Eerste lessen Nederlands

Vorige week zijn we begonnen met het geven van Nederlandse les. Er zijn een aantal vrouwen die zich opgegeven hadden, dus we waren goed voorbereid er naar toe gegaan. Al gauw ging de bel en een jonge vrouw kwam binnen. Iemand die zich nog niet had aangemeld en die we ook nog niet kenden. Een uur voordat we begonnen was ze via via te weten gekomen dat er Nederlands gegeven werd en nu was ze er al. En ze was de enige die avond. Ik heb geprobeerd nog een paar anderen te bellen, maar 1 kreeg ik niet te pakken en een ander was het vergeten. Niet getreurd, deze vrouw was nog maar 2 weken in Nederland en erg gemotiveerd! We hadden echt een fijne avond met elkaar. We gebruiken heel eenvoudige Bijbelse lessen, die in een heel aantal landen al heel goed blijken te werken, voor zowel de taal als het delen van het Evangelie. Ik vond het heel mooi, dat deze vrouw bij het weggaan zei, dat ze juist nu zo op zoek is naar de Waarheid en het geen probleem vond dat we met deze lessen werkten, ze was er heel open voor. We bidden voor haar en hopen dat ze blijft komen.

Gisteren was de tweede les. We hadden een afmelding van de vrouw die vorige week kwam, ze was ziek, jammer! En verder kwam er niemand... Daar zaten we dan, bereid, beschikbaar en voorbereid om dit mooie stukje werk op te pakken! Ontmoedigd waren we niet, we hebben met elkaar gebeden en een plan bedacht om meer leerlingen te krijgen.
Later bedacht ik dat dit Gods wandel is met mij persoonlijk, om me nieuwe dingen te leren en Hem beter te leren kennen en dat ik mijn ogen niet in de eerste plaats gericht moet houden op het aantal mensen en behaalde resultaten, maar op Hem!

Vandaag kreeg ik een mailtje van iemand die had gehoord dat er Nederlandse lessen gegeven worden, er waren Iraniërs, die graag Nederlands willen leren. Inmiddels heeft iemand al contact met me opgenomen. Het is zo leuk!! We geven voorlopig nog niet op, er lopen teveel mensen rond waar ik nog niet mee kan praten!:) En anders kan ik altijd zelf nog een andere taal leren...