Want ofschoon de HEER bij u is,
hebt u Hem geminacht
door tegen Hem te jammeren.
Misschien niet een heel bekende tekst, maar er zit iets moois in, dat, wanneer we dat ter harte nemen, ons leven beslist eenvoudiger zal maken. Deze tekst is gericht tot het volk Israël, die het zat is om elke dag maar manna te eten. Ze verlangen naar vis, komkommers, prei, knoflook, uien en watermeloenen.
Wat deze tekst eigenlijk zegt is, als God, de HEER bij en met mij is, dan heb ik genoeg.
Ik las eens het verhaal van mensen die naar een zendingsgebied gingen en van te voren niet wisten wat voor behuizing ze daar kregen. Maar de tekst 'De Heer is mijn Herder, mij zal niets ontbreken' sprak hen aan en in dat vertrouwen konden ze dit in Zijn handen leggen. Daar gekomen kregen ze een voorlopig huis toegewezen, waarin ze het idee kregen te moeten óverleven ipv te leven. Toen dit huis hen uiteindelijk als 'voorgoed' werd toegewezen, kwamen ze in eerste instantie in opstand, zo kon het niet, dit was geen huis, vanwaar ze fatsoenlijk hun werk konden doen en ze riepen tot God en vertelden Hem wat er allemaal mis aan dat huis was. Toen kwam die bekende tekst in gedachten en beseften ze... als dit het huis is dat God ons geeft, dan zal het alles zijn wat we nodig hebben. De Heer is onze Herder, ons ontbreekt niets! Er kwam een diepe vrede in hun hart.
Is het voor mij een vraag of God bij mij is, of Hij met mij is? In welke situatie ook, ook als in mijn beleving me iets onthouden wordt waar ik denk recht op te hebben? Ook als er dingen fout lijken te gaan of als ik zelf fouten heb gemaakt, ga ik dan twijfelen of Hij nog met en bij mij is?
Dat is niet de bedoeling. Als kinderen van God mogen we er zeker van zijn dat God met ons en bij ons is. Niemand en niets zou ons daaraan moeten laten twijfelen en het zou genoeg mogen zijn.
In plaats van te kijken naar de dingen die we niet hebben, daar tegen in opstand te komen en tegen elkaar en God te gaan jammeren, zouden we ook met een rustig hart al onze noden en wensen en verlangens bij God kunnen brengen, om dan verwachtingsvol uit te zien hoe God Zijn naam eer aan zal doen. Hoe zou het zijn als al Gods kinderen zouden leven met de volle overtuiging dat God met hen is, als zij daadwerkelijk zouden stoppen God te minachten door waar ook maar over te jammeren?
Zie je hier een uitdaging in voor jezelf?
Natuurlijk doet het me ook denken aan de bergrede, daar zegt Jezus ons dat we ons geen zorgen hoeven te maken, zoals ook de vogels en de bloemen dat niet doen.
Ik vond een prachtige foto op deze site. Natuurlijk is het mooier om in het echt te zien, maar nu hier in het donker van de avond achter mijn computer, met het stukje wat ik net geschreven heb in mijn achterhoofd... dan ben ik opnieuw onder de indruk van Gods zorg, liefde en aandacht voor het leven tot in de kleinste details!
Wat een geestelijke les hè?
BeantwoordenVerwijderen