maken, maar dat is het beslist niet.
Wat me echt pijn deed, ook al weet ik dat al wel, was de schokkende ontdekking hoe ver we verwijderd zijn van de basisprincipes die God in Zijn Woord geeft. Gebroken gezinnen, samengestelde gezinnen, homohuwelijken, abortussen, bewust alleenstaande ouder... daar is de lijst nog niet mee afgerond.
De waarschuwingen in de Bijbel zijn ons uit liefde gegeven, omdat wij in de verste verte de gevolgen niet kunnen overzien. Voor onszelf niet en voor onze kinderen niet.
Daarna kwam de nadruk te liggen op het feit dat God herstel mogelijk maakt! Hij is een God die hersteld.
En wie heeft dit niet nodig? Laten we eerlijk zijn. Een 'gewoon' huwelijk en gezinsleven is al hard werken!
Heerlijk om aan het eind van de middag dan even naar buiten te gaan, een paar kids mee te nemen, een vriendin, en genieten van de prachtige blauwe lucht, de zon, de natuur en van elkaar. Het blijft ergens in mijn achterhoofd hangen: 'een geschenk! een geschenk!' En mijn dank is groot!
En als er dan weer een paar mooie dagen zijn, wen je daar weer aan en denk je dat het de volgende dag gewoon weer zo is. Dan hang je je was 's avonds voordat je naar bed gaat, nog even buiten. Om de volgende dag te constateren dat het regent!
Ze zeggen dat het vanmiddag weer droog en zonnig wordt, dus ik laat het lekker hangen!
Klinkt heel goed! Een geschenk ja.
BeantwoordenVerwijderen