Maar één ding is me altijd bijgebleven. Hij zei: 'Mensen zeggen dat ze christen zijn, maar velen hebben nog nooit de héle Bijbel gelezen!' Ik voelde me aangesproken, toch duurde het nog een paar jaar voordat ik op het punt kwam dat ik er meer dan ooit diep van doordrongen was dat ik het niet van mensen moet verwachten, maar alleen van God. Dat bracht een diepe honger met zich mee God beter te leren kennen en Zijn Woord helemáál te lezen. Jaren achtereen heb ik dat een keer of 4 / 5 gedaan. Wat een zegen is dat, verbanden te gaan zien, je verwonderen over de God die je dacht je hele leven al te kennen en elke keer weer iets nieuws te leren. Daarna heb ik gekozen voor een iets andere aanpak, maar uiteindelijk vind ik dat een beetje rommelig worden. Op den duur wist ik niet zo goed meer wat ik nou moest lezen en opnieuw ben ik daarom dit jaar begonnen in Genesis. Op dit moment worstel ik het boek Leviticus door, met al zijn regels en offers. Ik weet dat al die offers op een prachtige manier heenwijzen naar de Heere Jezus, maar daar heb je uitleg voor nodig, achtergrondinformatie, kennis van de cultuur en de levensgewoonten van die tijd. Maar ook als je dat allemaal mist en je hebt 'alleen maar' de Bijbel, dan zijn er toch een paar mooie dingen die je er al lezend uit kunt halen. Twee ervan zal ik hier beschrijven.
1. Al lezend over al die offers die gebracht moeten worden, denk ik terug aan een avondmaalsdienst een poosje geleden. De voorganger, die voor het eerst voor ging zei: 'Ik ken jullie niet heel goed, maar één ding weet ik wel zeker. Er is niemand die vanochtend wakker werd en dacht: 'Welke geit zal ik vandaag eens meenemen om te slachten... welke duifjes zal ik uitkiezen?'
Dat treft me nu elke keer als ik weer een hoofdstuk lees. Wat een (niet oneerbiedig bedoeld) 'gedoe' was het met al die dieren en verschillende offers, de regels over vet en bloed, wie het offervlees wanneer wel en wie niet mocht eten. Ze hadden het er maar heel erg druk mee! En ondanks het vele werk, het moet wel bijzonder geweest zijn om er mee bezig te zijn.
En ik? ik heb geen offer te brengen... Ik kom met lege handen. En het lijkt de omgekeerde wereld wel. Want brachten de mensen in het oude Hebreeuwse volk hun offers aan God, hier is God die Zelf een offer heeft gebracht en het mij aanbiedt! Ook vandaag mag ik mijn handen ophouden en Hem ontvangen, mag ik me verwonderen over het feit dat Hij mij dient...dat is iets waar ik stil van wordt.
2. Al dat bloed, ik kan er niet zo goed tegen! Ik vind het dan ook helemaal niet raar dat het zo vaak herhaald wordt, dat het bloed van de offerdieren niet gedronken mag worden, nooit niet!
Zondag hopen we als gemeente het Heilig Avondmaal te vieren en zullen de overbekende woorden weer klinken:
Ook nam Hij een beker, sprak het dankgebed uit en gaf hun die met de woorden: 'Drink er allen uit, want dit is mijn bloed van het verbond, voor velen uitgeschonken tot vergeving van zonden.'Bloed is leven, dat is de reden waarom ze vroeger geen bloed van dieren binnen mochten krijgen. En dat is de reden waarom we het bloed van Christus als symbool wel mogen drinken... omdat we door Zijn bloed eeuwig Leven hebben ontvangen!
Ik hoorde eens een toespraak van Richard Wurmbrand over dronkenschap... niet van wijn, maar van de Heilige Geest. Iemand die in de gevangenis opgeroepen werd, kwam zingend en vol vreugde terug in zijn cel. De anderen vroegen hem waarom hij zo blij was. Het antwoord was dat hij gehoord had dat hij de volgende dag geëxecuteerd zou worden. Deze man was drónken, dronken van liefde voor Koning Jezus, die Hij zeer spoedig zou ontmoeten. Ook Paulus heeft het flink te pakken: 'Ik voor mij zal zeer gaarne offers brengen, ja, mijzelf opofferen voor uw zielen.' (2 Cor. 12: 15)
Dat is de uitwerking van het drinken van het bloed van Jezus, de uitwerking van het vervuld zijn van Gods Geest... Dat ik de smaak maar meer en meer te pakken krijg!!
Heb je ook een mooie les uit Leviticus geleerd, dan wil ik je vragen deze te delen, om samen op zoek te gaan naar de verborgen schatten en rijkdommen van Gods Woord.
Wat een mooie blog. Die moet ik nog eens herlezen vandaag. Maar nu even deze reactie.
BeantwoordenVerwijderenvanochtend deed ik nog een mooie ontdekking. Het hele boek, dat vol staat met offers en regels, begint met het 'brandoffer'!! Het begint met: 'Wanneer iemand van u de HEER een gave wil aanbieden...' Vrijwillig, uit liefde, dat dat op een bepaalde manier moet gebeuren maakt dan niet meer uit, ik wíl het Hem aanbieden, graag, doet er niet toe hoe!! Ik bid dat ons leven zo mag zijn. Dit eerste hoofdstuk staat vol met: 'Zó is het een brandoffer, een geurige gave die de HEER behaagt!'
BeantwoordenVerwijderenEn nu las ik vanochtend hfd 9: 24
'Van de HEER ging een vuur uit dat het brandoffer en de stukken vet op het altaar verteerde. Toen het volk dat zag, begon het te juichen en boog diep neer op de grond.'
Dat was ik bij al die andere offers nog niet tegen gekomen!
En ook dát is mijn gebed, dat ons leven zo zal zijn, dat God het aanneemt, dat het Hem behaagd, dat Zijn vuur het zal verteren... Niet onze werken zullen het verschil maken, zullen een getuigenis zijn, maar het feit dat God het met vreugde aanneemt!