Een zendeling in Congo

Een bekende geschiedenis:

Een zendeling in Congo was het na jarenlange prediking van het evangelie nóg niet gelukt de wilde inboorlingen te overtuigen. Midden in een les over de Bergrede hield hij plotseling op en kondigde zijn pupillen aan dat hij dit hoofdstuk nu door zijn leven onder hen duidelijk wilde maken.

Voordat de dag ten einde was, hadden zij hem talrijke gelegenheden gegeven dit te doen, doordat zij namelijk aanspraak maakten op al zijn aardse bezittingen. Hij gaf zonder weerstand te bieden 'aan hen die van hem vroegen en wees hen niet af die van hem lenen wilden' (Mat. 5: 42). 

Bij het vallen van de avond was de vrouw van de zendeling totaal van streek, want hun huis was volledig geplunderd en de hongerdood grijnsde hen aan. Maar dit was slechts de eerste acte van het drama. Voordat de nacht voorbij was, begonnen de mensen over het merkwaardige gedrag van de zendeling, wiens getuigen zij geworden waren, na te denken. 'Deze man', zo zeiden zij, 'is niet zoals de handelaren. Hij vraagt van ons geen dingen, maar geeft ons alles wat hij heeft. Hij moet een man van God zijn en wij moeten wel oppassen hoe wij hem behandelen.'

En zo kon men de volgende morgen beleven hoe de gebeurtenissen van de vorige dag zich in omgekeerde zin afspeelden en alles werd teruggebracht, met extra vergoeding bovendien. Dit was de tweede acte.

De derde acte was een grote opwekking, de bekering van duizend zielen en de vestiging van de grootste gemeente in heel Congo. 'Het leven werd geopenbaard'en zij zagen het, en het was het beste aanschouwelijk onderricht, machtiger dan welke woorden ook zijn kunnen.

(Uit 'Christus in mij, mijn enige hoop' van A.B. Simpson)