20 dagen EGO, dag 19

Eigenlijk is het domste wat ik nu kan doen, achter de computer gaan zitten om een blog te schrijven!

Pinterest

Aan de andere kant is dit gelijk wel een handig middel om alles even op een rijtje te zetten voor vandaag.

10 jaar geleden kwam ons vijfde kindje met 5185 gram in de wereld. Gewoon lekker thuis bevallen, alles ging gelukkig goed. Ik zeg altijd dat ik maar blij was dat ik niet wist dat ze zo zwaar was, anders had ik er vast nog meer tegenop gezien. Wat een hectische tijd was dat. We hadden ruim 2 jaar in een gemeenschapshuis gewoond, waar we mensen die nog maar pas tot geloof waren gekomen in huis hadden en waar ook plaats was voor noodopvang. Een ontzettend mooie, intensieve tijd waar ik met dankbaarheid aan terug denk. Het was ook een zware tijd en toen ik zwanger werd, was ik helemaal op! Ik wilde weg, liefst voor de bevalling! En dat lukte, 2 weken voordat ik uitgerekend was, verhuisden we, dit meisje kwam een weekje over de datum.
En dat is nu allemaal al weer 10 jaar geleden!

Natuurlijk gaan we dat vieren. Door haar daadkrachtig optreden heb ik deze keer niet de kans gekregen achter te lopen. Dat betekent dat er tijd genomen is om traktaties te maken en ze heeft zelf gisteravond helemaal alleen een worteltaart gemaakt. Het betekent ook dat ik niet vanochtend vroeg nog naar de winkel moest om ook nog een traktaties voor de juffen meesters te kopen, omdat dat ook gisteren al binnen werd gehaald.
Toch rest er nog genoeg werk. Er komt veel visite uit school en vanavond nog. Ik wil het lekker opgeruimd en schoon hebben. Nog een 'pink pavlova' maken (aanrader!!).

Verder wordt er nogal wat af'genomineerd' op facebook door mensen die in de sloot springen. Zo sprong H.(17) even de Maas in gisteren met kleren en al. Vandaag mag M (14) in de tuin natgespoten worden met de tuinslang, ook met kleren aan. Zij is twee keer genomineerd, dus daarna nog een keer met een emmer water over haar heen. Genoeg was dus! Het is weer eens wat anders en ze hebben veel lol!
En natuurlijk wil ik tussen de bedrijven door nog even hardlopen. Gelukkig is M vroeg uit en heb ik dus een oppasje:)

Vanochtend schoot me iets te binnen onder het bidden en dat wil ik graag vasthouden.
Je kunt leven vanuit de rust en de vrede die in je hart is, van daaruit reageren. Niet constant reageren vanuit de omstandigheden of de dingen die zich om je heen afspelen, maar gewoon van binnenuit!
Ik ga er op letten. En ik weet dat het een groot verschil is. En ik weet ook dat het belangrijk is, omdat het niet zo heel erg mijn gave is om koffie te schenken en iedereen van alles te voorzien. Ik ben blij met zoveel mensen in huis, die mee kunnen helpen!