Wat suf zit ik op de bank. Na een slechte nacht weet ik
weer helemaal hoe het voelt, die gebroken nachten.
En dan is dit er nog maar 1!
Ik vind het niet leuk om in zo’n suffe toestand te verkeren. Veel liever voel
ik de energie door me heen stromen en ben ik lekker actief van alles aan het
doen, zoals de afgelopen dagen. De andere kant is dat het nu precies op tijd
komt, nu er vandaag niets bijzonders op het programma staat. Er stonden zo’n 3
projecten op de planning, wat voor vandaag meer dan genoeg is om tevreden te
zijn als ik die afgerond heb.
Project 1 was de huiskamer stofzuigen. Voor ik
daar aan toe kwam was het al zo’n beetje half 2.
Project 2 was de salontafel schoonpoetsen. Ook dat is gelukt.
Er is nu nog één project en dat is het maken van een lekkere hollandse bruine bonensoep, waar ik nu gauw aan moet beginnen, gezien het minstens 2 uur moet staan pruttelen. Ook dat zal goed komen. En dat was het dan, voor vandaag!
Als ik dan even op de bank zit met een verdrietig ziek meisje, die het ‘nu écht allemaal helemaal niet meer leuk vind’, valt m’n oog op de pindaslinger en het koolmeesje dat zich daaraan tegoed doet. Even later zie ik er ook één in het vogelhuisje. En zo af en toe zie ik ze van de schutting naar boven vliegen, waar de pindaslinger voor ons slaapkamerraam hangt en wat een zwieper aan de slinger hier beneden geeft. De druiven bij de buren zijn zo’n beetje op, nu zien ze dan eindelijk de slinger hangen! Ik geniet van de rust die er even is. Het is precies genoeg om na een poosje weer op te staan en aan de soep te beginnen. Dankbaar ben ik voor de genomen moeite een slinger in elkaar te flansen op een dag dat we ‘lekker actief’ waren, voor het gehannes met een steeds in de knoop rakend touw met pinda’s eraan, boven op het balkon vast te knopen en er voor te zorgen dat ze precies voor het raam hangen.
Project 2 was de salontafel schoonpoetsen. Ook dat is gelukt.
Er is nu nog één project en dat is het maken van een lekkere hollandse bruine bonensoep, waar ik nu gauw aan moet beginnen, gezien het minstens 2 uur moet staan pruttelen. Ook dat zal goed komen. En dat was het dan, voor vandaag!
Als ik dan even op de bank zit met een verdrietig ziek meisje, die het ‘nu écht allemaal helemaal niet meer leuk vind’, valt m’n oog op de pindaslinger en het koolmeesje dat zich daaraan tegoed doet. Even later zie ik er ook één in het vogelhuisje. En zo af en toe zie ik ze van de schutting naar boven vliegen, waar de pindaslinger voor ons slaapkamerraam hangt en wat een zwieper aan de slinger hier beneden geeft. De druiven bij de buren zijn zo’n beetje op, nu zien ze dan eindelijk de slinger hangen! Ik geniet van de rust die er even is. Het is precies genoeg om na een poosje weer op te staan en aan de soep te beginnen. Dankbaar ben ik voor de genomen moeite een slinger in elkaar te flansen op een dag dat we ‘lekker actief’ waren, voor het gehannes met een steeds in de knoop rakend touw met pinda’s eraan, boven op het balkon vast te knopen en er voor te zorgen dat ze precies voor het raam hangen.
En nu dankbaar voor deze ‘suffe dag’, waarop m’n ogen open
zijn voor al die koolmeesjes, duiven en spreeuwtjes die in de tuin af en aan
vliegen.
Het zijn de kleine dingen die ‘t ‘m doen… een liedje wat
ik vroeger vaak hoorde, volgens mij, als ik het me goed herinner, zong m’n
moeder dat vaak…
En gelijk heeft ze!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.