Zomer 2015 (19) + give away!

Vandaag gingen we naar twee grote kringloopwinkels. We hebben een paar leuke dingen gescoord, waaronder een 'mens-erger-je-niet' voor kleine kinderen. We spelen het al een poosje met S en ze vind het heel leuk. Dat komt denk ik ook omdat ze echt altijd wint! Terwijl ik wat bij de boeken stond te kijken, komt L ineens met een grote kinderwagen bij me staan. 'Iemand vroeg of ik op deze baby wilde passen'... Ja vast, maar ik vond het toch even raar. Ik keek in de wagen en S lag daar opgevouwen lekker te liggen!

Toen we al een poosje aan het kijken waren, op zoek naar niks, liepen L en Mar bij me en bedacht ik ineens dat S dan ergens alleen rond liep. Nu is ze geen typje om weg te lopen, maar ik houd ze nog altijd maar liever even in het oog. Al gauw hadden we haar gevonden en zij had de barbies gevonden. 

Bij de boeken viel mijn oog gelijk op 'Keith Green'. Ik heb 'm al, maar kon 'm zeker niet laten liggen. Onderweg naar de kassa zocht ik naar een goede bestemming en dacht toen ineens aan het leuke idee van m'n vriendin. Zij had ook een boekje bij de kringloop gekocht en het als give away op haar blog geplaatst. Dat doe ik ook! Zo af en toe heb ik het wel eens over Keith Green of ik laat eens een nummer van hem horen. Mocht je zijn levensverhaal nog nooit gelezen hebben, het is een aanrader van groot formaat!

Zaterdagavond zal ik een lootje laten trekken door S!

Tot slot, mijn grote dochter M is ook begonnen aan een blog, neem gerust een kijkje! Kun je gelijk zien hoe ze heet:)

Zomer 2015 (18)

Het blijft toch zo leuk om in andermans boekenkast te neuzen!! Vandaag had ik m´n oppasbaby, maar omdat S de waterpokken heeft, namen we het zekere maar voor het onzekere en ging ik bij haar thuis oppassen. Het is zo´n lief meisje! Ze kan ook zo heerlijk lachen:) En wat ik zo leuk vond? In de loop van de ochtend kreeg ik een berichtje: 'Op de tweede verdieping heb ik wat boeken staan, kijk en leen gerust!'

Het was een goudmijntje, echt waar! En als me dat niet verteld was, had ik er nooit gaan kijken! Ik heb er drie mee naar huis genomen. Een is van Watchman Nee, een boek vol citaten. Hier alvast een paar voor jullie, daarna ga ik gauw zorgen dat er gegeten kan worden!

Alleen Christus is de bron van het leven, alleen Hij kan leven schenken en de diepste dorst van de mens bevredigen.

Het gaat niet om hoeveel wij hebben, maar om hoeveel wij reeds van ons afgelegd hebben.

Het sterven van Christus 2000 jaar geleden was een alomvattend en machtig sterven dat alle dingen in ons die God niet toebehoren, geëlimineerd en beëindigd heeft. 

Wie de vijand vreest, is machteloos; wie naar de Heer opziet, vergeet de vijand.

Echt geloof berust niet op wat wij denken, maar op wat God zegt.

God breekt vaak dat beetje, dat wij Hem geven - vijf broden en twee vissen. Maar nadat het gebroken is, zegent Hij en verzadigt daarmee de behoefte van velen.

Altijd en overal zal ik dat, wat Hij mij toemeet, als het beste beschouwen, immers vallen de goede dingen hen toe, die Hem helemaal toebehoren.

 

Nog even kort... Eindelijk gaat de vaatwasser uit onze keukenkast! Het ding is al maanden kapot. Dat word nu een extra kastje. Ik kan de ruimte wel gebruiken. Ik zou graag afval willen scheiden, maar zonder dat het extra rommel geeft. Misschien kan ik twee bakken of zakken in het kastje kwijt.

  :-p

Valt echt mee hoor! Ik heb vandaag nog niet eens gelezen! Alleen maar zitten haken:) 

Zomer 2015 (17)

Iedereen is weer thuis. Ook K heeft 3 weken vrij. We doen allerlei leuke dingen en klussen wat in huis. De voordeur is een poos terug al aan de buitenkant geverfd, nu is de binnenkant aan de beurt. Er moet een nieuwe ruit in Mar d'r balkondeur en we willen het een en ander aan de tuin doen. Gisteren zijn we naar de bios geweest. Hoewel ik niet zo van de film ben, vond ik het vooral gezellig om met elkaar te gaan. De film zelf (de Minnions) kon me gestolen worden! Alleen H was niet mee, die buit zijn vakantie flink uit en logeert overal en nergens. Hij heeft hard gewerkt, vanaf april had hij een fulltime baan. Ik ben zo blij dat het iets is wat hij heel leuk vind. Nu het leger verleden tijd is, begint hij in september een nieuwe opleiding voor haven manager logistic. Leuk hoor, zo'n grote zoon! Andere grote zoon heeft ook al allemaal plannen, maar eerst maar eens zijn examenjaar.

M gaat ook examen doen en L gaat naar groep 8. Er zitten dus allemaal mijlpalen aan te komen. Ook voor S die in januari naar school gaat. 

Maar waar heb ik het over? Het is vakantie!

De foto's schieten er een beetje bij in, ik zal er weer eens een paar schieten.

Gisteren had ik de hele dag zin om hard te lopen. Ik werd erg geïnspireerd door een jonge vrouw die sinds kort in onze gemeente komt. Ze komt uit Zimbabwe. Ze woont nog maar een jaar in Nederland, maar spreekt de taal al echt heel goed, zo knap vind ik dat! En sinds mei is ze gaan hardlopen en nu loopt ze van di t/m vr 8-10 km per dag. Ze hoopt volgend jaar de marathon te gaan lopen. Ik denk dat ze dat wel kan. Het is leuk om elkaar te leren kennen en hier over te praten, daar word ik ook weer enthousiast van. Daarom liep ik gisteren geen 5 of 6, maar 8 km. Het was heerlijk! Er viel nog wat regen, de zon scheen aan de andere kant en even zag ik tussen de bomen door een stukje regenboog. Alleen de laatste km was pittig, toen kreeg ik pijn in m'n bovenbenen. Maar het is gelukt! Eenmaal thuis en gedoucht heb ik mezelf getrakteerd op het grootste glas wat we hebben gevuld met heeeel veel ijsklontjes, schijfjes citroen en limoen en water, dat was écht heel lekker!

S heeft de waterpokken. Nu komt m'n oppasbaby niet hier, maar ga ik morgen bij haar thuis oppassen. Daar heb ik zin in. Neem de laptop mee en wat boeken en ik zal me zeker prima vermaken! 

En Mar is nu met K naar een opticien om lenzen te bestellen. Altijd spannend voor het eerst! Ze heeft +9, ik hoop dat het fijner voor haar is, al zal wel even wennen zijn.

Voor nu: Geniet van deze regenachtige dag! Maak het gezellig met elkaar of alleen!!

Zomer (16)

Het is weer zover. Ik had het natuurlijk al wel zien aankomen, maar elke keer als ik in die ene week van de maand beland, dan denk ik ´oja, daarom voel ik me zo moe, slap en shagrijnig!´ Ik probeer de laatste tijd te zoeken naar hoe ik het even iets rustiger aan kan doen, en dat werkt goed. Vanochtend ben ik met Mar en S naar het tuintje gegaan, eerst even andijvie en sla in de grond gestopt, toen gezellig even met een vriendin gekletst. Ik had koffie meegenomen en nog gauw wat frambozenmuffins gemaakt. Hier vindt je het recept, echt een aanrader! En toen ik daar zo mee bezig was, nam ik ook maar gelijk een lunch mee. Toen we weer alleen waren heb ik nog heerlijk zitten lezen.

En vanmiddag heb ik gewoon meer dan een uur lang geslapen! Gewoon, omdat het kon:) En aan het eind van de middag waren H en M er en toen ben ik even alleen naar de bieb en naar de kringloop geweest. Dat was weer leuk. Drie leuke kinderboekjes van Marianne Busser en Ron Schröder, mijn favorieten!

Gisteren stond ik voor een boekenkast bij vrienden, ze waren zelf met vakantie, ik had de planten water gegeven, en mijn oog viel op 'A cry in the wilderness' van Keith Green. Het is zo goed! Ik zal één citaat schrijven, waar ik nog lang nadat ik het heb gelezen, over na kan denken. 

The Bible isn't filled with stories of God making people happy. It's filled with stories of Him making peoply holy. And there's a long process involved in making people holy. It takes time. It isn't comfortable. (...) We may not always happyness, but we can have His peace throughout the process.

Zomer 2015 (15)

Moe zit ik op de bank...het is nog maar kwart over 3. Wat zou ik nu graag even gaan liggen en m´n ogen dicht doen! Misschien doe ik dat straks ook wel even. Dan moet ik maar even zien of en hoe de kids zich vermaken, een film is misschien ook wel een optie. Ons huis is gevuld met jongens vandaag. Grappig, want onze jongste vier zijn allemaal meiden. Twee jongens van 6 en 8 zijn hier de hele dag. Hun ouders komen uit Sri Lanka, het zijn lieve jongens! Mar is nu koekjes met ze aan het bakken. Vorige week kwam alleen de oudste, maar na alle leuke verhalen gehoord te hebben, wilde zijn broertje vandaag ook mee. We zijn eerst een poos naar het tuintje gegaan. Al het onkruid is weer weg. Morgen wil ik naar het tuincentrum om te kijken wat er nog gezaaid kan worden, ik hoop ook nog iets anders dan sla, wortel en radijs. Andijvie en spinazie misschien?
Verschrikkelijk dankbaar denk ik aan het zakelijke voorstel van mijn man dat ik gisterenavond met beide handen heb aangepakt. Hij de auto (die wilde ik graag, om ergens heen te kunnen, maar hij moet dan 24 km heen en 24 km terug op de fiets naar z'n werk), maar hij zou dan ook de folderwijk met Mar doen 's avonds. Deal! Eigenlijk zou M het doen, maar die wist toen nog niet dat ze een weekje weg ging. Vanavond kruip ik dus lekker vroeg in bed!
Vanochtend was ik al vroeg wakker en had geen zin om nog langer in bed te blijven liggen en 's avonds ga ik eigenlijk ook wel later dan ik gewend ben. Vandaar dat ik nu zo moe ben. Hebben jullie dat ook wel eens, zo midden op de dag? En wat doe je dan? Ik ga even liggen en daarna een kopje koffie drinken.
Gaap.
Gaar blogje zo.

Zomer 2015 (14)

Ineens zit ik met gespitste oren te luisteren, hoe gaat dit aflopen? Hier houd ik helemaal niet van!
'He hallo, kan je effe met je mond dicht eten, ik hoor het hier helemaal man!!'
Ik begrijp al niet waarom iemand zoiets zegt, maar de toon maakt het in dit geval nog erger, erg onvriendelijk zal ik maar zeggen. Met een schuin oog kijk ik naar de desbetreffende, aardig uitziende Afrikaan. Hoe zal hij reageren? Heel even neemt mijn voorstellingsvermogen een loopje met me en loopt het af met een knallende ruzie, kogels die door de lucht vliegen en politie-agenten die aan komen rennen (je zou bijna denken dat ik teveel films kijk, maar dat is niet het geval). Gelukkig niets van dat alles. De man steekt zijn duim op en eet rustig (met zijn mond dicht) verder zijn ontbijtje op. Ik hoop maar dat het hem nog gesmaakt heeft.

S en ik sliepen vanochtend samen uit en hoewel ze niet helemaal begreep wat ik bedoelde met 'zullen we bij de Hema ontbijten?' klonk het aantrekkelijk genoeg en vertrokken we even later op de fiets. Gezellig zo'n dagje samen! We kregen een croissantje, een broodje ei en een kopje koffie, voor S heb ik er maar een beker sinaasappelsap bij gezet.

Als we een tijdje zitten en het akkefietje al een poosje achter de rug is, zie ik een man op een andere man aan een tafeltje afkomen. Blijkbaar kennen ze elkaar. De man die met oordopjes in zit te eten krijgt een klap op z'n schouder, er wordt naar zijn croissantje gewezen 'is die voor mij?' De man haalt z'n schouders even op, de andere man pakt het croissantje van z'n bord en loopt weer verder. Aardig, denk ik... gelukkig zijn er echt nog aardige mensen, die zich niet zo snel opwinden en zich druk maken over kleine dingen en die het schijnbaar weinig uitmaakt of ze nou een broodje meer of minder eten.

Samen kletsen we nog wat over hoe lekker het broodje is en over iets grappigs dat we zagen, dan stappen we weer op. Even weet ik niet waar ik het dienblad moet zetten, maar al gauw klinkt een aardige stem achter me die zegt dat ik het wel op dat tafeltje neer mag zetten. Het was zo leuk, ik neem me voor om het later in de vakantie nog een keer te doen met de andere meiden erbij.

Vanavond leg ik S vroeg op bed en ben ik de hele avond samen met K. Wat is dat lang geleden! Kaarsje aan, muziekje, lekker eten, gezellig praten, plannen maken...

Zomer 2015 (13)

Zonder te willen overdrijven, ligt een depressie op de loer wanneer ik in ons moestuintje ben. Als ik om me heen kijk, zijn er tuintjes die al volop kunnen eten van hun mooie oogst. Het enige wat ik oogst is een kruiwagen vol onkruid! Ja, de sugarsnaps hebben we wel gegeten, maar na een eerste ´dracht´ zijn de plantjes zo goed als verschroeit door de hittegolf. Toch zie ik sommige groene uitschieters het opnieuw proberen en komen er weer bloemetjes aan. Zo moet ik ook maar eens met andere ogen naar de tuin kijken. Van de stuk of 20 pompoenzaadjes die ik in de grond heb gestopt, zijn maar 3 planten gekomen. Van de lente-uitjes komt helemaal niets boven de grond. De wortels doen het matig. En de Chinese kool zit onder de gaatjes van beestjes die het wel lekker vinden.

Het lijkt of de krieltjes al flinke plantjes worden, maar daar ben ik onzeker over, ben bang dat het uiteindelijk onkruid blijkt te zijn. Maar kom, het is pas juli en er is vast nog wel iets aan te doen.

Eerst maar eens elke dag een uurtje onkruid wieden, zodat het wat overzichtelijker word. Tijdens dat wieden kom ik veel lieveheersbeestjes tegen. Ze proberen dapper overeind te blijven, terwijl de grond rondom hen flink bewogen word. Als dat allemaal klaar is, en dat is nog niet het geval, ga ik eens uitzoeken of er nog iets is, wat ik in deze tijd van het jaar nog kan zaaien. En dat dan ook echt gaan doen. Als ik later door de paadjes loop, zie ik dat er ook veel tuintjes zijn waar helemaal niets aan gedaan is. Het onkruid viert er hoogtij. Maar ik ontdek ook dat er eigenlijk wel hele mooie bloemen groeien en bekijk ze eens goed, neem er foto's van en laat jullie ervan mee genieten! Ik weet van de meeste niet hoe ze heten, maar van de zonnebloem weet ik het!

Ragfijne steeltjes met prachtige, kleine bloempjes.

Deze vind ik van alle bloemen die ik zie het mooist!

Nog zo'n beauty!

Al die pracht vrolijkt me weer op en ik vind het niet zo heel erg meer dat ons moestuintje er niet zo perfect uitziet als ik graag had gewild. De tuin zelf blijft een prachtige plek om te genieten van de buitenlucht. En picknicken blijft ook zo leuk. Gisteren had ik de hele pan nasi meegenomen en hebben we daar gegeten.

Vandaag was een bijzondere dag. Na de was gedaan te hebben en andere nodige dingen, nam ik afscheid van onze lieve oudste dochter M! Ze werd vorige week gevraagd of ze mee ging naar een Bijbelweek. Ik hoop dat ze er met volle teugen van geniet!

En ook R vertrok voor een week naar hetzelfde kamp als de twee voorgaande jaren. K bracht hem weg en nam alle overige meiden mee, waardoor ik vanaf 1 uur alleen thuis was.

Ik verwacht ze over een kwartiertje thuis. Dan heb ik alles gedaan wat ik wilde doen, maar niet wat ik misschien had moeten doen...

Hoewel, hoog op m'n lijstje stond het inkorten van de gordijnen. Ik ben helemaal geen held met de naaimachine, maar deze keer viel niet tegen. Gewoon doen alsof je weet waar je mee bezig bent en er verstand van hebt is het beste. Eigenlijk was het zo gepiept.

Daarna ging ik bij een vriendin koffie drinken en ben ik naar de winkels gegaan om nieuwe slippers te kopen, maar ze hadden de kleur niet die ik wilde, dus heb ik dat maar laten gaan. Heb toen wel een lekker broodje voor het avondeten gekocht en een leuk tijdschrift. Ben naar het tuintje gegaan en heb eerst dat broodje opgepeuzeld en nog twee hoofdstukken van m'n boek gelezen, liggend in het gras.

Toen nog een kruiwagen vol gegooid met onkruid en naar huis gegaan. Afwasje weggewerkt, was opgeruimd, stof gezogen en op de bank gaan zitten.

Kom nu maar weer thuis!:)

Zomer 2015 (12)

We komen nu echt in vakantiesferen terecht met alle uitjes die we maken.

Samen met L en S ging ik gisteren naar het Maritiem museum. L was voor veel activiteiten al een beetje te groot, maar S soms nog te klein, dus hielpen ze elkaar er mooi doorheen.

Natuurlijk moesten ze langs de havendokter om te kijken of ze in aanmerking kwamen om 'havenheld' te worden. Niet alleen hun lengte, maar ook hun spierballen werden gemeten.

In een kleine vuurtoren hadden we toch even mooi uitzicht over de haven.

En terwijl ik daar langs al die boten loop en in die toren op de uitkijk sta... bedenk ik dat ik er maar weinig mee heb, maar ben er toch wel een beetje trots op. Het is eigenlijk best wel een gezellig sfeertje zo langs het water.

Na afloop gaan we naar 'Capri', een Italiaanse ijssalon. Het ijs daar is zó verrukkelijk, daar fiets ik graag een stukje voor om. Zelfs S heeft haar ijsje helemaal op, terwijl dat niet lukt met het softijsje van de Hema.

Om uiteindelijk een havenheldendiploma te krijgen, moest je ook nog een zelfportret tekenen. Dit zijn echt de mooiste selfies die er maar zijn!

Vandaag was S de hele middag weg en had L een vriendinnetje. Daar kon ik mooi even mee gaan zwemmen. Mar ging deze keer wel mee, maar M had geen zin, die bleef thuis...zo gaat dat:-)

Het zwembad staat vlakbij het huis waar ik geboren ben en waar ik tot aan onze trouwdag heb gewoond. Dichtbij is het park waar ik vaak met mijn vader liep om de hond uit te laten. Ik werd er gewoon een beetje weemoedig van.

De straat... volgens mij stonden die bomen er toen nog niet.

En ons huis, de linkerdeur, daarachter woonde wij. Achter de rechterdeur woonden mijn oom en tante met m'n neef en nicht. En een paar deuren verder naar links, daar woonden mijn opa en oma. Ik heb daar heel wat keren buiten op de stoep gespeeld. Of ik deed met mijn broers 'stoepjeranden' met de bal. En als ik trek kreeg... ging ik even naar oma, die me dan altijd wel iets lekkers gaf.

Dat was vroeger. Nu zijn onze kinderen aan de beurt! Ik ben er dankbaar voor dat ze nog niet al te veel zorgen aan hun hoofd hebben en het (meestal) gezellig hebben met elkaar.

Zomer 2015 (11)

Deze ochtend begint heel anders dan alle andere vakantieochtenden tot nu toe. Ik kan heerlijk tot wel 9 uur in bed blijven liggen. Om 8 uur word ik wakker, lig nog een half uurtje echt goed wakker te worden en lees nog wat in bed. Om 9 uur roept S me en zeg ik: ‘Het is 9 uur!’ Vol enthousiasme komt ze mijn kant op ‘Dus nu mag ik bij je komen?’ Ze geeft me een innige omhelzing en verteld dat ze me zo gemist heeft. Gisteravond zei ik dat ze niet voor 9 uur bij me mocht komen. M zei dat ze dan wel bij haar in bed mocht en R wilde wel met haar gaan voetballen. Om kwart over 8 werd ze wakker en hoorde ik haar gezellig met M kletsen, na een half uurtje zei ze dat ze nu naar R ging en daar heb ik ze ook nog een poos horen praten met haar grote broer. En toen was het 9 uur. Ze komt allang niet meer gelijk als ze wakker word naar me toe en als ze dat wel doet, is dat vaak maar een paar minuten, dan wil ze uit bed. Des te schattiger hoe ze vanochtend bij me kwamJ.

Dinsdag namen we afscheid van H. Hij is met een vriendengroep een week naar Spanje. We hebben al wat foto's via whatsapp gekregen en zo te zien hebben ze het prima naar hun zin. 

 

Elke keer kijk ik naar mijn framboosjes of ze nog wel of niet rood worden. En ja hoor, ze doen het heel goed! Ik vind het een wonder en een mooie les.

Vandaag heb ik geen extra kinderen. Het Chinese meisje van 7 dat twee weken elke dag zou komen, komt toch niet. De vakantie van haar vaste oppas gaat niet door. Ik zag haar zondag en ze zei dat ze zo graag een keer bij ons kwam. Nu maar proberen om haar toch nog een dagje hier te krijgen, het is zo’n schatje! 
Gisteren was er de 8-jarige jongen uit onze gemeente. Ik hoop dat hij het leuk vond. L heeft superleuk met hem gespeeld met dominostenen. Die staan soms jaren in de kast en dan ineens is het weer helemaal leuk. 

's Middags hebben ze met z'n allen een taart gemaakt en versierd, die mocht hij mee naar huis nemen. 

Natuurlijk moest er toen nog een cake gemaakt en versierd worden voor de hongerige buikjes hier, de helft is naar de overburen gegaan en dat is maar goed ook! Zelfs K vroeg zich hardop af wat voor 'bom' er in de koelkast lag!

Vanmiddag wil ik naar het Maritiem museum gaan. Mar denkt dat het niet leuk is en blijft thuis. Dat krijg je zo rond de 13 jaar, dan willen ze niet meer mee. Ik vind het niet erg, ze is leuk bezig met gitaar spelen en heeft nu een paar pianolessen van iemand uit de kerk gekregen. Ze vermaakt zich dus prima.

Zomer 2015 (10)

´Waar zijn ze allemaal?’

‘Mar is bij A gebleven, L is boven en S is bij de buren…’

Ik aarzel even…omdat ik denk dat ik iemand vergeten ben.

‘En M?’

‘M… ja!! M is eigenlijk al best wel heel lang weg, ze is naar de kapper.’

Mijn brein begint op volle toeren te draaien. Al voordat ik naar de bieb ging, was ze weggegaan, dat moet half 5 geweest zijn, het is nu half 7. Stop! Niet gelijk het ergste denken… Er is meestal een lange wachttijd bij de kapper. Zelf ga ik dan altijd weg en probeer het later nog eens, maar M wil al heel lang en is nu eindelijk gegaan en is gezegend met een groot portie geduld, dus… dat zou een verklaring kunnen zijn. Na een poosje worden we toch wel een beetje onrustig. ‘Zal ik nu even gaan kijken waar ze is of tot 7 uur wachten?’ Het is 10 over half 7. Nou, ik vind het eigenlijk echt te gek, als je het nu wilt doen? K stapt op de fiets en wij gaan aan tafel. Met een beginnend vervelend gevoel in m’n buik, eet ik toch nog smakelijk m’n soep met stokbrood op. Bij elke beweging die ik vanuit mijn ooghoek waarneem, draait mijn hoofd naar buiten om te zien of ze het zijn. En hoe langer het duurt, hoe meer er een soort van paniekachtige stemming over me heen komt. Stel je voor zeg, en daar komen ze, de meest zwartgallige scenario’s. Ik pak m’n mobiel en ga naar de Bijbel-app en zoek het hoofdstuk op waar we waren gebleven. Na een paar verzen kijk ik weer naar buiten en zucht ik van opluchting, daar zijn ze! Half 7 was ze pas aan de beurt. Nee, ik ben niet zo heel gauw ongerust. Je weet nooit wat die tieners in hun hoofd halen en nog even hier of daar heen gaan of nog even dit of dat willen kopen. Met logisch nadenken kom je vaak al een heel eind. Maar dankbaar ben ik zeker wel als ze allemaal weer thuis zijn. De komende weken zullen wat dat betreft ook een aardige oefening zijn. H gaat morgen een week met vrienden weg en R en M gaan zaterdag een week op kamp. Laat ze maar genieten, dan probeer ik dat ook te doen!

Ik zou nog iets over de boeken vertellen die ik aan het lezen ben. Op dit moment is dat het boek ‘Een huis in Frankrijk’. Eigenlijk was ik het boek ‘Een verdwaalde ster’ van Francine Rivers begonnen, maar die mocht Mar eerst wel van me lezen. En verder had ik ook ‘Het meisje uit de trein’ van Irma Joubert, maar daar is M mee aan de haal gegaan. Een huis in Frankrijk gaat over vier vriendinnen die elkaar na jaren weer ontmoeten, ik ben er nog niet zo ver mee en weet ook nog niet of ik er wel heel ver in kom.

Het boek ‘Falling in love with God’s Word’ is absoluut een aanrader! Ik ben nog niet zo ver, maar wat ik gelezen heb smaakt naar meer. Ik wil echter eerst het boek ‘Het gebed van de christen’ uitlezen, voordat ik daar goed mee verder ga. Ik wil het ook eigenlijk gelijk in praktijk brengen, maar daarvoor wil ik eerst de Bijbel weer helemaal gelezen hebben, zodat ik me dan daarna echt op één Bijbelboek kan richten.

Verder heb ik ook nog het boek ‘grip op de chaos’ liggen, van de bibliotheek. Altijd handig voor in de zomervakantie als het hier de spuigaten uitloopt.  Ik heb bij een vriendin het boekje ‘Waarheid in het verborgene’ van Arthur Katz uit de boekenkast gehaald en verder heb ik nog een paar reserveringen lopen bij de bieb. Die zal ik ook gelijk maar even allemaal noemen.

Ja maar…Huh? van Berthold Gunster

Gilead, van Marilynne Robinson…tja, dat komt omdat ik las dat onze voorganger die in de vakantie heeft gelezen en dan word ik nieuwsgierig.

Lila, van dezelfde schrijfster als Gilead

De slimme Rickert, van Rickert Zuiderveld, heeft vooral veel met taal te maken, ben ik benieuwd naar.

Don’t give up, van Louie Zamperini, geen idee meer waar ik dat nou toch vandaan heb.

Vegatopia, een kookboek, altijd leuk.

Laat los, van Sheila Walsh,

Dat was het dan. Gelukkig komen niet alle boeken tegelijk binnen en waarschijnlijk lees niet eens de helft helemaal uit, maar goed. Altijd speurend naar dat éne goede boek, dat ik nooit zou willen missen!

Tot slot, nog een lied wat ik graag in de auto luister.

Zomer 2015 (9)

‘Wat zijn jouw opvoedkwaliteiten?’

Interessante vraag, waar ik eigenlijk niet zo gauw een antwoord op vind.

Ik denk dat ik gewoon moeder van mijn kinderen ben…

Achter de vraag zat een diepergaande ‘filosofie’ en dat is dat je niet voortdurend moet focussen op dingen waar je nooit echt goed in geweest bent, maar des te meer dat waar je goed in bent moet inzetten en uitbuiten.

Zelf houd ik bijv. van skeeleren, lezen, zingen… allemaal dingen die ik optimaal in kan zetten in de opvoeding. En dat doe ik ook, er zijn perioden dat ik vaak met de meiden skeeler, of ik loop hard en zij skeeleren mee. We gaan vaak naar de bibliotheek en ik vind het leuk om boekjes voor te lezen. En een aantal van de kinderen heb ik ook gitaar leren spelen, zodat ze zelf ook liedjes kunnen zingen of zelfs verzinnen en erbij kunnen spelen. Veel dingen zou ik geen ‘opvoedkwaliteit’ noemen, omdat ik ze vanzelfsprekend vind, het is me zo eigen dat het me zonder er al teveel bij na te denken, goed afgaat. Wat ik heel leuk vind is om bij mensen op visite te gaan en vaak zijn er wel een paar meiden die zin hebben om mee te gaan. We praten dan overal over en die kleine potjes met soms grote oren horen alles. Ook zoiets waar je niet bij stil staat, maar waar ze ontzettend veel van kunnen leren! Want waar heb je het over met elkaar? Praat je op een positieve manier over anderen? Hoe praat je over je werk, je huwelijk en de kinderen? En kunnen ze ook horen dat je hart vol is van de liefde van Jezus, van wat God in je leven doet? Nogmaals, allemaal dingen waar ik niet eens over nadenk als ik naar iemand toe ga, maar wat best wel eens nuttig kan zijn om te evalueren. 

Ik zal eens aan K vragen of hij nog wat kwaliteiten in me ziet...

Het regent al zo’n beetje de hele dag, maar we hebben ons er niet door laten weerhouden er even op uit te gaan. We hebben op whatsapp een groep aangemaakt van een aantal moeders en houden elkaar zo op de hoogte van de activiteiten die ondernomen worden. Anderen zijn dan vrij om zich aan te sluiten en er met elkaar iets nóg leukers van te maken. Zo stond er op deze druilerige ochtend een uitje naar een kinderboerderij gepland, nu eens een andere dan waar we altijd heen gaan. Weer wat geleerd: vooral niet binnen blijven zitten als het regent! De kinderen hadden er al helemaal geen last van. En toen het toch wel wat harder begon te regenen, konden we ook nog even binnen zitten, we hadden koffie, cake en appels bij ons, het was heel gezellig! Daarna werden we bij iemand uitgenodigd om te lunchen en konden de kids nog meer met elkaar spelen. Op de trampoline of op de bank met een stapel boeken. Halverwege de middag zijn we weer thuis. Mar is daar gebleven, die haal ik vanavond na het eten weer op en L is met iemand anders mee naar huis gegaan. Ik drink een kop koffie en schrijf nog wat en S kijkt een filmpje. Straks gaan we nog even naar de bieb, daar liggen weer een paar boeken klaar. Morgen zal ik schrijven over wat ik allemaal in deze vakantie lees.

Zomer 2015 (8)

Fijn dat het weekend is! Als je samen thuis bent, merk je pas dat het best een hele verantwoordelijkheid is om alles draaiende te houden. Deze twee dagen kan ik iedereen wat makkelijker loslaten. Het is bijv al veel eenvoudiger om boven wat dingen te doen. Zaterdagochtend hebben we eerst lekker uitgeslapen en toen heb ik de badkamer verder grondig schoongemaakt, een klus waar ik twee weken geleden al mee begonnen was. Dat zijn van die dingen waar je in een keer flink aan door moet kunnen werken, zonder afgeleid te worden. We gingen ook naar de Ikea, waar we gordijnen voor in de huiskamer kochten, iets wat al een paar jaar op ons verlanglijstje staat. Oke, op die van mij dan…

De zondag is ook altijd een fijne dag. Ik vind het heerlijk om naar de kerk te gaan. Vandaag ging het over ´Honger naar God´. Iets wat me juist de laatste tijd veel bezig houd. Het kan zomaar gebeuren dat je het allebei ervaart, aan de ene kant ben je vol van God, aan de andere kant kun je ontzettende honger en dorst hebben naar God. Het lijkt of ik dat in deze tijd van het jaar altijd meer heb. Daarom werd ik ook heel enthousiast toen ik hoorde dat hier in de stad een conferentie gehouden wordt. Daar wil ik heel graag naar toe. K vind het geen probleem als ik ga, jullie gaan daar nog meer over horen over een paar weken.

Zondag is soms niet echt een rustdag. Onze gemeente gebruikt een school en er moet heel wat gebeuren voor het allemaal klaar staat. En natuurlijk moet ook alles weer opgeruimd worden. K komt soms pas tegen vijven thuis, dan zetten we wat lekkers op tafel en kruipen ze met z’n allen op de bank om een film te kijken. Ik ben nooit zo van de films, dus kruip ik op de andere bank en ga lekker lezen. Genieten!

Zomer 2015 (7)

'God is je Thuis'
Deze woorden kreeg ik tegelijk met een slokje wijn.
Ik denk er vaak aan terug.
Zeker nu in de vakantie.
Natuurlijk zouden mijn ogen meer willen zien dan dit kleine stukje stad wat ik dagelijks zie.
Natuurlijk zou ik verre reizen willen maken en nieuwe dingen willen doen.
Mijn zintuigen zullen altijd hongerig en dorstig zijn naar meer, meer, meer.
Daarom vind ik dat zinnetje zo mooi:
God is je Thuis!
Dat herinnert me eraan dat er meer is dan mijn zintuiglijke waarnemingen
Maakt meer in me los,
een veel diepere honger en dorst
naar Thuis,
naar God.

Ik twijfelde of ik dit nu wel zou posten. Maar iets later belde mijn vader op en vertelde dat er aan de ziekte van mijn tante niets meer te doen is. Het begon allemaal met borstkanker bijna 20 jaar geleden. Ik word er verdrietig van. God is ook haar Thuis en ik bid dat ze daar troost uit mag putten.

Dit schilderij vind ik zo prachtig, van Christa Rosier! Ze heeft zelf ook met deze ziekte geworsteld.