Social Media

O jongens, wat een gedoe hier met die sociale media. Angstig-aangelegd als ik ben heb ik onze kinderen zo'n beetje alles verboden wat ruikt naar 'werelds gevaar'. Zo ook facebook, wat was dat voor nieuwe onzin? Bah, ga toch lekker buiten voetballen!

Maar nu heb ik mezelf een beetje beter leren kennen en blijkt dat ik niet alleen angstig, maar ook nieuwsgierig ben. Dus nam ik de proef op de som. Nadat beide lieve zoontjes stiekem een facebookpagina hadden aangemaakt, kwam mamalief daar stiekem achter en werd alles binnen no-time weer verwijderd.
Toen drong mijn nieuwsgierigheid zich op en vond ik dat ik zelf eerst maar eens moest kijken wat het allemaal is. Ik plakte een profielfoto'tje, ik zocht een leuk achtergrondje, ik nam 'vrienden' aan en nodigde ze uit, ik brabbelde wat. Ik vond een goed doel om fb verantwoord te gebruiken, namelijk om al die boeken die ik zo graag lees en waarvan ik zo graag altijd iets wil delen, om al die boeken te beschrijven, aan te bevelen of te benoemen. En zo deed ik dat, hier en daar een beschrijving, af en toe een citaat. Maar ook benutte ik mijn kans om gebeurtenissen een beetje leuk te beschrijven. Eerder was ik al begonnen met het schrijven van columns, zoals ik dat toen nog noemde, nu weet ik dat het 'bloggen' heet! Mijn streven was toen om elke maandag iets dergelijks te schrijven en op te sturen naar een stuk of wat familieleden en vriendinnen. Dat hield ik nog best lang vol al zeg ik het zelf, tot op een gegeven moment ik er helemaal uit raakte. Al m'n inspiratie leek totaal van de aardbodem verdwenen te zijn. Jammer vond ik, want ik had er altijd wel plezier in.

Toen zag ik andere mensen een heuse 'weblog' bijhouden. In eerste instantie genoot ik er gewoon van om het te lezen en kwam het nog niet in me op om er zelf een te beginnen. Ik 'columnde' zelf niet eens meer, hoe moest ik dan weer meer enige regelmaat iets schrijven?
Bovendien heb ik ooit samen met mijn twee zusjes gepoogd een familiewebsite op te bouwen in één avond. We hebben enorme lol gehad en dat was het dan. Er moet nog wel ergens iets op het web staan, maar diezelfde avond waren we al drie keer het wachtwoord vergeten. Vroeger bij ons thuis noemde we de ander 'IWAB' als zijnde: 'Ik Weet Alles Beter' en die naam werd daarom ook verwerkt in de naam van de site. Mmm, misschien toch nog eens een avondje naar kijken, toch wel leuk...

Terug naar het bloggen. 
Het leek me uiteindelijk zo ontzettend leuk om ook zoiets te doen, dat ik wat adviezen van andere bloggers bij elkaar heb gesprokkeld en daar heb ik dan bij wijze van spreken een vuurtje bij gehouden. En zo kwam ik van Facebook op Blogger en breidde ik het, nog niet zo lang geleden uit naar 2 weblogs en maakte ik onlangs ook facebook met een speciale pagina over deze blogs rijker, het vuurtje brandt dus lekker! En ik geniet er van, vind het heerlijk om alles wat ik denk en denk en denk op deze manier een plekje te geven! Ik ben wat dat betreft niet zo'n prater, misschien komt dat ook nog hoor, ik sluit niets uit! 

Vanochtend las ik over de Israëlieten, die door de woestijn reisden en een bepaald volk vroegen of ze door hun plaats mochten reizen. Ze zouden niemand kwaad doen, alles met rust laten en vooral het doel voor ogen houden, recht zo die gaat!
En dat vind ik een mooie beschrijving. Ik zie facebook en blogger een beetje als een woestijn, velen zullen het met me eens zijn dat er veel rommel op is en dat het een boel narigheid kan veroorzaken. Maar ik ben blij dat ik er doorheen mag trekken, mijn ogen op het doel gericht! En ongetwijfeld lieten de Israëlieten een spoor achter, bleef het niet ongemerkt dat ze even door een dorp of stad liepen. Daar ga ik dan! En ik ben niet de enige, met z'n allen vormen we toch een aardig volkje denk ik.

Hoe is het jullie vergaan, die stap naar facebook of blogger of andere media? Moest je ook over een drempel heen of ben je er gelijk enthousiast ingesprongen? Laat het me weten, ik ben namelijk nog steeds nieuwsgierig!