Het is goed om 40 dagen lang stil te staan bij het lijden en uiteindelijk het sterven van Jezus.
Nu ga ik diezelfde hoeveelheid dagen apart zetten om na te denken over wat de opstanding van Jezus uit de dood voor mijn leven hier en nu te betekenen heeft.
40 dagen na Pasen. Ik ga er niet dagelijks over bloggen, het is gewoon iets persoonlijks.
Gisteren las ik een preek van C.H. Spurgeon over het bloed van het Lam en het werd me weer zo helder voorgehouden, dat alleen het bloed van Jezus ervoor zorgt dat God aan ons voorbij gaat, zoals Hij het huis van de Israèlieten in Egypte voorbij ging. ´Wanneer Ik het bloed zie, ga ik aan jullie voorbij!´
Op facebook had ik een berichtje geplaatst en me voorgesteld als was ik een vrouw die leefde in de tijd van Jezus. Ik schreef onder andere dat ik dacht één van de eerste te zijn om te maken dat ik weg kwam, al was het alleen al om het feit dat ik niet tegen bloed kan. Het zit me soms een beetje dwars, zou ik ook niet gewoon 'the Passion' moeten kunnen kijken? Hij sterft daar toch voor mij?!
Nu las ik in die preek het volgende stukje:
Hier is de enige voorwaarde: 'Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan.' Wat een heerlijke voorwaarde! Er staat niet: als u het bloed ziet, maar als Ik heb bloed zie. Uw geloofsoog kan zo verslagen zijn dat u het bloed van Christus niet kunt zien. Maar Gods oog is gelukkig nooit verslagen. Hij kan, ja Hij moet het wel zien omdat Christus in de hemel voor eeuwig Zijn bloed voor Zijns Vaders aangezicht stelt. De Israëliet kon het bloed niet zien, hij was binnenshuis, hij kon niet controleren wat er aan de posten en op de bovendorpel zat. Dit is de enige voorwaarde aan de redding van een zondaar, dat God het bloed ziet, niet u. O hoe veilig is dan het vertrouwen in de Heere Jezus Christus. Het is niet ons geloof dat de voorwaarde is noch de verzekering in ons, het is het eenvoudige feit dat Golgotha van eeuwigheid af gesteld is voor Gods ogen in een verrezen en verhoogde Zaligmaker. "Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan."
Het troost en bemoedigd me.
Echt een feestje dit lied!
Een goed voornemen zeg! Veertig dagen nadenken over Zijn opstanding. Ik word echt heel misselijk als ik een moord zie op het scherm. Ik lees liever over Jezus' kruisdood dan dat ik het zie. Daarbij denk ik dan ook nog: Ach, het is maar een toneelspeler. Dus wordt het heel dubbel om te 'zien'. Laat mij inderdaad maar stilletjes geloven en ermee tevreden zijn dat Hij het bloed ziet :-) Dank je wel voor dit stukje.
BeantwoordenVerwijderenNee, ik kan daar ook he-le-maal niet tegen..
BeantwoordenVerwijderenIk kijk niet eens dagelijks het nieuws (ehm.. niet eens wekelijks.. ik lees het wel, maar al die beelden blijven zo diep hangen als ik tv kijk)
Dat lied is móói he! Mn Lief en ik zingen het vaak (hij speelt gitaar en ik 'n beetje mandoline)