Bestemming onbekend

Bestemming onbekend. Een tv-programma waarin mensen op het vliegveld rondlopen op zoek naar hun vliegtuig.

Hen wordt gevraagd hun tickets in te leveren en daarvoor andere tickets aan te nemen, zonder dat meteen duidelijk is waar die reis hen zal brengen en wat het met hen zal doen. In dit geval is het altijd een reis die een onvergetelijke indruk zal achter laten. Vaak gaan ze naar enorm arme wijken, vuilnisbuilten om daar iets op te bouwen. Of naar extreme droge plekken om daar een put te graven. Of naar een lepra-huis om daar hand en spandiensten uit te voeren, zoals het schoonmaken van de wonden. Best wel pittig als je bijv. van plan was om op huwelijksreis te gaan!

Zojuist gingen mijn gedachten naar dit programma en bedacht dat het moment waarop je samen in het huwelijk treedt… je eigenlijk ook zo’n soort reis met ‘stemming onbekend’ begint. En als ik de Bijbel er op na lees, dan wordt dat idee alleen maar bevestigd. Er zijn tal van voorbeelden en als we eerlijk zijn is ieders leven eigenlijk gewoon een reis waarvan we niet weten waar we die zullen eindigen.

Een kijkje om het hoekje van het doek van de tent van Abram en Saraï verrast me. Want daar zie ik niet alleen hun tent staan, maar ook de tenten van een hele familieclan eromheen. Met als ‘hoofdtent’ de tent van vader Terach. 75 jaar lang is Abram daar al onderdeel van. En ook Saraï hoorde er helemaal bij, als zijnde zijn halfzus en later zijn vrouw. Het moet schokkend geweest zijn toen Abram plotseling ‘een stem’ hoorde die zei dat hij de hele familie achter zich moest laten! Bestemming? Onbekend! Wat zal er door Saraï heen gegaan zijn? We weten dat ze uiteindelijk achter haar man stond en met hem mee is gegaan. En toen ze dan eindelijk die onbekende bestemming bereikt hadden, was daar hongersnood… een flinke tegenslag. Zouden ze getwijfeld hebben aan ‘die stem’? En dan gaan ze naar Egypte en zegt Abram: ‘Lieve schat, je bent zó mooi!’ En dat zei hij met het uiteindelijke doel om zijn leven te redden en zijn vrouw over te geven in de handen van mannen die vrouwen zochten voor de farao! En daar komt ze uiteindelijk ook terecht. Mooi is dat! Ik doe mijn best om iets te begrijpen van wat er in haar om is gegaan… Ze is haar man gevolgd, haar man die ‘een stem’ hoorde. In het land waar hij haar heen leidde heerstte hongersnood en ze besluiten naar Egypte te vluchten, waar ze uiteindelijk bij de farao terecht komt! En menselijkerwijs gesproken is het heel menselijk om te denken dat je daar niet meer uitkomt. En Abram wordt rijkelijk overladen met een grote bruidsschat… voor zíjn bruid!

Wij weten nu hoe het allemaal liep en hoe God hen uit deze benarde situatie redde. Het feit dat God tússenbeide kwam, is waarschijnlijk de reden geweest waarom ze bij elkaar gebleven zijn! En dan dat gedoe met Hagar… Misschien zouden we hier nog heel wat lessen voor ‘mariage-courses’ uit kunnen trekken. Maar waar het me nu even om gaat is die bestemming, die onbekend is voor ons allemaal. De één ziet het als een donkere dreigende wolk, de ander als een adembenemende rit in een reuze-piton, weer een ander als één en al uitdaging en avontuur. En ik? Hoe zie ik de toekomst? Terugdenkend aan Saraï… is ze een voorbeeld voor me. Zij leerde God steeds beter kennen en durfde Hem meer en meer te vertrouwen en wist ze dat God uiteindelijk niet alleen Abraham, maar ook haar op het oog had.

En nu duizenden jaren later is God er nog niet klaar mee, de bestemming is nog niet bereikt, wie weet wat er allemaal nog staat te gebeuren en wat we nog mee gaan maken. Eén ding is zeker: het is Dezelfde God die aan Zijn Zelfde plan werkt, Die een machtig ontelbaar groot volk op de been zet uit alle landen, natiën, volken, stammen en daar ook mij mee op het oog heeft gehad!!! En wat is er niet al ontzettend veel geopenbaard van Gods plannen, maar nog niet alles! Dat maakt het voor mij ook nodig om mijn ogen te richten op de Voleinder van ons geloof: Jezus Christus!

Al denkend kom ik op dit prachtige lied, wat past het ontzettend mooi bij het leven van Sara en zou zo graag gewoon heel even naast haar staan en even haar hand vast houden en samen zachtjes mee zingen…: