Wat voor initiatieven neem ik vandaag?

Er zijn mensen waar je tegen moet zeggen: 'Ga even zitten, neem wat rust, lees je Bijbel, bidt, wees stil en weet dat Hij God is!'
Er zijn ook mensen waar je tegen moet zeggen: 'Kom op, ga staan, neem eens initiatief!'
En dat laatste kom ik niet zoveel tegen. Vandaag wel in het dagboek van Oswald Chambers:

'Wij lopen het gevaar te vergeten dat wij niet kunnen doen wat God doet, en dat God niet wil doen wat wij kunnen doen. (...) Neem het initiatief, houd op met aarzelen, en zet de eerste stap. Wees vastbesloten om onmiddellijk te handelen in vertrouwen op wat Hij zegt wanneer Hij tot u spreekt, en herzie uw eerste besluiten nooit. (...) Verbrand uw schepen achter u en zeg: 'Ik zal die brief schrijven!' of 'Ik zal die schuld betalen!'; en doe het dan! Maak het onherroepelijk. (...) Wij moeten het initiatief nemen waar wij ons bevinden, niet waar wij nog niet zijn.'

 

Wat voor initiatieven zou ik vandaag kunnen nemen?

• Een leuk cadeautje kopen voor m'n jarige buurmeisje
• Twee kaarten schrijven (en posten!)
• Iemand bellen die ik lang niet heb gezien
• Net iets meer aandacht geven aan het avondeten
• Even naar buiten!

Ik las nog een mooi stukje in 'Oost-Azië's miljoenen' van OMF.  

"Ik stond in de metro geklemd tussen een massa mensen en bad: 'Here, als er kinderen van U zijn die nu dicht bij mij staan, laat hen dan bemoedigd worden door het feit dat wij hier zijn.' Terwijl ik dat bad stopte de metro en stapte ik uit. Direct daarop kwam een vrouw recht op mij af, omhelsde me, kuste me, huilend en stralend. We konden elkaars taal niet verstaan, maar onze harten raakten elkaar!"

Het speelde zich af in Noord Korea.

Een ander mooi stukje in Thailand:

"Mijn gedachten gingen snel. Iemand vinden in een stad van meer dan 10 miljoen mensen?! 'Wat is haar naam?' vroeg ik. Via mijn telefoon ging ik op Facebook aan de slag om haar te vinden. Dat leverde niets op. Dus probeerde ik Google. Helaas... Een telefoontje naar een Taise vriend die voorganger is in Bangkok gaf ook geen resultaat. Terwijl ik zo bezig was, zat de ouderling van de gemeente het allemaal eens aan te kijken en zei: 'Doe die technologie allemaal maar weg, want je vindt haar toch niet. Laten we maar bidden, daar hebben we meer aan.'

Een paar dagen later belde de vrouw die gezocht werd!

Dit vind ik zo mooi, die samenwerking met God!
Om te weten wat vandaag belangrijk is om te doen, is gebed en vertrouwen in het werk van Gods Geest belangrijk. Dat Hij er in komt en er in mee gaat, in alles wat mijn hand vind om te doen of misschien moet ik er wel in mee komen, in alles wat Zijn hand doet... Dat is mijn gebed. Soms word ik dan gewoon vanzelf stil en weet ik het!