'Verblijven in God' van Jean Lafrance

Het is weer tijd om iets over een boek te schrijven dat ik gelezen heb. Er zijn er inmiddels al wel wat bijgekomen in de lijst hier links, maar heb niet over elk boek iets te schrijven.

Op dit moment lees ik de laatste bladzijden van 'Verblijven in God' van Jean Lafrance. 

Het gaat met name over gebed en overgave aan God. 

Een paar citaten:

'De volharding bestaat niet uit net doen alsof er geen gebreken of perioden van ontrouw zijn, hoewel de volharding wel de neiging heeft om die te weerstaan. De volharding bestaat voornamelijk uit het onvermoeibaar volgen van de weg, wat er ook gebeurt, na ieder onweer of na elke periode van onverschilligheid. Het is het geduld van een spin die telkens opnieuw haar web weeft nadat het vernield is. Het is een verborgen vasthoudendheid, innig en soepel, het tegendeel van koppigheid, starheid of enthousiasme. Het is een diep nederige deugd, en de nederigheid is van haar kant diep volhardend, ze raakt nooit ontmoedigd. Het is altijd de hoogmoed die ontmoedigd raakt, alleen de hoogmoed.'

'Als ons leven ingewikkeld is - denken we - dan komt dat omdat de wereld waarin we leven ingewikkeld is door de media, het levenstempo en de snelle communicatiemiddelen. We verlangen naar een leven in stilte, op het platteland, zonder activiteiten. Maar we moeten toegeven dat we ook tijdens onze vakantie nog altijd niet meer eenheid aanbrengen in ons leven, want we nemen ons drukke en versnipperde leven gewoon met ons mee.'

Dat is wat ik in dit soort boeken mooi vind en aantrekkelijk. Het leven vanuit de vrede met God, vanuit de Rust. En dat zegt dan niets over wat we allemaal wel of niet te doen hebben, dat zegt vooral iets over de houding en de gerichtheid van ons hart. Dan is onze reaktie niet meer op wat er om ons heen gebeurt of op ons af komt, maar dan reageren we van binnenuit. Misschien klinkt het wat vaag, maar er zit een groot verschil tussen die twee.

Een ander citaat dat me ook erg aansprak:

'We moeten aanvaarden dat God ons veel meer liefheeft dan we denken. (...) Wanneer je begrepen hebt dat God je liefheeft, dan hoef je nog maar één ding te doen: je aan de Liefde aanbieden opdat zij met je kan doen wat ze wil.'

Zo vaak ben ik gericht op het liefhebben van God, dat ik er soms aan voorbij ga dat God mij toch echt eerst heeft lief gehad, en dat ik die liefde dagelijks mag ontvangen. Waaruit blijkt de liefde van God voor mij, hoe ontvang ik die liefde? Hoe laat ik, bij wijze van spreken, mijn voeten door Hem wassen? Dat zijn de vragen die me dan bezig houden... en die mijn liefde voor Hem doen groeien!