Ik schrijf dit in april 2007 en het nieuws over de drie gelovige martelaren in Turkije - Tilman, Necati en Ugur - is vers van de pers. Ze blijven maar in mijn gedachten rondtollen.
Ze werden drie uur lang gefolterd op manieren waarvan ik niet wist dat dit menselijk gesproken mogelijk was. Ik zal je de details besparen, maar het was weerzinwekkend en afschuwelijk. Ik denk eraan hoe ze tijdens die martelingen naar elkaar gekeken moeten hebben met blikken die zeiden: 'Nog even volhouden. Verloochen Hem niet! Het is het allemaal waard!'
Ze stierven nu ongeveer anderhalve week geleden. Wat zullen ze nu opgetogen zijn: ik kan me geen voorstelling maken van de vreugde die ze maar vijf seconden na hun dood gevoeld hebben. Wanneer ik hen ontmoet zullen ze - dat weet ik - zeggen dat het de moeite waard was. Over honderd of duizend of een miljoen jaar zullen ze nog steeds zeggen dat het ongelooflijk de moeite waard was. Het zijn verhalen over trouwe heiligen zoals dit verhaal over onze broeders die in Turkije werden gedood, waarover we in de hemel zullen praten.
De Bijbel is duidelijk dat elk van ons voor God zal staan en rekenschap moet afleggen van ons leven.
Wat zullen de mensen in de hemel zeggen over jouw leven? Zullen ze spreken van Gods werk en heerlijkheid door jou heen? En nog belangrijker, wat zul jij de Koning antwoorden wanneer Hij je zegt: 'Wat heb je gedaan met wat Ik je heb gegeven?'
Ga op je knieën voor onze heilige, liefhebbende God. En leid dan het leven met je vrienden, je gezin, ouders, echtgenoot, kinderen, buren, vijanden en vreemdelingen die God geschapen heeft. Het leven waarmee Hij jou door de Heilige Geest bekrachtigd heeft om te leven.
Ik hoop dat je tegen het eind van je leven met de apostel Paulus kunt zeggen:
'Maar ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof behouden. Nu wacht mij de kroon van de gerechtigheid die de Heer, de rechtvaardige Rechter, aan mij zal geven op de grote dag; en niet alleen aan mij, maar aan allen die naar Zijn komst hebben uitgezien.'
2 Tim. 4: 7, 8
Mijn voorstel is dat je bij het nadenken, het nemen van besluiten en het onderkennen van hoe God zou willen dat je leeft, jezelf afvraagt: 'Is dit de meest liefdevolle manier om te leven? Heb ik mijn naaste en mijn God lief door te wonen waar ik woon, door te rijden wat ik rijd, door te praten zoals ik praat?'
Ik wil je dringend vragen je bij iedereen die je ontmoet, doet alsof die persoon Christus is.
Uit: 'Te gekke liefde' van Francis Chan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.