´Ik ga opruimen, zorgen dat het vanavond weer netjes is als we bezoek krijgen.´
Als ik in de keuken klaar ben, leg ik onze jongste op bed, pak een stapeltje boeken en schriften en loop naar de tuindeur.
´Gaat u lekker uw huis opruimen? Bedoelt u uw hoofd?´
Ja, dat is een mooie uitvlucht, net zo hard nodig, nog hogere prioriteit.
Zo eens in de maand heb ik (nog) iets meer tijd nodig om alles op een rijtje te zetten. Dat komt denk ik omdat ik me dan een paar dagen wat kwetsbaarder voel. Van nature ben ik al niet heel ongevoelig, maar deze dagen komt alles nog een beetje beter binnen. En als er dan dingen zijn die me moeite en tijd kosten om een plekje te geven, dan kies ik er soms voor om i.p.v. op te ruimen, even in de tuin te gaan zitten. Even alleen zijn, even van het zonnetje genieten, even m´n ogen dicht doen, even praten met mijn Schepper, even wat lezen, even wat schrijven.
Ik schuif een deel van dit stukje manier van leven toe aan mijn persoonlijkheid, een iets groter deel aan een serie slechte nachten, maar het onbetwistbaar grootste deel aan mijn vrouwelijke hormonen.
Ik heb er in mijn leven al heel wat mee geworsteld, maar ook wel veel over nagedacht. Kon ik er vroeger eindeloos op mopperen, van balen en over klagen, tegenwoordig kan ik er ook best dankbaar voor zijn. Ze doen iets met je, ze maken je niet alleen kwetsbaarder, gevoeliger, het brengt ook met zich mee dat je alles intenser beleefd, de mooie dingen van het leven, de minder of niet mooie dingen van het leven.
Wat ik ook geleerd heb wat mij helpt, is om deze dagen wat geduldiger met mezelf te zijn.
Zo, genoeg hierover.
Nu ga ik echt opruimen.
Verder heb ik 2 kg. rabarber gekocht en ga ik daar moes en taart van maken.
En terwijl ik hier al een poosje in de zon zit te bakken, verlang ik naar iets ijskouds. Straks maar even iemand een bak ijs ofzo laten halen, het zal wel een soort van bananenmilkshake worden. Mag best als je zo ontzettend hard aan het opruimen bent geweest!
Hoe gaan jullie om met hormonen?
Mooi stukje! En je hebt je lay-out veranderd? Ziet er leuk uit! Hormonen doen hele gekke dingen met mij als ik zwanger ben. Verder probeer ik ze maar een beetje te negeren :). Mooi dat je schrijft dat je ook dankbaar kan zijn als je de dingen juist wat intenser beleefd.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes!
Dat is een mooi vb waarom ik er dankbaar voor ben. Al staat heel je (hormoon)huishouding op z'n kop, het moment dat je baby geboren is zijn de meest kostbare...en ik denk dat onze hormonen daarin een grote rol spelen. Mocht het niet zo zijn...laat me dan maar in die waan;-)
VerwijderenO, grappig! Ook aan het opruimen (zegeningen;), heb je nog veel gedaan?
BeantwoordenVerwijderenIk probeer me ertoe te zetten in ieder geval iets te doen, maar blijf het lastig vinden.
Leuk dat je mijn blogje een bezoek bracht!
Groet Magdalena
Nou, veel gedaan... Morgen weer een dag zullen we maar zeggen! Eigenlijk wel veel gedaan, alleen net even wat andere dingen dan ik had gepland!
VerwijderenHormonen, wat zijn dat? Opruimen ... poeh, niet echt mijn ding. Maar de stilte opzoeken, geestelijk leeg worden, dat heb ik hard nodig, telkens weer, als introvert!
BeantwoordenVerwijderenMooi en eerlijk stukje hoor. Prachtig! Herkenning ook, zit ook vaker dan eens in de tuin of buiten aan de wandel om mijn hoofd leeg te maken. Hormonen, pff, heel herkenbaar... ben nog in mijn 9 maanden ontzwangeren haha, prikkels komen veel harder aan lijkt wel. Praten met je schepper zoals je mooi zegt, help goed!
BeantwoordenVerwijderenAls je nog in je 9-maanden-ontzwangeren-tijd zit, mag je álles de schuld aan je hormonen geven, toch?:-)
VerwijderenDank voor je reaktie!
hormonen! Praat me er niet van! Ik heb zo'n last van mijn hormonen dat ik er (nog) niet dankbaar voor kan zijn. Misschien later..
BeantwoordenVerwijderen