Lijden is niet voor niets

Ga er, misschien dit weekend, eens goed voor zitten, met een bakje koffie of thee op de bank.
Lees de citaten uit het boek 'Lijden is niet voor niets' van Elisabeth Elliot rustig door en sta (zit) er even bij stil. Leg de teksten eens naast het leven van Elisabeth Elliot als je haar levensverhaal kent. En/of naast die van je eigen leven. 
In Openbaring 12 staat: 

" Zij hebben hem overwonnen door het bloed van het Lam en door het woord van hun getuigenis, want zij waren niet gehecht aan het leven, zelfs niet met de dood voor ogen." 

Het gaat hier om de overwinning op de aanklager! Wat een leed heeft hij veroorzaakt en wat zou ik graag doof zijn voor al zijn op- en aanmerkingen! Mijn gebed is dat God het getuigenis van vele broers en zussen zal gebruiken om ons sterker en weerbaarder te maken. Door Hem, Die ons heeft liefgehad, zijn wij méér dan overwinnaars! Eer en glorie aan het Lam! 

Door genade worden we in staat gesteld te doen wat we niet kunnen.

In het leven van een christen moet het ik-leven voortdurend voor dood gehouden worden, opdat het leven van Christus in ons gestalte zal krijgen. 'Hij moet wassen, ik moet minder worden' (Joh. 3: 30)

Leer mij alles wat op mijn weg komt, tegemoet te treden met rust in mijn ziel, en met de vaste overtuiging dat Uw wil over alles heerst.

We kunnen nooit kwijtraken wat we aan Christus hebben gegeven. We leven en sterven in Hem, en altijd is er de opstanding.

Als onze ziel dor is, in een schijnbaar hopeloze en eindeloze winter, heeft God ons niet in de steek gelaten. Zijn werk gaat door. Hij vraagt van ons dat wij het pijnlijke proces aanvaarden en erop vertrouwen dat Hij werkelijk het overwinningsleven geven zal. Hoe vaak maak ik me geen zorgen over iets wat dreigend op me af komt, en vraag me daarbij af hoe ik het zal aankunnen als het zover is. Waarom breng ik het niet onmiddelijk bij de Heer, die klaar staat met de volgende genade voor de volgende gebeurtenis. Waarom vergeten we zo makkelijk zijn eenvoudige woorden: 'Indien gij in wijsheid te kort schiet, Ik zal het u geven. Indien gij in kracht tekort schiet, het zal u geworden, naar gelang de moeilijkheden van het moment. Indien gij leiding behoeft, Ik ben uw Herder. Indien gij behoefte hebt aan troost, mijn naam is Trooster.'

Wij hebben de belofte van onze Vader, waarin de pijn wordt gekoppeld aan een onvoorstelbare heerlijkheid: 'Indien wij volharden, zullen wij ook met Hem als koningen heersen.'

Een defenitie die alle soorten moeilijkheden dekt van groot tot klein, is deze: 'Hebben wat je niet wilt of willen wat je niet hebt.'

Alles wat gegeven is, is bedoeld om te worden uitgestort. De bloem stort haar zoetheid uit, de boom zijn bloesem en vruchten, zijn zuiverende krachten, zijn schaduw, zijn hout.
Om het met de woorden van Ugo Bassi te zeggen:
'Beoordeel uw leven niet naar het verlies en niet naar de winst; niet naar de gedronken wijn, maar naar de uitgestorte wijn, want de kracht van de liefde bevindt zich in het offer der liefde. Hij die het meest lijdt, heeft het meest te geven.'

De volgroeide paardenbloem heeft lang geleden afstand gedaan van haar gouden blaadjes. Ze heeft haar hoogtepunt bereikt. Ze gaat sterven. Ze staat gereed en houdt haar kleine leven omhoog. Ze weet niet waar de wind, die blaast waarheen hij wil, het naar toe zal voeren, en wanneer. Ze houdt zich niet overeind in haar eigen belang, maar slechts om uitgedeeld te worden. De tere zaadbol moet nu uiteenvallen. Ze geeft, en geeft, totdat ze niets meer over heeft.

Na de dood van mijn echtgenoot Jim keerde ik terug naar mijn zendingspost in de jungle. Mijn vrienden van de Quichua-stam leefden met me mee, want zij hadden ook van Jim gehouden. Er was genoeg werk te doen. Ik had al gauw een nieuw ritme gevonden. Ik was dankbaar voor al die dringende taken waarmee mijn dagen gevuld waren... Maar mijn schoonmoeder schreef dat ze bang was, dat ik misschien mijn verdriet verdrong en uiteindelijk zou instorten. Hierdoor raakte ik, uiteraard, van mijn stuk. Ik vroeg me af of ze gelijk had. Zij was van beroep chiropractor, en een uitstekend waarnemer van de menselijke natuur, een wijze vrouw van wie ik wilde leren. Maar bestond er niet echt zoiets als de vrede die alle verstand te boven gaat? Verbeeldde ik me alleen maar dat die vrede mij was gegeven? Kon God zijn Woord waarmaken of niet? De vijand overspoelde mij en ik had een hele reeks nieuwe problemen. Er kwam 'toevallig' ook een andere brief met dezelfde post. En ik heb nog vaak terug gegrepen naar die lange brief, want die bevatte sterk tegengif, een gedicht van Amy Carmichael:

Als rukwinden tegen ons losbarsten,
verstevig en versterk onze wil
O hoor ons om Uws Naams wil
Houd ons vast, en houd ons stil.
Zo stil als daar de trouwe bergen staan
lange, stille jaren onder druk
zo willen wij wachten aan uw rechterhand
in stilte en standvastigheid.

Tot zover klonken de woorden mij te mooi en te overdreven, maar het laatste couplet plaatste mijn voeten op de Rots:

Maar niet van ons is deze sterkte, o Heer
en niet van ons, deze standvastigheid
Onze hoop is op Uw eeuwig Woord
Uw nabijheid onze geborgenheid

Ik was niet sterk. Ik was niet standvastig en vol vertrouwen. Maar ik had een andere, veel betrouwbaarder bron van geborgenheid, een bron die gewaarborgd is voor eeuwig.

De wind Gods treft ons allen. Wanneer het de hete Sirocco is, verandert alles in ons leven in een bruine wildernis, één grote ravage. Maar dat is slechts het zichtbare.

Als de Sirocco in mei 1 dag waait, zal een veld dat schittert door zijn laatste bloemen, veranderd worden in bruine wildernis. Waar de voorbijganger ook kijkt, hij zal niets anders zien dan verwoesting. Toch zal het waardevolle zaad in die ene dag een vooruitgang hebben geboekt in het rijpingsproces, waarvoor bij gewoon weer 1 maand nodig geweest zou zijn. Het zal oneindig leven hebben onttrokken aan de hete wind, die verwoesting heeft veroorzaakt in het zichtbare.

Herinnert u zich die tekst over de uiterlijke mens, die aan aftakeling onderhevig is, terwijl de innerlijke mens nieuwe kracht ontvangt? (2 Cor. 4: 6)
Herinnert u zich de kleine problemen van voorbijgaande aard (de duizend doden), de louter zichtbare dingen en wat zij in ons kunnen bewerken?
Herinnert u zich de Psalm waarin geschreven staat: 'Om Uwentwil worden wij de ganse dag gedood... Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en vergeet Gij onze ellende en verdrukking? Want onze ziel is in het stof gebogen" (Psalm 44: 23, 25-26)
Zoek een rustig plekje. Wees stil. Vraag God u te helpen u volkomen af te wenden van het zichtbare en u te richten naar het onzichtbare. Wendt u af van het tijdelijke en richt u naar het eeuwige. Alle invloeden, gebeurtenissen en omstandigheden (ja, zij alle), zijn tot stand gebracht met de heerlijkheid van het eeuwige leven in gedachten. In de gedachten van God, die alles weet van het begin tot het eind.

Het is niet nodig bang te zijn voor de toekomst. God is er al. En Zijn belofte aan ons is dat wij 'in de ouderdom nog vrucht zullen dragen" (Psalm 92: 14)

We denken zelden na over een eenvoudig vogeltje. Zo'n meesje met zijn kleine, zwarte muts en onopvallende pak, doet, zacht fluitend, niets anders dan waarvoor hij geschapen werd. Ik zou graag niets anders willen doen dan waarvoor ik geschapen werd.

Corrie ten Boom zei altijd: 'God heeft geen problemen, alleen plannen.'

Terwijl de engelen wachten en toekijken, is onze taak eenvoudig - eenvoudigweg vertrouwen, eenvoudigweg gehoorzamen en de moeilijkheden overlaten aan de Schepper van het heelal.

Bestaat het leven van een christen alleen uit opoffering en pijn en smart? Nee, een duizendvoudig nee! Juist mensen die zeer veel opoffering, pijn en smart gekend hebben, getuigen op onmiskenbare wijze van de vreugde en vrede en de zegeningen.

Als wij het leven van Jozef in ogenschouw nemen blijkt dat wij onmogelijk kunnen klagen over het 'onrecht' in ons leven. Het menselijk 'onrecht' is louter een beitel in de hand van God. Het werktuig mag er dan scherp en wreed uitzien, de Beeldhouwer is het summum van vriendelijkheid en liefde.

"Het Lam dat geslacht is, is waardig te ontvangen de macht en de rijkdom, en de wijsheid en de sterkte en de eer en de heerlijkheid en de lof!" (Openb. 5: 12)
Alles wat de wereld zo wanhopig nastreeft, heeft het Lam verworven, niet door agressie, maar door overgave.