dinsdag 19 maart 2013

'Van vrouw tot vrouw' van Joy Loewen


Naar aanleiding deze blog kreeg ik bovenstaand boek als leestip. Zoiets hoef je in de meeste gevallen maar één keer tegen mij te zeggen en ik probeer het boek te bemachtigen en het te lezen.
Deze keer lukte dat erg eenvoudig door het bij de bibliotheek aan te vragen. Wat geweldig trouwens dat ze daar zo'n grote diversiteit aan goede boeken hebben!
Ik heb het nog niet eens uit, ben pas bij hoofdstuk 6, maar kan het wel blijven zeggen: 'wát een goed boek is dit!' En wat kan ik hier veel van leren. Ze schrijft alles uit eigen levenservaring en die is groot, maar zo dat ik op de een of andere manier mezelf erin herken. Hoofdstuk 1 begint bijv. alsvolgt:

Ik deed de kastdeur open en keek naar mijn gemakkelijke kleren. 'Wat moet ik aantrekken voor dit feest?' zuchtte ik besluiteloos. Binnen een uur zou ik een bijeenkomst van voornamelijk moslimvrouwen binnenstappen.
en even verderop:
Ik dacht aan mijn Iraanse vriendin, die tegen me lachte toen ik haar vertelde dat ik mijn haar niet verf maar het 'au naturel' draag. 'Jij bent vrij, Joy', zei ze jaloers, 'Zover ben ik nog niet.'
Maar toen ik op dat moment mijn kledingkast inspecteerde, voelde ik me niet vrij.
Het lijkt wel of ik zelf voor mijn kledingkast zie staan! Ze spreekt zichzelf daarna streng toe met een 'je hoeft niets te bewijzen!' 

Iets wat ik met betrekking op de aanslag op 9/11 nog nooit eerder bedacht had, was dit:
Ik zag hoe mijn moslimvriendinnen, die opmerkten dat ze individueel en collectief verfoeilijk waren geworden in de ogen van niet-moslims, zich de een na de ander terugtrokken in angst en schaamte. Sommigen van hen bleven een paar weken binnen, niet dapper genoeg om de buitenwereld met haar veroordeling onder ogen te komen. Ik kende zelfs enkelen die de namen van hun kinderen wilden veranderen... Het doet me pijn om te zien hoe ze beschouwd worden als gevaarlijke en verachtelijke mensen.
Hoe je je angst kunt overwinnen is een belangrijk thema in dit boek:
Mijn verhaal gaat voornamelijk over mijn vriendschappen met moslimvrouwen. Dit boek is geschreven voor de christen-vrouw die bang is voor moslimvrouwen, maar er oprecht naar verlangt om boven haar angst uit te stijgen en zich meer op haar gemak te voelen bij hen.
Terwijl ik lees denk ik terug aan de eerder genoemde blog, waarin ik geschreven had, weer eens gauw langs mijn (moslim)buurvrouw te gaan. Het was er nog steeds niet van gekomen. Maar gisteren had ik nog een uurtje voordat de kinderen uit school zouden komen en dacht ik er weer aan, dus deed ik mijn schoenen aan, pakte m'n 1-jarige dochter in m'n armen en stonden we voor de stoep. Ja, ze was thuis, ja, ze had wel even tijd. Ik deed mijn schoenen uit en kreeg een paar kleurrijke pantoffels aangeboden. Ik verbaasde me over m'n meisje, die deed alsof ze er elke dag over de vloer kwam, ze had het helemaal naar haar zin! M'n buurvrouw is natuurlijk geen vreemde, we zijn al vaker bij elkaar op de koffie geweest, maar het was lang geleden. Ze riep me in de keuken en wilde laten zien hoe ze 'dolma' maakt, een heerlijk gerecht wat wel vaker door de koerden in onze gemeente klaargemaakt wordt voor een picknick. Ik was dus één en al oor! Stel je nou toch voor dat ik deze kostelijke maaltijd met mijn Nederlandse handen zelf zou kunnen bereiden!! Zowel zijzelf als haar man, die zich er later bijvoegde waren ervan overtuigd, dat zij volgende week beter bij mij kon komen, zodat zij kon zeggen wat ik moest doen en ik het zélf klaar kon maken, dan zou ik het pas écht leren! Een tweede afspraak werd gemaakt. Ik dronk nog koffie uit het land van herkomst en genoot van dit contact. Waarom doe ik dit niet vaker?!

Tot zover deze blog. Misschien ben je wat teleurgesteld omdat het weinig met vervolgde christenen te maken heeft. Maar zoals al uit deze link 'lessen uit de vervolgde kerk' blijkt, gaat het ook voornamelijk om de lessen die we mogen leren. Ook de uitdagingen in mijn gewone, alledaagse, Hollandse leventje wil ik beschrijven. Er zijn zoveel lessen die we kunnen leren, maar als we ze niet op de een of andere manier in praktijk brengen dan heb je daar niet zoveel aan. En iedereen zal samen met God uit moeten maken of je er iets mee kunt en mag doen of al hebt gedaan en het wilt delen. Daarom ben ik ook benieuwd naar jullie verhalen, ervaringen en lessen! Als je die wilt delen, lees dan hier hoe je dit kunt doen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.