Open Doorsdag (3)

Het laatste stukje verslag van de Open Doorsdag.
We waren gebleven in Syrië, ik ga daar nog even mee verder.

Pinterest

Er was een voorganger die in het begin van de oorlog bij de spreker kwam en zei dat hij het land uit wilde. Het gevaar zou te groot zijn, er waren al veel mensen gevlucht, zijn gemeente bestond nog maar uit 15 mensen. Ze hebben gepraat en uiteindelijk is deze man gebleven.
Er was iemand ontvoerd en ze hadden deze man een groot bedrag aan geld gevraagd om hem vrij te kopen. Hij ging er naar toe. Deze voorganger gaf het geld, degene die ontvoerd was werd echter niet vrijgelaten en de voorganger werd zelf op brute wijze vermoord.
Had hij toch beter kunnen vluchten?
Nee, er is benauwdheid, lijden, veel verdriet.
Maar er is ook genade en zegen van God.
De kerk die bijna leeg was, heeft nu geen plekje meer over voor nog meer mensen!
Christenen zijn het doelwit. Juist nú is het tijd dat de kerk opstaat in eenheid!

De verhalen, de getuigenissen waren mooi, maar schoven het lijden, de rouw, het intense verdriet niet aan de kant. De gruwelheden die we op tv zien, ze gebeuren echt. De mens is verandert in een beest. En er gaan duivelse gedachten als een kanker van onder de grond de wereld rond.
En juist daarom moet de kerk ontwaken!

Voordat de oorlog begon, kwam Anne vd Bijl spreken in Syrië. Hij sprak over lijden. De mensen werden er niet echt blij van en vroegen of hij niet een bemoediging voor hen had. Maar hij zei: 'Het spijt me, als ik op een preekstoel sta, dan spreek ik alleen wat God tot me gesproken heeft.'
Niet lang daarna brak de oorlog uit en waren de mensen dankbaar voor de boodschap die Anne hen had gebracht, het was een voorbereiding geweest.

Een laatste oproep klonk uit de mond van deze voorganger, om het Evangelie te verspreiden en niet bang te zijn.
Want, waar ga jij heen?
Er zijn twee plekken:
1. Jezus is in je hart en je zult eeuwig met Hem leven.
2. Je hart is leeg en je zult eeuwig verloren zijn.

Tot slot was er een broeder uit Irak, die zijn levensverhaal vertelde.
Het zou te lang worden om dit hier te beschrijven.
De laatste oproep van deze voorganger was gebed voor Irak. Of we allemaal een plaats in Irak wilde uitkiezen en elke dag zouden bidden of Jezus in deze plaats Zijn werk zal doen.

We hebben veel gezongen, ook werd het lied 'I have decided to follow Jesus' opgenomen en dit nemen ze mee de wereld in om Christenen die op dit moment vervolgd worden te bemoedigen. Bemoedigen dat zij er niet allen voor staan. Dat ook wij die keuze gemaakt hebben, die hen zoveel lijden kost. Dat we als lichaam van Christus met hen mee lijden.

Mochten deze blogs naar meer smaken. Je kunt hier de toespraken bestellen!