Worstelen

Vandaag, en eigenlijk de laatste twee weken worstel ik met een kwestie, waar ik inhoudelijk niet over kan bloggen. Misschien is dat juist wel goed zo, omdat het voor anderen makkelijker wordt om er iets uit te herkennen. Ik ben er in ieder geval een beetje door van slag, kom er niet echt uit, alleen heel, heel langzaam, stapje voor stapje, wordt het beetje bij beetje duidelijker welke stap ik moet nemen. Ik moet er bij zeggen dat dat elke keer precies op tijd is. En ondertussen zeg ik wel 1000 keer tegen mezelf: ik wéét het gewoon niet en ik heb zóveel wijsheid nodig!

Het zorgt er voor dat ik dwars door alle werkzaamheden door en de afleiding die ik soms bewust zoek, mijn hart toch richt op God om ook maar een glimp van Hem op te vangen. 

Vandaag ving ik zo'n glimp... of is dat te zacht uitgedrukt? Ik heb het al vaker opgemerkt, maar het werd me weer zó duidelijk dat een mooi lied mijn hart kan raken.

De volgende drie liederen raakte me in het bijzonder. De eerste vormt de schreeuw in mijn hart.
De tweede raakt de onwrikbare zekerheid die diep in mijn hart geworteld en gegrond is.

Bij de derde stroomden de tranen over m'n wangen terwijl ik soepballetjes aan het draaien was, omdat het precies verwoordt waar ik en waar we allemaal zo'n behoefte aan hebben.

Als je de tijd neemt om te luisteren, ik bid dat het een zegen voor je zal zijn!