20 dagen EGO, dag 20

De laatste dag van deze serie. Er is één ding dat ik echt van plan was te gaan doen wat op dat lijstje stond van dingen die mensen doorgaans 'gezellig' vinden. Dat is op een terrasje zitten en wat drinken. Vandaag schijnt de zon volop. Er is genoeg te doen in huis, met weer een jarige. Boodschappen moeten gehaald, taart bakken en er staat een mand vol strijkgoed. Maar ik wil niet zo gehaast deze dag door racen, dus als de ergste rommeltjes opgeruimd en de keuken weer netjes is, stap ik met S. op de fiets. Ik wil eigenlijk even kijken voor een nieuwe hardlooproute. En dat lukt, want ik ontdek een stuk park waar ik nog nooit geweest ben. Heel mooi, ik waan me in een bos en dat nog geen 5 km. van ons huis!

Uiteindelijk komen we bij een zorgboerderij, waar ook een theeschenkerij is. Ik neem een bakje koffie (had eigenlijk cappucino moeten nemen) en voor S. bestel ik een troebel appelsapje. Tussen de slokjes door speelt ze heerlijk in de zandbak. We genieten allebei, het is echt waar: dit is gezellig!

Deze plekjes zijn echt heel waardevol, je bent even uit de stad.
Gisteren was het ook zo'n prachtige dag. Ik wilde eten klaarmaken voor de avond dat ik makkelijk mee kon nemen, misschien zouden we het bij het meertje op kunnen eten. Maar tegen de avond daalde de stemming en was ik moe en had niet zoveel zin meer in al dat gedoe. Toen stond m'n vriendin ineens voor de deur en vroeg of we ook in ons moestuintje gingen eten. Dat was een stuk dichterbij, een heerlijke plek waar ik al eens over schreef. Thuis waren de kinderen niet echt heel aardig voor elkaar, maar je komt daar aan en alles valt van iedereen af. Lekker buiten, prachtige bloemen, bomen, groeiende groenten om je heen. Een plek om tot rust te komen. S. is gelukkig ook al weer wat groter en weet de weg daar wel zo'n beetje, het hele stuk is omheind met een hek, dus echt weglopen kan ze niet.

Van de week las ik een zinnetje uit een tekst die me raakte: '...to continued in the grace of God.' Soms als ik kijk naar de tijd die voor me ligt en plannen maak, dan lijk ik van alles tekort te komen; tekort aan tijd, geld, energie... maar als ik bedenk dat er elke nieuwe dag genoeg genade is en dat dat er voor elke dag die komen gaat is. Overvloeiende genade, dan word ik blij, kan ik alles naast me neer leggen en leven bij de dag.

Hiermee sluit ik deze 20 dagen af en geef ik jullie de beste raad die er is om het leven te kunnen vieren en het gezellig te maken:

Continue in the grace of God!