Terechtgewezen en uitgedaagd!

Allereerst wil ik dit boek echt aanbevelen. Het is zo bijzonder! Hoe schrijnend het is, toch weet de schrijver door een gezonde dosis zelfspot er iets in te leggen, wat een lach op je gezicht brengt.

Nik en Ruth voelen zich geroepen om een werk onder de Somaliërs op te zetten en ze begrijpen natuurlijk best dat de Somaliërs niet erg open zullen staan voor het Evangelie.

Toen hij dat zei tegen een belangrijke zendeling, die hij te spreken kreeg, sprong deze zo snel uit zijn stoel dat al zijn papieren door de kamer vlogen. Hij zei:

Hoe durf jij te zeggen dat de Somaliërs niet open zullen staan voor het Evangelie, terwijl ze dat Evangelie nog nooit gehoord hebben en geen kans hebben gehad erop te reageren!'

Nik en Ruth voelden zich terechtgewezen... en uitgedaagd!

Zelf betrap ik me er ook wel op dat ik denk dat mensen die ik tegenkom helemaal niet zitten te wachten op het Evangelie. En als ik dit lees voel ik me zeker wel terecht gewezen.
Maar uitgedaagd...?!

Amper durf ik mijn licht te laten schijnen,
houd ik het liever voor mezelf.
Genietend van geestelijke rijkdommen.
Zonder al te veel gevaar te lopen.
Maar langzaam maar zeker ontwaakt in mijn binnenste een verlangen.
Een verlangen om te delen.
Een verlangen om te vermenigvuldigen
Een verlangen om te troosten,
zoals ik zelf ben getroost.
Delen
Delen aan mijn naaste,
net zo behoeftig,
net zo armzalig,
net zo hunkerend als ik.