Een diepe zucht

Deze ochtend is speciaal voor mij. In die zin dat het 'speciaal' is. Maar ook in de zin dat het 'voor mij' is! 

Bijna iedereen is weer naar school. Alleen de oudste ligt nog in bed, die begint morgen weer. En de jongste mocht ik even bij m'n vriendin brengen. Nu heb ik dus alle tijd voor mezelf. En dat is speciaal na een 8 weken durende zomervakantie. 

Het is altijd even lastig om een keuze te maken over wat ik dan ga doen met die paar uurtjes. Ga ik hardlopen of huishouden of lezen. Gisteren had ik al genoeg van die eerste twee gedaan, dus koos ik voor het laatste. Eerst m'n Bijbel en toen nog een studie van Beth Moore en daarna nog wat blogjes gelezen. 

Nu heb ik nog een klein kwartiertje over om zelf een blogje te schrijven.

Als je nu bij me in de kamer was, dan zou je me diep horen zuchten. Een tevreden zucht, gewoon omdat het leven goed kan zijn. Vanochtend las ik 1 Koningen, het ging over David die, oud geworden, in zijn bed ligt. En na een heel leven vol strijd in zijn eigen gezin, dreigt het ook nu nog weer fout te gaan. Een andere zoon dan Salomo besluit koning te worden, maar dat wordt uiteindelijk verhindert door een krachtig optreden van de oude David. En zo wordt, zoals God beloofd had, Salomo koning. 

En dan probeer ik het voor me te zien. Een oude man, liggend in bed...

Van de week had ik het er nog met iemand over. Zoveel oude mensen die verbitterd zijn en veel zeuren en mopperen. Zo vaak begrijpelijk gezien wat ze allemaal meegemaakt en gezien hebben. En toch... nu zie ik David, door schade en schande wijs geworden:

'Hierop boog de koning diep voorover op zijn bed. Ook zei hij: Geprezen zij de HEER, de God van Israël, dat ik zelf nog heb mogen meemaken dat hij mij een troonopvolger geeft.'

Zo wil ik ook oud worden. Oog hebbend voor de genade, de barmhartigheid en de vrede van God, de Vader van onze Redder Jezus Christus. Hem prijzend voor Wie Hij altijd is geweest en zal zijn, voor wat Hij voor mij gedaan heeft en doet. Voor Zijn onwrikbare (wat een mooi oud woord!) trouw en liefde.

Dat is soms niet eenvoudig. Niet in het leven en in de wereld waarin David leefde. Ook niet in het leven en in de wereld waar wij nu leven. Maar God blijft Dezelfde!

Een lied dat steeds maar in mijn hoofd zit: