woensdag 6 november 2013

Wat ís een moeder zonder een kind?

Voor de tweede achtereenvolgende midweek is onze oudste weg, deze keer voor een werkweek. Eerlijk gezegd viel het me vorige week zwaarder dan deze week. En dat, terwijl ik onverminderd van hem houd! Ineens was ik dankbaar voor het feit dat het op deze manier gaat, het loslaten. Niet in één keer het huis uit, maar af en toe, de komende weken best wel vaak.

Onze jongste wordt volgende maand alweer 2 jaar. Wat ben ik blij voor dit prachtige geschenk, dat we het allemaal nog een keer mogen beleven, al die 'eerste keren', maar dan iets rustiger dan de eerste vijf, die we behoorlijk snel achter elkaar kregen.

Het houdt me best wel bezig af en toe, hoe zal het zijn als ze allemaal het huis uit zijn? En ook de vraag: 'waarom kan dit kleine meisje niet gewoon klein blijven?' is me niet vreemd.

Pinterest

Ann Voskamp zat daar ook mee en ach, welke moeder ook niet? Maar zij schreef het op en ik wil het hier met je delen, het heeft me erg bemoedigd en ik wil het niet vergeten!

Mijn baby is alweer vijf.Ik raak haar kwijt, ze groeit op en beweegt zich bij me vandaan.
Liefde is een diepe wond en wat ís een moeder zonder een kind en waarom kan ik dit heden niet voor altijd vasthouden, zij hier, ik hier en waarom rooft de tijd dit hart waar het mijne niet zonder kan bij mij vandaan? Waarom moeten we allemaal oud worden? Waarom altijd afscheid?
...                                                                                                                                        
En ik buig me over haar heen... en ik voel Hem, Zijn kus van tedere waarheid:
Alle vrees is slechts het idee dat er een einde komt aan Gods liefde. Dacht je dat er aan Mij een einde kwam, dat Mijn broodhuizen leeg konden raken, dat Ik je niet genoeg zou zijn? Maar Ik ben zonder einde, Mijn kind, wat kan er in Mij opraken? Geen leven meer? Geen geluk? Of vrede? Of wat je ook maar nodig hebt? Schenkt je Vader niet altijd wat je nodig hebt? Ik ben het Brood des Levens en Mijn brood voor jou raakt nooit op. Angst denkt dat God eindig is en angst gelooft dat er niet genoeg zal zijn.In Mij eindigen zegeningen nooit omdat Mijn liefde voor jou nooit eindigt.Zo lang er een God in de hemel is, is er genade op aarde en Ik ben de God die genade morst uit Zijn altijd-overvloeiende genadebron.*


*Uit 'Duizenmaal dank'




1 opmerking:

  1. Ja, best fijn dat je je kind niet gelijk helemaal 'kwijtraakt' zo wen je er alvast aan. Ik ken dat ook. En ja ... mijn jongste houd ik lekker klein. Maar dat is niet altijd goed dus ik werk eraan om dat niet te doen. Mooi, dat citaat!

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.