Worship

Vorig jaar nam ik het besluit om te stoppen met zingen in het worshipteam. Nu verlang ik er soms wel weer naar om te zingen.
Gisteren kwam een worshipleader na de dienst naar me toe om te vragen of ik met hem mee wil zingen in de dienst over twee weken. Mijn hart maakte een vreugdesprongetje, maar zei dat ik het even met de eindverantwoordelijke wilde overleggen. Ook hem sprak ik en zijn antwoord verastte me: ‘Ja, natuurlijk, je doet maar, ik heb je nooit weggestuurt, dat weet je!’

En om het zo op te schrijven is het allemaal misschien niet zo interessant, maar het raakte m’n hart. Het gaf me een blik in Gods hart, die vrijheid verlangt voor Zijn kinderen. Geen slavernij, geen moeten… maar een vrijwillig jezelf geven, een vrijwillig dienen, een vrijwillig gehoorzaam zijn. Hij zal ons nooit wegsturen! Ik verbaas me altijd dat God lijkt te zwijgen als ik keuzen moet maken in wat ik wel of niet zal doen… maar begin steeds meer te begrijpen dat God me daarin vrijheid geeft. Het haalt de kramp weg van ‘wil God nu dat ik dat doe of niet en als ik er nu mee stop ben ik dan ongehoorzaam en als ik dát niet doe, heb ik dan te weinig geloof?’

Het doet me ook denken aan een ander voorbeeld wat me daar ook altijd bij helpt. Een echtpaar dat een paar straatkinderen in huis had genomen en er op een dag nóg iemand voor in aanmerking kwam. Die vrouw zat er eigenlijk helemaal doorheen en wist niet wat ze moest doen, totdat God zei: ‘Als je het bij je neemt, zal ik met je zijn, als je het niet bij je neemt, zal ik met je zijn!’

Terwijl ik deze column schrijf kom ik tot de ontdekking dat ik een prachtige les over grenzen en beperkingen leer!

Mensen kunnen al gauw over je grenzen heen gaan, maar God doet dat niet. En wat leer ik daar veel van! God is mijn Maker, Hij heeft ieder mens gemaakt inclusief grenzen en beperkingen, maar dat zien we vaak niet zo. Grenzen, beperkingen lijken eerder onze tegenstanders te zijn, zitten ons in de weg, belemmeren ons om te doen wat we denken te moeten doen.

Dat God mijn grenzen respecteert, leert mij te genieten van de ruimte die Hij me geeft, leert mij mijn grenzen, beperkingen te accepteren en leert mij de grenzen en beperkingen van anderen te respecteren.

Volgens mij komen we dan ook dichtbij Gods verlangen om door onze zwakheid, om binnen onze grenzen en beperkingen, juist Zijn kracht te openbaren!

Dat betekent niet dat ik over mijn grenzen heen moet gaan, dat ik Gods kracht moet laten zien.

Dat betekent dat God bij machte is binnen die grenzen en binnen die beperkingen Zijn goede werk te beginnen en te voleindigen. 

Daar wil je toch van zingen?!