donderdag 11 april 2013

Ga dan heen...


Dat is de opdracht!
Deze opdracht staat tussen twee prachtige waarheden, nl: 1. Dat Jezus alle macht heeft in de hemel en op de aarde en 2. Dat Jezus met ons is, alle dagen van ons leven, tot aan de voleinding van de wereld.

De vraag is nu: moeten we allemaal écht gaan? En er borrelen een boel bezwaren in ons hart op, want dit kán toch niet de bedoeling zijn. Maar het staat er zo... zo zwart op wit!
Vandaag lees ik het anders, niet als een opdracht waaraan elke christen moet voldoen, en zo niet, met een vaag schuldgevoel achterblijft. Ik lees het als een uitnodiging voor iets dat je gewoon niet wil missen. Wij allemaal, jij daar ver weg in de Filipijnen, in China, Bolivia, India, New York, in Senegal, in Tanzanie en ik hier thuis met m'n gezin en jullie allemaal, waar je ook bent, je bent uitgenodigd deel uit te maken van een grote gebeurtenis, of liever een uitnodiging voor een prachtige reis van deze wereld naar het Koninkrijk van Jezus Christus. En onderweg mag je mensen mee nemen, iedereen mag je meenemen, op geen enkele uitzondering na! We mogen deel uitmaken het wereldwijde zendingswerk, door gebed, door meeleven, door geven, door ook zelf in onze eigen omgeving uit te reiken op de manier die bij ons past met de middelen die God ons heeft gegeven, door te getuigen, door te ZIJN zoals we zijn, misschien niet door te evangeliseren, maar broers en zussen te bemoedigen of noem maar op. Niets is te gering in het Koninkrijk van God. Hij kan elk woord, elke daad gebruiken, sterker nog, Hij zál elk woord en elke daad gebruiken om Zijn Koninkrijk op te bouwen. Of anders verwoord: Besef dat je deel uitmaakt van de bruid van Koning Jezus samen met al Gods kinderen!

Onderstaand stukje bemoedigde me vandaag enorm. Zomaar ergens las ik het, het is een stukje uit een nieuwsbrief, waarvan ik niet eens weet van wie, maar het komt van Wycliffe.
Wees bemoedigd!

Heel vaak heb ik geen idee waar ik mee bezig ben. Het is alsof ik een stuk van Beethoven moet spelen met 1000 mensen als publiek terwijl ik maar één keer pianoles heb gehad.Ken je dat gevoel? Ik voel me nu al vaker de piano en God mag dan Beethoven op mij spelen. Ik vertrouw erop dat Hij weet wat Hij doet. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.