Gekend en Geliefd

Gekend en toch geliefd.

Dat was het thema van vanavond in de kerk van de Nazarener. Alleen de naam vind ik al iets heel moois hebben, er spreekt liefde uit voor de Man uit Nazareth. Het stadje waarvan spottend gezegd werd ´zal er iets goeds komen uit Nazareth?' Het antwoord weet ik inmiddels.

Deze avond werd door deze gemeente en een Portugees sprekende gemeente geleidt. De liederen die we zongen, werden in het Nederlands en Portugees door elkaar gezongen. Er was een lied bij dat ik niet kende. Maar de vrouw die een stukje verder zat zong het toch zo mooi met heel haar hart en in het Portugees. Ze had haar ogen dicht, dus ik kon haar een poosje observeren, ik genoot ervan en deed ook maar even m'n ogen dicht om er extra van te genieten!
Op het laatst pakte ik gauw nog even mijn telefoon om wat vertaling over te tikken. Het lied heet 'Deus sara esta nacao'. Het is een gebed dat de kracht, de liefde, de zalving van God weer uitgestort wordt. Wat me heel erg raakte was dit stukje:

Ooit heeft God naar dit land gekeken

en het liefgehad

op een speciale manier.

Er zijn mensen die om de één of andere reden niet in staat zijn de duistere, donkere kanten van hun hart te verbergen. 

Maar of we dat nu wel of niet kunnen... 

God prikt dwars door onze buitenkant heen.

En toch... heeft Hij lief.

Wat een vuiligheid en rommel zit er in mijn eigen hart, wat een hoogmoed ook en tegelijk wat ben ik zwak in de meest miserabele zin van het woord. Er zijn geen goede woorden voor om het te beschrijven. Het is deze maand precies 14 jaar geleden dat God heel even maar met Zijn licht in mijn hart scheen en me daar een rondleiding gaf. Ik begon me zo vreselijk schuldig te voelen en schaamde me zo ontzettend, dat ik God geen enkel verwijt gemaakt zou hebben als Hij me de hemel weigerde. 

Misschien heb ik me wel nooit zó gekend gevoeld als toen.

En ik weet nog dat ik kort daarna in de kerk zat en de preek ging over Psalm 51. We zongen een lied dat ik alleen maar mee kon huilen en de voorganger sprak daarna vergeving over ons uit in de naam van Jezus. En dat kwam zó binnen bij me... Het werd me vergeven, ik werd schoon gewassen, ik werd een nieuw mens!

Misschien heb ik me wel nooit zo gekend èn geliefd gevoeld als toen. Ik weet het eigenlijk wel zeker.

Jezus ging naar die vrouw, die door iedereen werd uitgekotst om haar levensstijl. Door niemand echt gekend en al helemaal niet geliefd. Ze was gevaarlijk en lichtzinnig. Het was, zoals dat vanavond gezegd werd, totaal 'out of the box' wat Jezus in die cultuur deed. Hij ging naar die vrouw. Hij zocht haar op!

En dat doet Hij nog steeds. 

Laten we niet ophouden met bidden!

We mogen ons gekend weten en geliefd door de allerhoogste God.

en die liefde mogen we doorgeven aan iedereen, 

niemand uitgezonderd!