20 dagen EGO, dag 9

Vandaag heb ik iets ´gezelligs´ gedaan. Toch vind ik dat ik er niet zo heel goed in ben. Misschien doe ik het te weinig en is het een kwestie van blijven oefenen. Vanochtend ging ik naar iemand uit onze gemeente. Dat was écht heel gezellig! We aten een heerlijk gebakje, maar we stelden allebei tegelijk vast dat het onderwerp van het gesprek op dat moment niet echt goed combineerde met een taartje eten! Heb je daar weleens over nagedacht? We bespraken dingen van de afgelopen tijd die best heel pijnlijk waren en dan je vork in een stukje aardbeigebakje met slagroom te prikken is heel apart. Gelukkig konden we er ook samen om lachen.

Rond het middaguur stapte ik op met onze spruit van 2 en reden naar de Ikea. Ik had bedacht dat het heel gezellig zou zijn om daar met z'n tweetjes te gaan lunchen. Terwijl ik een broodje op het dienblad legde, bedacht ik dat ik het eigenlijk op een bordje moest leggen. En toen ik twee bordjes had gepakt zag ik een stukje verderop een kant en klaar broodje met bordje, dus legde ik het losse broodje weer terug en de bordjes ook, maar toen had ik alsnog een bordje nodig voor het kaneelbroodje die m'n dochter wilde. En ondertussen dook ik de rij in en uit en probeerde ik m'n dochter bij me te houden. Dat ging gelukkig goed. We gingen aan het tafeltje zitten, waar we al langs gelopen waren en waarvan S. (ja, dat is makkelijker:) al gezegd had dat het een 'mooie stoel' was. Maar ik zit dan niet rustig, kauw gehaast elke hap brood weg en ben blij dat S. na 4 hapjes genoeg heeft, anders zaten we daar nog wel even. En voor haar geldt hetzelfde, het drinken uit een flesje yogi heeft ze al gauw gezien en ze probeert van haar stoel onder de tafel te glijden. Na een vermaning mijnerzijds blijft ze nog heel even zitten en dan stappen we weer op. We lopen vlug de Ikea door om het benodigde in te slaan en dan zit ons uitje erop. Het ging dan wel wat gehaast, maar toch vond ik het erg gezellig, gewoon met S-je samen leuke dingen doen!

Vanmiddag onder het koken las ik een grappig, maar ook mooi gedichtje wat ik graag aan jullie doorgeef:

I'm in my home, in constant demand,

Called or touched by some small hand,

My husband needs me, the baby too,

The teens, the middles, it's quite a crew!

I have people wanting my attention all day,

There's barely a moment of peace to pray,

The chaos, the work, constant conversation;

I cannot think of a more gratifying station.

I'm as popular as I can possibly be,

And this life I live is the best for me!

To daily mother and manage our home,

Makes me feel like I sit on a throne!

To be so needed, so loved, so crucial,

There's nothing else could be as special,

I'm popular? Why, yes indeed!

I'm in my home planting good seed!

(Michele Kauenhofen, mother of 12, in het tijdschrift 'above rubies')

Pinterest