Een nieuw jaarthema

Ja, daar zit ik al een poosje over na te denken.
Onbevangen op weg gaan
Onverdeelde aandacht
Radicaal
Allemaal thema´s waar ik aan gedacht heb. Maar nu ben ik er uit. Ik zocht iets waar ik bij het horen van die woorden alleen al, enthousiast zou worden. Laat ik er maar niet langer doekjes om winden:

Dansen op het ritme van de Heilige Geest

Misschien klinkt het je een tikje vreemd of typisch in de oren, maar laat ik er een beetje bij vertellen wat ik er onder versta en hoe ik er aan ben gekomen.

In het boekje 'Recht uit je ziel' van Larry Crab staan heel veel mooie, waardevolle dingen. Het 'dansen' of  'bewegen' met het ritme van de Geest is een rode draad door het hele boek. Nu vind ik eigenlijk niet zo heel leuk om deze woorden een soort van af te pakken. Maar al lezend kwam ik er achter dat het eigenlijk van Augustinus vandaan komt. Vergeef me, ik weet niet zoveel van deze beste man af, maar mijn interesse is gewekt en ik heb 'Belijdenissen van Augustinus' bij de bieb gereserveerd. Nog niet met de overtuiging dat ik het helemaal uit ga lezen, het lijkt me pittig.

Maar kom, lees even met me mee:

'Mijn hevigste strijd komt van mijn zonden. Ik zal die afschuwelijke waarheid niet voor mijzelf of voor andere mensen verbergen. Ik zal mijn schande niet verstoppen achter mijn prestigieuze positie, mijn intellectuele talent of mijn grote invloed. Ik ben wat ik ben, een miserabele, perverse, hulpeloze morele mislukking'
Maar het verhaal van de duistere eerlijkheid wordt verteld als inleiding op het verhaal van de heldere genade...
'Op een dag werd ik gewekt door de klanken van hemelse muziek. Ik werd vervuld met de vreugde waar ik overal naar had gezocht, behalve bij God. En het was deze soevereine vreugde die mij uit de wereld van pijn verhief en in het universum van de genade bracht. Voor die tijd liep ik in de pas met de meedogenloze herrie uit de hel. Nu merkte ik hoe ik danste op het ritme van de Drie-eenheid.'

Het zal een levenslange dans worden, die doorgaat over de grenzen van dood en tijd heen! Er is nog veel te leren. Het lukt me nog niet goed om precies heel duidelijk en praktisch te vertellen wat het nou inhoudt, het zit meer in m'n hart... Kunnen jullie een poging wagen? Waar denk je aan als je deze woorden leest? En... dans je mee?

Een laatste krabbel

Dit is de laatste blog van 2014. Ik wil iedereen heel hartelijke bedanken voor alle reakties op welke manier dan ook. Dat is heel waardevol! Ik zie uit naar het nieuwe jaar. En wens jullie allemaal een jaar toe waarin je je meer en meer bewust zal worden van de aanwezigheid van God en Hem beter zult leren kennen, dat Zijn vreugde je kracht zal zijn en je voorzichtig stapje voor stapje ook mee gaat dansen in Zijn ritme! Dat zijn liefde je zal vullen en zijn vrede over je mag heersen!

Vandaag ga ik geen oliebollen bakken. Maar wel kaneelbroodjes en caramelkoek, te lekker gewoon!