maandag 14 januari 2013

Een Schuilplaats


Soms lijkt het wel of sommige gedachten of woorden je achtervolgen. Dat kan negatief zijn, maar het kan ook positief zijn.

Zo word ik de laatste weken steeds geconfronteerd met de gedachte dat God een Schuilplaats is. Door een boek, een artikel, een lied, de Bijbel… Nu wil ik daar even wat gedachten over kwijt.

De laatste jaren heb ik de gewoonte om, als iemand van ons jarig is, de psalm te lezen van de leeftijd die hij of zij bereikt heeft. Voor mezelf las ik dit jaar echter ook al vast de psalm van het zoveelste jaar dat ik inga, in dit geval dus psalm 36. Bij vers 8 bleef ik even hangen: ‘Hoe kostbaar God is Uw liefde: goden en mensen mogen schuilen onder de schaduw van Uw vleugels’ (willibrordvert.). Als je er over nadenkt kom je tot de conclusie dat élk mens, niemand uitgezonderd, jong, oud, geleerd, rijk, arm, ziek, gezond, ieder mens dus, de neiging heeft of op zoek is naar een schuilplaats zodra er gevaar of moeilijkheden dreigen of zelfs maar wanneer het regent! Die neiging om te schuilen kan zich op heel veel manieren uiten, je kunt vluchten voor moeilijkheden, dat kan letterlijk, maar ook door naar genotsmiddelen te grijpen. Je kunt moe worden van alle drukte en herrie om je heen, dan ‘schuil’ je op vakantie. Schuilen tegen kou, tegen hitte… Voor elke behoefte is er wel een soort van schuilplaats. Het moet verschrikkelijk zijn om, zoals dat gebeurt met rampen, die niemand aan heeft zien komen, te ontdekken dat je te laát bent, je kunt nergens meer heen om je te verschuilen.

Ik denk dat ‘het jezelf willen beschermen’ tegen wat dan ook, iets is wat God in ons gelegd heeft. En het allerergste is wel als je géén oog hebt voor een dreigend reëel gevaar, als je doet of er niets aan de hand is en je zoekt geen oplossingen of mogelijkheden om aan het gevaar te ontkomen. En zo begint psalm 36 eigenlijk met de in en intrieste staat van mensen in 'wiens hart de zonde orakelt’, het komt niet in hen op ontzag te hebben voor God, hij is vol van zichzelf, vol van onrecht en bedrog. Met andere woorden… Hij heeft geen oog voor het gevaar dat hem dreigt, hij denkt geen schuilplaats nodig te hebben!

En dan komt er een omkeer in de psalm en wordt Gods goedheid en trouw geprezen. En wordt er ook gezegd dat Zijn oordelen zijn als de grote watervloed. Mijn gedachten gaan terug naar de tijd van Noach… wat bizar dat de mensen niet ingingen op het aanbod van een schuilplaats tegen de grote watervloed die zou komen!
Hoe kostbaar God, is Uw liefde: goden en mensen mogen schuilen onder de schaduw van Uw vleugelen!
Wie er precies met ‘goden’ bedoeld worden, weet ik niet. Maar in ieder geval mógen mensen schuilen. Wij, kleine, eigenwijze, zondige, onvolmaakte, zwakke, hoogmoedige mensen, je zou zeggen dat daar geen plaats voor is bij zo’n heilige, grote God. Maar niets is minder waar: kom maar als je moe bent en belast, schuil maar bij Mij!
Als je ergens schuilt, zoals onder een paraplu voor de regen, zoals onder een boom voor de hitte, zoals in een schuilkelder voor bommen. Dan betekent het dat iets anders de klappen opvangt en dat dat andere je beschermd tegen wat dan ook. En die gedachte laat zien hóe kostbaar Gods liefde voor mij, voor ons is. Het kostte Hem Zijn zoon, Hij heeft het oordeel over zich heen gekregen. Daar hangt Hij met uitgespreidde armen, vleugels waaronder we mogen schuilen. Het is een beetje zoals in dat verhaal van die boer, die zijn verlies in ging schatten na een brand. Hij kwam bij het kippenhok en zag er een dode kip liggen, maar tot zijn verbazing kwamen er allemaal levende kuikens ondervandaan gekropen. Het is een beetje zoals in dit verhaal, maar nog zoveel grootser!

Nogmaals… het ergste is als mensen totaal geen besef hebben van wat het kwaad in hun leven uitwerkt en waar het naar toe gaat. Het is daarom dat Jezus, ik denk, ontzéttend moest huilen toen Hij over Jeruzalem heenkeek en zei: Hoe vaak heb ik je kinderen niet bijeen willen brengen zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels hoedt, maar jullie hebben het niet gewild. (Lukas 13: 34).

Voor een angstig mensenkind als ik is het idee van zo’n Schuilplaats een geweldige toevlucht. In de Bijbel zijn zoveel mensen die geschuild hebben bij de Eeuwige, bij de Almachtige, de Alwetende, de Alomtegenwoordige… en ze hebben het goed! Ze werden verzadigd met de overvloed van Zijn huis, Hij liet hun drinken uit Zijn beek vol verrukkelijke gaven, omdat Hij de bron was van al het Leven (vers 9, 10). En nóg!
Schuilen... en niet meer bang zijn, want het is niet zómaar een schuilplaats!
Ondervind het maar, Zijn liefde, Zijn vreugde, Zijn Leven, élke dag opnieuw!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.