Houd op met flapperen!

Dag 12: Iets roods

Een mooi hart wat ik van Mar heb gekregen voor mijn verjaardag:

 Ik las een mooi stukje in het boekje 'Dansend geloof' van Jill Briscoe. Dat wil ik graag met je delen.

Ik zat op een bank buiten de poort in de Tuin van Genade te kijken naar een grote adelaar die rondvloog zoals alleen een grote adelaar dat kan. Toen naderde Hij die had gezegd: 'Let op de vogels' en samen met mij keek Hij ernaar.

'Grote Heer van de adelaars,' zei ik 'kijk nu eens hoe hoog hij vliegt, ver boven alles uit wat ons arme zielen aan deze harde aarde vastgekluisterd houdt.'

'Zij gebruiken de thermiek: de wind van jouw wereld,'

antwoordde Hij rustig.

'Als ze merken dat ze in de sterke opwaartse stroom zitten, spreiden ze hun prachtige vleugels uit en gaan ze zweven. Wat hen tegenwerkt, gebruiken ze in hun voordeel. Let op de vogels Jill, en op deze adelaar, de koning van de vogels!'

'Kijk Heer,' zei ik, 'hij beweegt zijn vleugels niet eens!'

Daarna hadden we een heerlijk gesprek over de kracht van de Geest die hulpelozen helpt om te zweven!

'De Geest helpt jou op te houden met je vleugels te flapperen en leert je op Hem te vertrouwen; om te rusten en boven alles uit te stijgen, zonder moeite of inspanning.' legde Hij uit.

(...)

Ik was vermoeid tot op het bot. Geestelijk uitgewrongen. Ik had geen kracht meer over. Ik schoof naar het middelpunt van een bepaalde storm van zorgen en ongerustheid en waagde het erop er niet langer tegen te vechten. Mijn eigen wijsheid, ervaring, geloof, mijn eigen 'wat maar ook', gooide ik niet in de strijd! Het kostte enige wilskracht om zo stil te blijven, maar ik bad en liet het gewoon los, vertrouwde mezelf toe aan de Schepper van de adelaars, van mannen en vrouwen en van de wind van deze wereld en van tijd en eeuwigheid!