dinsdag 8 januari 2013

'Gebed, een heilige opdracht' van Oswald Chambers

Gebed is voor de Zoon van God als mensenzoon van onvoorstelbare betekenis. Als gebed de hoogst mogelijke vorm is van gemeenschap tussen de Almachtige God en de Zoon des mensen, welke rol zou gebed dan niet in onze leven moeten vervullen?


Bevind ik mij dicht genoeg bij God om Zijn antwoorden op mijn gebed te herkennen?
Neem ik gebed net zo serieus als Jezus dat deed?
Hoe zou mijn gebed veranderen als Jezus naast mij zou neerknielen?


Een van de mooie dingen aan Gods zwijgen is dat de aanstekelijkheid van Zijn rust je te pakken krijgt en je volkomen vrijmoedig wordt: 'Ik weet dat God me gehoord heeft', zijn zwijgen is het bewijs dat Hij je gehoord heeft. Zolang je het idee hebt dat God je zal zegenen in antwoord op je gebed, zal Hij dit weliswaar doen, maar Hij zal je nooit de genade van het zwijgen geven. Als Jezus Christus je laat beseffen dat gebed er is voor de verheerlijking van Zijn Vader, zal Hij je het eerste teken van Zijn intimiteit geven - stilte -

Bevind ik mij dicht genoeg bij God om mij zeker te voelen, zelfs wanneer Hij stil is?


Wanneer wij ons zo in de praktijk van ons leven aan onze hemelse Vader overgeven, is het wonder dat God in ons bewerkt dat we enkel vragen wat precies in overeenstemming is met Gods aard. En de vervulling begint, de volheid en voldoening van het eeuwige 'ja' van ons leven. (En te dien dage zult gij Mij niets vragen (Joh. 16: 23)
Dat betekent niet dat God ons alles zal geven waar wij om vragen, maar dat God nu precies met ons kan doen wat Hij graag wil. Het is niet onze zaak om God te zeggen dat wij het niet aankunnen, God moet de vrijheid hebben met ons te doen wat Hij verkiest, net zoals Hij met Zijn eigen Zoon handelde.


Geef ik God dezelfde vrijheid om met mij te doen, als Hij mij geeft om met Hem te doen?

Als mijn leven het enige bewijs ervan was dat Christus leeft, zou er dan iemand overtuigd worden?

Vraag jezelf eens af hoeveel tijd je eraan besteed hebt God te vragen dat je de dingen niet zult doen die je doet. Hij zal je nooit antwoorden, je moet ze simpelweg niet doen. Iedere keer dat God spreekt, is er iets waaraan wij moeten gehoorzamen. We zouden er goed aan doen om te bezien waarvoor we bidden. Sommige dingen waarvoor we bidden zijn even absurd als wanneer wij zouden bidden: 'O Heere, haal me weg uit deze kamer', en vervolgens weigeren om weg te gaan.

Aan welke verleiding geef ik voortdurend toe?
Wat zou er gebeuren wanneer ik in plaats van het gebed 'Geef mij de kracht om het te weerstaan' (iets wat God allang gedaan heeft) zou bidden: 'Geef mij de wil om de kracht te gebruiken die U beschikbaar heeft gesteld?'.

Bid omdat je een hemelse Vader hebt, niet omdat het je rustig maakt, en geef Hem de tijd om te antwoorden.

Gebed geeft ons de kracht om onze geloofsweg te lopen en niet flauw te vallen. En de blijvende herinnering van wat on sleven te betekenen had, betreft wat de Heer deed, niet wat wij deden.

Wat zijn bij mijn werk voor God de gebieden waarin ik nog te veel op mijn eigen kracht en te weinig op die van God vertrouw?

Als ik Jezus' bewering serieus zou nemen dat mijn wil op één lijn gebracht kan worden met de wil van de soevereine God, hoe anders zou mijn leven dan kunnen zijn?

Gebed rust ons niet toe voor de grotere werken, gebed ís het grotere werk! (Joh. 14:12)

Beschouw ik gebed als een middel voor een doel of als een doel in zichzelf?

Wat zou er gebeuren als ik er meer tijd aan besteed God toe te laten om mij innerlijk te veranderen en minder tijd aan mijn pogen de omstandigheden te veranderen?

Luister ik naar God wanneer Hij de melodie voorzingt en zing ik dan in harmonie met Hem of zing ik mijn eigen melodie en dring ik er bij Hem op aan om Zijn stem aan de mijne aan te passen?

Het heeft geen zin om te bidden voor het verleden. Zet je schrap en laat het heden beter zijn dan het verleden ooit geweest is. Laat mensen maar doen wat hen behaagt met jouw waarheid, maar ga het nooit verklaren. Jezus legde nooit ergens een nadere verklaring over af. Wij zijn altijd bezig onszelf te verklaren, en wij raken in de war door dingen niet met rust te laten. Het is nodig dat we Augustinus' gebed bidden:
'O Heere, bevrijd me van deze voortdurende zucht naar zelfrechtvaardiging!'

Het is niet zozeer waar dat gebed dingen verandert als wel dat gebed mij verandert, en dan verander ik de dingen. Daarom moeten we God niet vragen te doen wat Hij voor ons bestemd heeft om te doen.

Zijn zwijgen is er het teken van dat Hij je wil brengen tot het wonderlijke begrijpen van Hemzelf.

Hoe anders zouden mijn gebeden en mijn leven zijn als ik kan begrijpen wat het betekent dat God niet aan tijd gebonden is?

Maria Magdaléna huilde bij het graf - waar vroeg zij om? Het dode lichaam van Jezus - van wie vroeg zij het? Van Jezus Zelf... en zij herkende Hem niet. Gaf Jezus haar waar ze om vroeg? Hij gaf haar iets oneindig grootser dan ze ooit had kunnen bevatten: De Opgestane!

Ben ik bereid geduldig te blijven onder Gods zwijgen terwijl Hij werkt aan Zijn antwoord of verwacht ik dat Hij mij zo'n beetje iedere dag verslag uitbrengt omtrent de vorderingen?

God geve dat wij meer en meer mogen leren kennen van de diepe vreugde van het alleen-zijn met God in het nachtelijk donker en tegen de ochtendschemering.

Als ik naar mijn eigen gebeden zou moeten luisteren, zou ik er dan met verwachting naar uitzien of zou ik het ergste vrezen?
Als mijn gebeden zo suf zijn dat ze mij doen insukkelen, wat zal Gods gevoel er dan over zijn?

Bid ten allen tijde!: Wat een onvoorstelbare eenvoud!
Geen paniek, geen innerlijke gejaagdheid.


Bid ik hoofdzakelijk vanuit paniek in reaktie op mijn omstandigheden of vanuit geloof in reaktie op Gods beloften?

Op wat voor manieren maak ik mijn leven gecompliceerd omdat ik niet bereid ben om eenvoudig op God te vertrouwen?

Wij moeten in afhankelijkheid van de wijsheid van Jezus Christus leven, niet van de onze. Hij is de Meester en het probleem is het Zijne, niet het onze.

Wanneer mijn omstandigheden vreemd of benauwend zijn, wacht ik dan in verwondering op God of wil ik Hem aanklagen voor het feit dat Hij ze heeft toegelaten?

Laat ik toe dat mijn relaties met anderen mijn relatie met God beïnvloeden of sta ik toe dat mijn relatie met God mijn relaties met anderen beïnvloedt?

Aanbid ik het gebed of bid ik vol aanbidding?

Weet ik wat het betekent om van Gods aanwezigheid te genieten?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.