Eindelijk groot genoeg

Eindelijk is S groot genoeg om een eindje mee te skeeleren!
Dat deden we vanmiddag, we hadden er allebei zin in.

We zouden de 'stippellijn' volgen.

Maar toen zagen we mooie bloemetjes langs de kant!

We hoorden een heleboel trommels en dat wilden we weleens van dichtbij bekijken. Maar eigenlijk niet horen, het was nogal hard en skeeleren met je vingers in je oren gaat niet zo makkelijk.

Nu zien we ze ook eens met onze eigen ogen, het blijft zo mooi!

En nog veel meer!

Door de plas is ook leuk!

We waren wel een beetje moe geworden van dit grote rondje. Op de terugweg kwamen we nog langs de kerk, waar papa nog was, die gaf ons een bekertje drinken. M ging net naar huis op de fiets, dus het laatste stukje, dat ging me even snel!