Het leven in de stad, het leek me leuk om daar eens wat indrukken van te geven.
Het is een ware wereldreis die ik maak als ik op de fiets naar de markt ga. Niet omdat de afstand zo groot is, het is hooguit 5 minuutjes fietsen. Het 'wereldse' zit 'm in de mensen die ik tegenkom.
De naam 'Afrikaanderplein' doet zijn naam absoluut eer aan, maar doet de andere bevolkingsgroepen te kort. Als ik naar de markt ga, dan wip ik gelijk even de bibliotheek binnen, ik loop naar de tijdschriften en zie 3 al wat oudere Chinese mannetjes hun krant lezen. Dat valt me op en ik geniet er van, vind Chinezen echt een mooi volk en het land met zijn eeuwenoude geschiedenis ontzag- en indrukwekkend en groots!
Terug op de markt kom ik veel kraampjes tegen uit de Arabische wereld met de heerlijkste broden, waarvan 'broodje Kebab' het broodje is waar ik het liefst mijn tanden in zet! Veel Afrikanen zoals ik al zei en af en toe een blanke;-). En dan de stoffenkraampjes met prachtige glanzende stoffen en kleuren!
In het tuintje is het heerlijk werken. Gisteren heb ik er ook weer even een uurtje onkruid gewiedt. Omdat we de sleutel hebben mogen we er in en er uit wanneer we maar willen. Het is niet druk, toen ik aankwam zag ik een vrouw aan het werk ('gewoon' een Nederlandse) en ik ging even kennismaken. Ze had het maar over het 'wonder' van de natuur, vooral het eerste jaar dat ze een tuintje had, viel ze van de ene in de andere verbazing: 'zo'n klein broccolietje, álles er op en eraan!!' Ik kon niet nalaten te vragen of ze christen was. Dat niet, zei ze, maar ze vond het toch allemaal wel een Godswonder en dat kon ik van harte beamen. Toen ik weg ging was er iemand anders aan het werk, een wat oudere man, ik dénk uit India, hij leek op iemand die uit India komt;-). We praatte even wat. Hij geniet er zo van om in de tuin te zijn, wat ontspanning te hebben en echt buiten te zijn. En ik raakte nóg meer in mijn sas dan ik al was! Als ik denk aan het land waar hij vandaan komt, moet dit maar een armzalig stukje grond zijn, maar hij is er gelukkig mee!
Als ik op straat loop komt er af en toe een hele walm wietlucht in m'n gezicht, een geur waar ik niet aan kan wennen.
Ik ben de was aan het ophangen op het balkon en hoor geschreeuw uit een van de huizen komen. De stem die terug'praat' klinkt als uit een telefoon/computer(?). Het klinkt als ruzie, maar ik weet niet of ik daarmee de communicatie mis versta, de woorden zowiezo. Het doet me denken aan de verloskamer waar ik was voor onze jongste die toen geboren werd. In de kamer naast de onze kon ik precies bijhouden om de hoeveel minuten de vrouw een wee had, ze gilde het uit! Door dat gegil dacht ik dat ze nu wel bijna 'verlost' zou moeten zijn, maar dat viel tegen, het duurde nog de hele middag! Wat was ik blij toen dát kind eruit was! Het werkte nogal op m'n zenuwen, totdat een zuster me geruststelde en zei dat dat iets was wat bij de cultuur hoorde.
Een andere keer ben ik bezig in onze achtertuin en hoor ik een buurvrouw even verderop met onmiskenbaar dit stadse accent iets roepen naar de overbuurvrouw en dat gaat dan op luide toon zo een poosje heen en weer. We wonen tussen Surinaamse hindoestanen en Turkse moslims. We hebben het enorm getroffen met onze buren, ze zijn zo lief voor de kinderen! Over de ene schutting komt dan weleens een pak met ijsjes, over de andere een tas met uitjes uit eigen grond. Ook zijn we weleens getrakteerd op een flink lap offervlees en zelfgemaakte baklava tijdens het suikerfeest. Een poosje terug kwam m'n buurvrouw en heeft me 'dolma' leren klaar maken, mmM!
En dan de gemeente waar we elke zondag komen. Een ware mengeling van culturen, nationaliteiten en talen. Wat is het een feest om na een doopdienst de Koerdische dans met elkaar te doen! En om te picknicken met elkaar op een warme zondag!
Ik heb weleens de behoefte gehad te verhuizen, naar iets rustiger, iets groener... maar het zijn vaak de mensen geweest met al hun diversiteit die die behoefte weer naar het nulpunt brengen.
Dit was een korte impressie, misschien dat ik er nog eens een blog aan waag.
Dat lijkt me echt heel bijzonder. Toen mijn grootouders nog leefden woonden ze in Rdam Zuid. Dat was ook zon mengelmoes van culturen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd naar het recept van de dolma's, en hoe je ze maakt. Ze zijn zo lekker! Misschien een volgende blog?
BeantwoordenVerwijderenIk héb het ergens opgeschreven...zal het opzoeken voor je, heb nog even geduld!:-)
VerwijderenDaar moet ik voor naar de kringloopwinkel, om die variatie aan mensen tegen te komen.
BeantwoordenVerwijderen