Haar ogen worden zachter

Erbij was ik er niet, maar toch zit ik naast Jezus op het bankje.

Het is zo'n bankje dat je buiten kunt vinden, in het park, in de 21ste eeuw.

Het uitzicht is betoverend, een heuvellandschap met prachtige zonnestralen.

Ongelooflijk, maar de Schepper ervan zit naast me!

Ik zou foto's willen maken, maar besluit te genieten van het vredige samenzijn.

Er komt een vrouw aanlopen, ze loopt naar de put.

En terwijl ze daar zo bezig is, knoopt Jezus een gesprek met haar aan. 

Ik luister...begrijp niet alles, maar één ding is duidelijk

Jezus is ontzettend vriendelijk en respectvol naar deze vrouw,

het maakt me gewoon warm van binnen.

Zoveel liefde klinkt er in Zijn stem.

Terwijl Zijn woorden toch wel een beetje verwarrend en confronterend voor haar moeten zijn.

Ik zie dat het haar ook iets doet,

haar ogen worden zachter, 

haar stem ook...

Ze laat de put voor wat het is en hoewel er nog plek genoeg op het bankje is,

(ik was al iets opgeschoven),

knielt ze neer aan Jezus' voeten.

Zo onopvallend mogelijk probeer ik weer dichter bij Hem te zitten.

Ik was er niet bij

en toch zit Hij hier naast mij!

Dit schreef ik vanochtend in het dagboek 'Onderweg met Jezus' als antwoord op één van de vragen.
Het doet echt iets met je om zo in een verhaal te 'duiken'...

Dit lied is prachtig! Het past mooi bij dit verhaal.

Ik zing het denk ik zondag tijdens het avondmaal als luisterlied.

Ik vond nog een mooi kerstlied, dat ik nooit eerder hoorde. Misschien vind je het ook mooi!