Zomer 2015 (13)

Zonder te willen overdrijven, ligt een depressie op de loer wanneer ik in ons moestuintje ben. Als ik om me heen kijk, zijn er tuintjes die al volop kunnen eten van hun mooie oogst. Het enige wat ik oogst is een kruiwagen vol onkruid! Ja, de sugarsnaps hebben we wel gegeten, maar na een eerste ´dracht´ zijn de plantjes zo goed als verschroeit door de hittegolf. Toch zie ik sommige groene uitschieters het opnieuw proberen en komen er weer bloemetjes aan. Zo moet ik ook maar eens met andere ogen naar de tuin kijken. Van de stuk of 20 pompoenzaadjes die ik in de grond heb gestopt, zijn maar 3 planten gekomen. Van de lente-uitjes komt helemaal niets boven de grond. De wortels doen het matig. En de Chinese kool zit onder de gaatjes van beestjes die het wel lekker vinden.

Het lijkt of de krieltjes al flinke plantjes worden, maar daar ben ik onzeker over, ben bang dat het uiteindelijk onkruid blijkt te zijn. Maar kom, het is pas juli en er is vast nog wel iets aan te doen.

Eerst maar eens elke dag een uurtje onkruid wieden, zodat het wat overzichtelijker word. Tijdens dat wieden kom ik veel lieveheersbeestjes tegen. Ze proberen dapper overeind te blijven, terwijl de grond rondom hen flink bewogen word. Als dat allemaal klaar is, en dat is nog niet het geval, ga ik eens uitzoeken of er nog iets is, wat ik in deze tijd van het jaar nog kan zaaien. En dat dan ook echt gaan doen. Als ik later door de paadjes loop, zie ik dat er ook veel tuintjes zijn waar helemaal niets aan gedaan is. Het onkruid viert er hoogtij. Maar ik ontdek ook dat er eigenlijk wel hele mooie bloemen groeien en bekijk ze eens goed, neem er foto's van en laat jullie ervan mee genieten! Ik weet van de meeste niet hoe ze heten, maar van de zonnebloem weet ik het!

Ragfijne steeltjes met prachtige, kleine bloempjes.

Deze vind ik van alle bloemen die ik zie het mooist!

Nog zo'n beauty!

Al die pracht vrolijkt me weer op en ik vind het niet zo heel erg meer dat ons moestuintje er niet zo perfect uitziet als ik graag had gewild. De tuin zelf blijft een prachtige plek om te genieten van de buitenlucht. En picknicken blijft ook zo leuk. Gisteren had ik de hele pan nasi meegenomen en hebben we daar gegeten.

Vandaag was een bijzondere dag. Na de was gedaan te hebben en andere nodige dingen, nam ik afscheid van onze lieve oudste dochter M! Ze werd vorige week gevraagd of ze mee ging naar een Bijbelweek. Ik hoop dat ze er met volle teugen van geniet!

En ook R vertrok voor een week naar hetzelfde kamp als de twee voorgaande jaren. K bracht hem weg en nam alle overige meiden mee, waardoor ik vanaf 1 uur alleen thuis was.

Ik verwacht ze over een kwartiertje thuis. Dan heb ik alles gedaan wat ik wilde doen, maar niet wat ik misschien had moeten doen...

Hoewel, hoog op m'n lijstje stond het inkorten van de gordijnen. Ik ben helemaal geen held met de naaimachine, maar deze keer viel niet tegen. Gewoon doen alsof je weet waar je mee bezig bent en er verstand van hebt is het beste. Eigenlijk was het zo gepiept.

Daarna ging ik bij een vriendin koffie drinken en ben ik naar de winkels gegaan om nieuwe slippers te kopen, maar ze hadden de kleur niet die ik wilde, dus heb ik dat maar laten gaan. Heb toen wel een lekker broodje voor het avondeten gekocht en een leuk tijdschrift. Ben naar het tuintje gegaan en heb eerst dat broodje opgepeuzeld en nog twee hoofdstukken van m'n boek gelezen, liggend in het gras.

Toen nog een kruiwagen vol gegooid met onkruid en naar huis gegaan. Afwasje weggewerkt, was opgeruimd, stof gezogen en op de bank gaan zitten.

Kom nu maar weer thuis!:)