alles wat ik nodig heb.
      God is voor mij (en voor de meeste christenen meen ik) niet zozeer het antwoord op mijn vragen. GOD ìs het Leven...

      Je bent vrij om te kiezen; in God geloven, of niet.

      Al ons redeneren ten spijt; de tijd kan Hem niet omvatten, Hij vult de eeuwigheid! En dat is de troost van een volgeling van Jezus. Ondanks alle zorgen, vragen en verdriet, ondanks de soms knerpende leegte van ons bestaan, is er een hoop die nòòit meer ophoudt.......

      "If I find in myself a desire which nó experience in this world can satisfy, the most probable explanation is that I was made for Another world.. ~C.S. Lewis

      Ondanks je teleurstelling in God (niets is menselijker), van harte aanbevolen boekje: Escape from Reason - Francis A. Schaeffer.

      groet!

      Verwijderen
    6. "Maar stel hè, stèl dat je middels "de wetenschap" het antwoord krijgt om ALLE vragen. Er zijn geen vragen meer over het heelal en het leven." - ik spitste meer op de verhaal die hij maakt over de ui in de context van jou vraag ;)

      Verwijderen
    7. Ik bedoelde ermee te zeggen: wanneer de wetenschap uiteindelijk antwoord zou hebben op alle vragen, brengt dat je dan één stap dichter bij God?

      God is altijd groter....

      Verwijderen
  5. Ik kan het niet doen met wat jij Wernher ervaart. Ik heb zonder God geleefd. Dat was een eenzaam leven. Ik voelde me nooit helemaal compleet. Sja, geloof kun je niet beredeneren. Eerst kende ik God alleen van horen zeggen. Maar nu heb ik Hem met eigen ogen 'gezien' en 'gehoord'. En dat is voor mij genoeg.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jezus nooit gezien is voor mij ook een lied wat me altijd erg raakt...
    Je kunt heel veel weten en kennen en begrijpen... ook vanuit de Bijbel. Maar we zijn nooit in staat alles volledig te doorgronden wat in de Bijbel staat en dat allemaal op de juiste manier in verband te brengen met de wereld om ons heen. En als we alles snappen, willen wel geloven... Uiteindelijk komt het aan op geloof en overgave aan een Persoon ( . Inderdaad is het vreselijk dat er bloed moest vloeien, maar daarom wilde Jezus zelf lijden en sterven en ZIJN bloed vrijwillig geven. Niet omdat God de Vader Hem dwong!
    Liefde was het, onuitputtelijk... en dat begrijp ik ook niet maar ben er wel zo dankbaar voor.
    Juist omdat het zo gruwelijk was, zegt het mij alles, dat Hij dat wilde voor mij...
    Zodat wij dat juist NIET meer hoeven: de dood ontmoeten...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oef Werner, je bent een denker. Een diepe denker. Een worstelaar. Je kent het evangelie van binnenuit, maar je bent er met al je denkkracht op stuk gelopen. Want je zocht de logica. Maar er is geen logica. Er is geen waarheid die wij ontrafelen kunnen. God is inderdaad een mysterie, wij kunnen Hem niet doorgronden of narekenen. Hij verbergt zich. Hij is transcendent, buiten onze werkelijkheid. De Andere, de Tegenover.
    Maar toch, Hij is ook immanent, Hij openbaart zich, Hij laat zich (deels) kennen. Hij deelt liefde uit. Hij spreekt harten aan. Hij verandert levens. Hij inspireert. Hij vervult. Hij vergeeft.Hij is neergedaald in deze gebroken wereld. Hij heeft een gezicht gekregen in Zijn Zoon, Jezus. Omdat Hij liefhad. Omdat Hij liefde wilde delen, wilde schenken.
    Zoek Hem niet in de logica. Geef Hem al je vragen, je twijfels, leg je zoektocht maar bij Hem neer. Vind Hem in je hart. Geef je over, laat Hem toe. Hij maakt vrij.
    Als je nog durft ...
    Want ik besef, je bent teleurgesteld.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dank jullie allemaal voor je reakties!!
    Wernher, ik vind het fijn nu een beetje helder te hebben hoe en waarom je hiervoor kiest. Ik wil er verder op deze manier niet over door gaan. Nog wel even kort, als ik een blog schrijf, vind ik het niet erg dat je schrijft hoe jij erover denkt (integendeel, ik waardeer dat heel erg)! Waar ik op doelde was meer wat ik op google+ allemaal voorbij zie komen. Ik dacht altijd dat atheïsten nergens in geloofden, daarom verbaast het me als ik het ene na het andere tegenkom, waarin Jezus en het hele christelijke geloof belachelijk wordt gemaakt. Dát kan ik niet zo rijmen.
    We zien elkaar!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat begrijp ik helemaal Lien. Laat ik dat dan nog even duidelijk maken en dan is dat mijn laatste bericht erover :).

      Atheïsme maakt het veronderstelling dat er geen god is omdat er geen enkel bewijs is dat er een god is, niet omdat we niet in een god geloven. Als er bewijs zich voordoet, dan zullen we dat ook aannemen.

      Het belachelijk maken van het geloof is satire... wij maken ons zorgen dat een geloof waarvan al bewijzen is dat die niet klopt, en de ideeën van dat geloof, een gevaar voor de maatschappij vormen. Immers vindt ik zelf dat de bijbel zichzelf al belachelijk maakt. Als elk christen en moslim bijvoorbeeld echt fundamentalist was.. nou ik denk dat het wel duidelijk is.

      Het is de bedoeling door satire de maatschappij wakker te maken voor het belachelijkheid van het geloof.

      Verwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.